درامنویسی ایران در دهه ۴۰ به اوج رسید
رحمت امینی گفت: در تاریخ نمایشنامه نویسی کشور، دهه ۴۰ با ظهور نویسندگانی چون بیضایی، ساعدی و رادی و امثال آنها، درامنویسی به دوران اوج خود رسید.
به گزارش ایلنا، کارگردان نمایش «جیجک علیشاه» صبح امروز، دوشنبه پنجم مرداد ماه در نشست رسانهای اجرای این اثر گفت: بدنه تئاتر با معضلات مختلف و متعددی دست و پنجه نرم میکند که البته برای برون رفت از این مشکلات، نیازمند حمایت است اما نمایش ایرانی میتواند تئاتر را به سبد خانوارها بیاورد و از مشکلات تئاتر، بکاهد.
وی ادامه داد: گرچه این روزها تعداد نمایشهای روی صحنه قابل توجه است و در شبکههای مجازی و اجتماعی مختلف، صحبت از تئاتر زیاد است اما عمده تماشاگران، هنوز اهالی تئاتر و مخاطبین خاص هستند. ولی نمایش ایرانی میتواند مخاطبان بیشتری را به بدنه تئاتر جذب کند.
امینی که نمایش «جیجک علیشاهم نوشته ذبیح بهروز را از هفتم مرداد در تماشاخانه سنگلج به صحنه میبرد در اینباره عنوان کد: در تاریخ نمایشنامهنویسی کشور، دهه ۴۰ با ظهور نویسندگانی چون بیضایی، ساعدی و رادی و امثال آنها، درامنویسی به دوران اوج خود رسید اما پیش از این دوره نیز نویسندگانی مانند ذبیح بهروز نیز بودند که آثار قابل تاملی نوشتند.
وی افزود: دو سال پیش از دانشجویان خود در دانشگاه، خواستم تحقیقی در مورد نمایشنامهنویسان قدیم و صد سال پیش داشته باشند و قطعهای از آثار آنها را نمایشنامهخوانی کنند. من هم در این راستا نمایشنامه «جیجک علیشاه» نوشته ذبیح بهروز را در تالار حافظ و بعد از آن در جشنواره آیینی سنتی، اجراخوانی کردم. وقتی استقبال از این کار توسط دوستانِ اساتید خودم و نیز عموم مردم دیدم تصمیم گرفتم، متن را برای اجرای صحنه آماده کنم.
این پژوهشگر اضافه کرد: در اجرای «جیجک علیشاه» بنیانِ متن، عوض نشده اما به نوعی در ساختار، مرمت شده و دیالوگها نیز کمی امروزی شده است. به طوری که فکر میکنم اگر ذبیح بهروز امروز نیز به تماشای نمایش متن اصلیاش مینشست، همین تغییرات را لحاظ میکرد.
وی با بیان اینکه هیچ ادعایی در اجرای این اثر ندارد، تصریح کرد: در اجرای این اثر هیچ ادعایی ندارم و قصد ندارم پیشنهاد جدیدی به تئاتر کمدی کشور ارائه کنم اما میخواهم بگویم متونی که در صد سال پیش نوشته شدهاند، گاه خیلی بهتر از نمایشنامههای امروزی است. من سالهاست که به عنوان بازخوان متون در سِمَتها و جشنوارههای مختلف حضور داشتهام و آثار زیادی را از پیر و جوان تئاترمان خواندهام اما بدون هیچ تعارفی میگویم تعداد نمایشنامه های خوب ما بسیار کم است. به گونهای که با وجود انتشار این همه نمایشنامه، باز هم کارگردانها مدام به دنبال متن مناسب ایرانی هستند.
امینی درباره کارگردانی نمایشهای کمدی نیز اظهار کرد: کارگردانی نمایشهای کمدی به خصوص نمایشهای کمدی ایرانی بسیار سخت است. اجرای آثار چنان است که گویی کارگردانش هر لحظه امکان سقوط دارد اما من این ریسک و خطر را پذیرفتهام هرچند از سوی دوستانی هشدار میشنیدم که این کار را نکنم. گرچه ادعایی در کارگردانی نمایشهای کمدی ندارم اما معتقدم میتوان بدون به خطر انداختن ارکان اخلاقی جامعه، کمدی خوب به صحنه برد.
وی ادامه داد: کارگردانی نمایشهای ایرانی، قواعد صلبی متون غربی را ندارد و دشواری کارش هم در همین است. از سوی دیگر تقریبا هیچ کتابی در مورد کارگردانی نمایشهای ایرانی منتشر نشده و کمتر در این باره سخن، مکتوب شده و کمتر دانشگاهیان ما به آن پرداختهاند اما حتی اگر دانشجویی در این عرصه، مطالعه و تحقیق و کار کرده است در همه عرصههای کارگردانی تئاتر موفق ظاهر شده که نمونهی بارز آن سید محمد مساوات است.
این کارگردان تئاتر همچنین در مورد خط قرمزهای نمایشهای کمدی عنوان کرد: همانطور که گفتم معتقدم در اجرای هر نمایشی باید ارکان اخلاقی و عرفی جامعه و نیز شأنیت تکتک تماشاگران حفظ شود. نباید صحبت و جوکهایی که متعلق به جمعهای دو نفره است روی صحنه گفته شود. از این رو با توجه به روحیه اخلاقگرای خودم، خطوط قرمز لازم را در اجرای نمایش
رعایت کردهام اما به هر حال بازیگران نیز در بداهه، خلاقیت خود را دارند و حتما اولین اجرا با آخرین اجرای نمایش تفاوتهایی خواهد داشت.
امینی در پایان با تکرار این جمله که ادعایی در کارگردانی آثار کمدی ندارد و نمیخواهد توقعات از اثر او بالا برود، گفت: امید زیادی دارم که «جیجک علیشاه» مورد استقبال مخاطبین و تماشاگران تئاتر قرار بگیرد و اگر اجرای نمایش موفقیت آمیز باشد، بعد از اجرای سنگلج در صورت پیشنهاد، اجرای این اثر را حتی به شهرستانها نیز خواهم برد.
نمایش «جیجک علیشاه» نوشته ذبیح بهروز و با کارگردانی رحمت امینی از هفتم مردادماه ساعت ۱۹:۳۰ در تماشاخانهی سنگلج به صحنه میرود.