بهروز غریب‌پور در جلسه بررسی مستند پرتره‌اش:
اجازه نمی‌دهم مستشار آمریکایی و عرب به ایرانی امر و نهی کند
مستند «من از چشمانتان می‌پرسم» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی سوگل اسلامیان؛ روز گذشته با حضور بهروز غریب‌پور در خانه هنرمندان به نمایش گذاشته شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، بهروز غریب‌پور با بیان اینکه در تمام مدت فیلمبرداری یا پس از آن حتی یک‌بار هم تلاش نکردم راش‌ها را ببینم یا در کار کارگردان دخالت کنم؛ گفت: حتی در انتخاب اشخاصی که درباره من صحبت می‌کردند نیز نقش نداشتم و کارگردان مجاز بود آن عده از هنرمندان که نسبت به من نظر منفی داشتند را در فیلم بگنجاند. وقتی از من در این رابطه پرسید گفتم هیچ ایرادی ندارد چون انسان با محیط پیرامون زندگی می‌کند و مسائل گوناگونی وجود دارد؛ شاید عده‌ای نسبت به مسئله‌ای دچار سوءتفاهم باشند یا به هر دلیل اصلا از بهروز غریب‌پور خوش‌شان نیاید که به این ترتیب شناخت بهتری از جامعه پیرامونی به‌دست می‌آید.
این کارگردانِ صاحب‌نام اپرای عروسکی ادامه داد: البته انتظار داشتم همسر و مادرم را در فیلم ببینم که طبیعتا برای کارگردان مجال نبوده اما نکته بسیار مهم در ساخت مستند پرتره این است که جهت‌‌گیری در آن نباشد چون کار از دست می‌رود اما همانطور که شاهد بودید سوگل اسلامیان تلاش کرد روایت خود را داشته باشد و در این دام نیفتاد. معتقدم در آینده کارگردان خوبی خواهد شد.
رضا فیاضی در جریانِ فیلم "تندخویی" را یکی از شاخصه‌های همکار قدیمی خود عنوان کرده که غریب‌پور در همین رابطه گفت: به نظرم استفاده از واژه تندخو درست نبود و باید کلمه دیگری برای آنچه هنگام عصبانیت هستم؛ جستجو کنیم!.
این گفته‌ها با استقبال حاضران در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان ایران همراه شد و غریب‌پور ادامه داد: وقتی جنگل آتش می‌گیرد و شما آتش گرفته‌اید و می‌خواهید آتش جنگل را خاموش کنید ولی می‌بینید عده‌ای دربرابر شما مقاومت می‌کنند جایی برای خنده نمی‌ماند. وقتی می‌بینید حریق آمده و جنوب شهر را دربرگرفته و بوی تعفن آن در قالب کشتارگاه تمام منطقه را برداشته چاره‌ای نداشتم تا برای تغییر وضعیت به یک لاتِ قهار تبدیل شوم.
این هنرمند تصریح کرد: آیا وقتی برای یک عمل آپاندیس به بیمارستان می‌روید، پزشک با خنده و شادی به شما می‌گوید می‌خواهم بدنتان را جراحی کنم؟ طبیعی بود که جراحی موردنظر من هم درد داشت. آن زمان باید با چوبدارهایی درمی‌افتادم که روزی 17 هزار راس گوسفند به کشتارگاه می‌فروختند. این جراحی به خشونت نیاز داشت.
غریب‌پور که در دقایقی از فیلم متاثر شده و اشک می‌ریخت؛ با اشاره به این حالات روحی خود بیان کرد: من کارم را از سال 1356 آغاز کردم و به هیچ وجه اهل مقام، قدرت، شهرت، جاه‌طلبی و عاشق میز نبوده و نیستم. در تمام این سالها تنها فکرم این بود که باید برای برطرف شدن کاستی‌های ایران کاری کنم. من حتی فرصت نداشتم فرزندانم را ببینم و هر زمان که می‌پرسیدند چرا به خانه نمی‌آیی؛ پاسخ می‌دادم خانه من ۱٬۶۴۸٬۱۹۵ کیلومتر مربع وسعت دارد.
نخستین مدیر خانه هنرمندان ایران با تاکید بر اینکه اجازه نمی‌دهم خارجی بر کشورم مسلط شود؛ اظهار کرد: به هر ترتیب و با تمام توان اجازه نخواهم داد کمبودها شرایطی فراهم کند که مستشار آمریکایی بیاید و به ایرانی امر و نهی کند. زمانی به یک خبرنگار خارجی که قصد تهیه گزارش از سالن‌های فرهنگسرای بهمن را داشت؛ گفتم سقف یکی از سالن‌های ما گردان است و باز می‌شود. روزی که قرار بود او برای تهیه گزارش بیاید به دلیل گیر کردن خورده چوب و مصالح این سقف باز نمی‌شد. یک شخص ارمنی آنجا کار می‌کرد و به او گفتم مشکل چیست؟ گفت سقف باز نمی‌شود و ما هم تمام داربست‌ها را باز کرده‌ایم.
غریب‌پور افزود: او را کناری کشیدم گفتم ببین! من به این خارجی گفتم سقف این سالن باز می‌شود؛ اگر این بار شکست بخوریم دیگر خبری از مستشار آمریکایی نیست بلکه ترک و عرب می‌آید به ایرانی می‌گوید تعل! تعل! حالا تصمیم با خودتان. نکته جالب اینجا بود که آن کارگر ارمنی بلند گفت یا علی، دست روی زانو زد و بلند شد. بعد دیدم الوارها را 12 متر روی هم گذاشتند و بالا رفتند تا مشکل برطرف شود و شد.
مستند «من از چشمانتان می‌پرسم» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی سوگل اسلامیان و داستان زندگی و آثار بهروز غریب‌پور از دید دوربین این فیلمساز است. سوگل اسلامیان طی دو سال و با همکاری رعنا کوهوند - مدیر تولید و برنامه‌ریز، علیرضا همتی- تدوینگر، حسین قاضی‌زاده- تصویربردار، داریوش نستوه- نور، رضا تهرانی- صداگذار، کار تولید این مستند را به پایان رسانده.
این اولین نمایش فیلم است و علاوه بر بهروز غریب‌پور، هوشنگ، ارسلان و اردشیر کامکار، بهزاد عبدی، صدیق تعریف، سهراب سلیمی، رضا فیاضی، حسن دادشکر، شهرام مکری، داوود کیانیان، محمد حاتمی، اصغر همت، امیر بهزاد، قاسمعلی فراست، اتابک نادری، صادق موسوی، هنگامه مفید، زهرا صبری، مهشاد مخبری و جمعی دیگر از هنرمندان در آن حضور دارند.
سرپرست گروه آران خاطرنشان کرد: آیا آن روز برای این کارها به من پول داده بودند؟ ای کاش، ای کاش حقیقت روزی آشکار شود. چه در زمان حیاتم و حتی بعد از مرگ.
غریب‌پور بعد از این سخنان؛ در میان تشویق تماشاگران حاضر در تالار شهناز خانه هنرمندان ایران و تقدیم احترام به حاضران از روی سن پایین آمد.
