نشست خبری نمایش فصل سوزاندن مورچه‌های قرمز برگزار شد
نشست خبری نمایش فصل سوزاندن مورچه‌های قرمز به نویسندگی و کارگردانی بهنام ترابی برگزار شد.
به گزارش ایلنا، نشست خبری نمایش فصل سوزاندن مورچه‌های قرمز با همکاری موسسه خیریه کمک در سوم آبان ۱۴۰۳ با حضور بهنام ترابی، نویسنده، تهیه کننده و کارگردان نمایش، محمدرضا عزیزی، تهیه کننده دیگر نمایش، منصور دهقان، مدیر عامل موسسه کمک و نگار حاجیانی و رضا منصوری بازیگران نمایش برگزار شد.
در ابتدای نمایش بهنام ترابی، نویسنده و کارگردان نمایش فصل سوزاندن مورچه‌های قرمز، ضمن خیر مقدم و تشکر از رسانه‌های موجود برای حضور، از نقش خود به عنوان یک معلم گفتند. نقش یک معلم در جهت شناسایی خشونت پنهان در کودکان و جوانان و آموزش جوانان در راستای مقابله با آن. این که قلدری و زورگویی در جامعه همسالان تا چه حد مشکلی پنهان، تلخ و آزاردهندست و قضاوت افراد به واسطه ظاهر، رنگ پوست، معلولیت و… چگونه باعث تروماهایی وحشتناک در روان فرد در بزرگسالی میشود.
بهنام ترابی در ادامه از رسالت اجتماعی و آموزشی نمایش صحبت کرد و نقش دانشجویان را در ساخت این نمایش برجسته ساخت نمایشی که تمام بازیگران، عوامل و بدنه اجرایی آن از قشر دانشجویان انتخاب شده اند.
بهنام ترابی از این که موسسه کمک سالیانیست که چنین دغدغه‌ای را درک کرده است ابراز امیدواری کرد که همکاری نمایش با این خیریه به فرهنگسازی خشونت پنهان در جامعه همسالان کمک شایانی کند و نگرانی خیریه کمک را بسیار قابل ستایش دانست.
محمدرضا عزیزی، تهیه کننده نمایش فصل سوزاندن مورچه‌های قرمز، گفت:
چه چیزی در دوران معاصر ما، بهتر و آگاه سازتر از هنر وجود دارد؟
او خاطر نشان کرد که این بی‌پناهی پنهان در کودکان و مساله خشونت نهان در آن‌ها چیزیست که ما در زیر لایه‌های این نمایش در جستجوی آن هستیم.
این خشونت پنهان بر خلاف انتظار عموم اصلا مساله ساده و کودکانه‌ای نیست.
بلکه تاثیر آن بر روی جامعه در آینده بسیار تبعات سنگین‌تری دارد.
بهنام ترابی در جواب پرسش «چه قدر اثر شما بر اساس این رویدادها ساخته شده است؟» جواب داد: حتی اسم نمایش به این موضوع برمیگردد. انسان‌هایی که چاره‌ای جز رنج کشیدن در ازای اتفاقات پیرامون خود ندارند.
او ادامه داد: زمان زیادی برای نوشتن این اثر صرف شده است. گروه ما به عنوان یک گروه دانشجویی تلاش بسیاری برای خلق این اثر داشته است. ما در صدد آفرینش تراژدی نبودیم. ما درامی ساختیم که مخاطب را وا دارد تا در پیشگاه وجدان خود پاسخ دهد که چه کسی درواقع پاسخ گوی این رنج کشیدن هاست. و این پرسش تنها با برجسته‌سازی درست و اندازه جنبه‌های هنری اثر باید خلق شود و نباید به صورت اگزوتیک و نخ نما به این آثار پرداخته شود و در نظر گرفتن ویژگی‌های دراماتیک و انتقال مفاهیم در زیر لایه داستان در چنین روایت‌هایی از اهمیت فراوانی برخوردار است
این نمایش میکوشد به جنبه‌های روانشناختی پرسونازها به مثابه موردی مطالعاتی برای انسان معاصر بپردازد و خشم سرکوب شده در آینده این کودکان را در ساحت ذهن کاوش کند.
در ادامه با اضافه شدن، منصور دهقان، مدیر عامل موسسه کودکان بی‌پناه کمک
نشست رویکردی اجتماعی‌تر به خود گرفت و محمدرضا عزیزی، تهیه کننده اثر افزود:
بخشی از بحث مربوط به همین کودکان بی‌پناه است. گوشی برای شنیدن وجود ندارد. ما حس می‌کنیم عملا در برابر مواجهه و مقابله با این رخدادها تنها هستیم. چشم ما به حضور مردم و همکاری آن‌ها است
ما باید در برابر نادیده گرفته شدن کودکان که شاید سهوا و به اشتباه از نسل‌های گذشته تا کنون پیدایش و تکوین پیدا کرده است، بایستیم و با فرهنگسازی به این مسیر ادامه دهیم
بچه‌های این نسل می‌توانند جریان ساز نسل خود باشند.
منصور دهقان، مدیر عامل موسسه کمک نیز در ادامه یادآور شد که حوزه هنر، تنها راهیست که داریم. بروز این نگرانی‌ها همواره در بستر هنر رویکرد تاثیر گذارتری به خود گرفته است.
بحث کودک بی‌پناه بسیار در جامعه ما گم شده است.
کودک بی‌پناه دیده نمی‌شوند و فریاد مظلومیت آن‌ها شنیده نمی‌شود.
بحث ما در موسسه کمک آن است که به کودکان بی‌پناه که کودکانی هستند که دیده نمی‌شود و در حق آن‌ها بسیار کوتاهی میشود، توجه شود.
در تمام لحظات نشست تصویری که برای معرفی این رویداد در نظر گرفته شده بود: پوستر نمایش فصل سوزاندن مورچه‌های قرمز بود که نقاشی‌ای از آندری روبلف، نقاش روس را در برداشت.
بهنام ترابی، کارگردان نمایش در رابطه با ارتباط اثر با این نقاشی به نکته‌ای حائز اهمیت اشاره کرد:
رسالت اثر ما چنین بوده است از روی تعمد چنین ارتباطی به چشم می‌خورد.
در روزگاری، آندری روبلف برخلاف دیگر نقاشان هم عصرش سعی می‌کند ذات و اصالت هنر را در پیش بگیرد. نقاشی‌های هراس‌انگیز هرگز در زمره آثار او نمی‌گنجند. آثار او چشم اندازی از آینده هستند.
ما نیز همواره در جستجوی چنین چیزی بوده‌ایم.
