از دو کتاب «فیلم‌های محبوب زندگی من» و رمان «مخمصه ۲» رونمایی شد
انتشارات «یاد آرمیتا» از دو کتاب «فیلم‌های محبوب زندگی من» نوشته پرویز نوری و رمان «مخمصه ۲» نوشته مایکل مان و ترجمه مازیار فکری ارشاد رونمایی کرد.
به گزارش ایلنا، خسرو دهقان درباره پرویز نوری گفت: «قبل‌تر درباره پرویز نوری بارها گفته و نوشته‌ام، در تاریخ ۱۲۵ سال که از سینمای ایران می‌گذرد پرویز نوری پدیده استثنایی است، او هنوز در هشتادو پنج سالگی درباره سینما می‌نویسد.»
دهقان ادامه داد: «نوری ۹ کتاب نوشته است، کار سردبیری انجام داده و تنها منتقد فیلم ایران است که با فردین و فروزان مشکلی ندارد، چراکه سعی می‌کند همراهی کند.»
او درباره زندگی خصوصی و کاری نوری بیان کرد: «نوری هیچ شغلی نداشته جز کار کردن در سینما، در دهه چهل با همسرش ثریا ازدواج کرد و دو دختر دارد، هیچ وقت سیگار دست او ندیدم، نوری الان خارج از کشور است و کمی هم کسالت دارد.»
دهقان درباره نوشته‌های نوری گفت: «نوری نثر روانی برای نوشتن دارد، عشق او سینما است، یک آدم سینمایی استثنایی‌ست. نوری حال و هوای تختی داشت، ایشان برای ارادت به هیچکاک ده فیلمی که انتخاب کرده از فیلم‌های هیچکاک است.»
نوری، جاده علاقه به سینما را صاف کرد
عباس یاری در ابتدای صحبت‌هایش گفت: «این خیلی جالب است که روز سینما تبدیل به یک مجموعه اتفاقات فرهنگی شده و این فوق‌العاده است که نشست‌ها به بررسی چهره دو عزیز رسیده است.»
این منتقد درباره نقش پرویز نوری در سینما گفت: «آقای نوری در علاقه‌مندی ما به سینما بسیار تأثیرگذار بود.»
به اعتقاد من آقای نوری در شکل گیری و تداوم این علاقه به سینما نقش جدی داشت حتی آن زمان که انجمن منتقدان سینما را راه انداختیم، آقای نوری عضو هیئت مدیره بود اما اصلا اهل شهرت نبود و اکنون جایش خالی است. فکر می‌کنم به عشق اینکه بتواند این کتاب را تمام کند با کسالتش مبارزه کرد.»
در ادامه این رویداد عباس یاری صدایی از همسر پرویز نوری پخش کرد.
کتاب یک حس نوستالژی دارد
عباس کریمی عباس در ادامه این مراسم گفت: «موضوعی که درباره آقای نوری به ذهن من رسید. این است که این کتاب ۴۰ اثر را بررسی کرده و از این تعداد من ۳۷ فیلم را دیده بودم اما بازهم با خواندن آن‌ها دیدگاه جدیدی نسبت به فیلم‌ها پیدا کردم. نکته مهم این است که یک چیزی در این کتاب وجود دارد که در دیگر آثار نیست و آن صداقت است.»
او درباره این ماجرا که کتاب به سه بخش تقسیم شده است گفت: «یا فیلم‌های ماجراجویی بود یا وسترن، یا جنایی فیلم‌هایی که ایشان انتخاب کرده نه تنها براساس قوام و ساختار بلکه بر اساس اهمیت و حس نوستالژی آن بود.»
خسرو دهقان با معرفی آثار پرویز نوری گفت: «پرویز نوری زندگی ساده‌ای داشت، «آن خاطرات» خاطره‌ای از کودکی نوری است، «روزی روزگاری سینما»، «ه مثل هیچکاک»، «بهترین سال‌های زندگی من»، ترجمه «مردی که زیاد می‌دانست»، «اصول تدوین فیلم»، «پشت درهای بسته» و کتابی درباره سینمای ژاپن دارد. اگر علاقه دارید بدانید سینمای ایران چگونه بوده بهترین کمک برای شما کتاب‌های پرویز نوری است.»
او بیان کرد: «پرویز نوری در تمام هفتاد سال نوشتن و نقد کردن سینما هیچ وقت تند و برای تخریب ننوشته است، پرویز نوری هیچ نوشته منفی درباره فیلم‌های ایرانی و خارجی ندارد، قدیم یک سنتی بود که می‌گفت اول ساندویچ بعد سینما، او از این فضا الهام گرفته است.»
پرویز نوری کتاب را با زندگی خودش تلفیق کرده است
عباس یاری درباره کیفیت این اثر گفت: «این اثر بسیار جذاب است چون فقط درباره سینما نیست و از جنس زندگی است؛ یعنی آقای نوری این فیلم‌ها را با زندگی خودش تلفیق کرده و نحوه تماشای فیلم‌ها را روایت کرده است. آن‌جایی فیلم برای ما جذاب می‌شود که فضای قبل و بعد تماشای فیلم در آن حضور داشته باشد
