محمدحسام حدادیان مطرح کرد؛
مهاجرت را مرگ نوین می‌دانم/ «حبس مجرد» یک فیلم زنانه است
محمدحسام حدادیان با اشاره به اینکه موضوعات مطرح شده در «حبس مجرد» همچنان در جامعه ما موضوعات مهمی هستند، تأکید کرد: اگر امروز این فیلم را می‌ساختم، نگاه تند و تیزتری را دنبال می‌کردم.
محمدحسام حدادیان، کارگردان فیلم سینمایی «حبس مجرد» که این روزها در سینماهای کشور در گروه هنر و تجربه اکران شده است، در گفتگو با خبرنگار ایلنا، درباره شکل‌گیری ایده این فیلم سینمایی گفت: یک روز از محل کارم به خانه برمی‌گشتم که متوجه شدم در آپارتمان جدیدی که زندگی می‌کنم زن و شوهری با هم اختلاف دارند و درگیری آن‌ها به قدری بود که همسایه‌ها هم وارد ماجرا شدند و کم‌کم مدیر ساختمان هم ورود کرد و این ماجرا چند روز ادامه داشت و من شاهد اتفاقات بودم و اختلافات شکل گرفته بین این زن و شوهر برایم الهام‌بخش بود و از طرفی فیلم «ملبورن» نیما جاویدی را هم دیده بودم که هر دو ذهنم را درگیر کردند و باعث شدند که به سمت خلق فیلمنامه «حبس مجرد» بروم.
حدادیان خاطرنشان کرد: ساخت این فیلم برای من به شدت چالش‌برانگیز بود و پس از اینکه ایده «حبس مجرد» در ذهنم شکل گرفت با ابراهیم نصیری نگارش این اثر را آغاز کردیم.
وی افزود: ۹۵ درصد قصه «حبس مجرد» در یک ساختمان روایت می‌شود و برای یک فیلمساز جوان رفتن به سراغ ایده‌ای که تک لوکیشن است کار را سخت‌تر می‌کند و ریسک بالایی دارد، به همین دلیل اکثر فیلمسازها سعی دارند برای حفظ ریتم و جذابیت بیشتر سکانس‌های بیرونی بیشتری داشته باشند. کار در آن فضای بسته و موقعیت تک لوکیشن واقعاً سخت بود اما من این ریسک را پذیرفتم و به سراغ ساخت این اثر رفتم.
این کارگردان درباره استفاده مفهومی و استعاری از ساختمان و خانه در فیلم گفت: از روز اول که این ایده در ذهن من شکل گرفت، خیلی تلاش کردم که خانه را به یک کاراکتر تبدیل کنم و به آن شخصیت بدهم. به نظر من در این فیلم خانه را می‌توانیم به نوعی کشور خودمان ایران بدانیم و آدم‌هایی که در این خانه یا در واقع ساختمان زندگی می‌کنند هم مردم ایران هستند که هر کدام ماجراهایی دارند. من چنین رویکردی را دنبال می‌کردم و به نظرم همه چیز درست پیش رفت و همان اتفاقاتی رخ داد که به دنبالش بودیم و خانه در نهایت در این فیلم به یک کاراکتر تبدیل شد.
حدادیان درباره گذشت زمانی طولانی از ساخت این فیلم و تغییر نگاهش درباره موضوع «حبس مجرد» گفت: اگر امروز این فیلم را می‌ساختم همین نگاه را با رویکردی تند و تیزتر داشتم. در این سال‌ها اتفاقات بسیاری در جامعه ما رخ داد که البته فیلم من را خیلی درگیر نکرد چون ما قبل از آن اتفاقات «حبس مجرد» را ساختیم و پس از ساخت این اثر شاهد شیوع کرونا بودیم و شرایطی به وجود آمد که فیلم سه سال و نیم روی پرده نرفت و اتفاقاتی رخ داد که باعث شد این فیلم در این زمان اکران شود.
وی افزود: قصه این فیلم، قصه آدمی است که یک سری مشکلات خانوادگی دارد و می‌خواهد از آن خانه، ساختمان و کشورش برود و به نوعی فرار کند. با توجه به اینکه در سال‌های اخیر موج مهاجرت در کشور ما بسیار زیاد شده، فکر می‌کنم «حبس مجرد» می‌تواند امروز با رویکرد صریح‌تری هم ساخته شود. دیدن جوانانی که تمام تلاش خود را می‌کنند تا از این کشور بروند و مهاجرت افراد به کشورهای مختلف اتفاقی است که این روزها بسیار دیده می‌شود و واقعاً موضوع دردآوری است. من مهاجرت را یک مرگ نوین می‌دانم، چرا که فرد باید همه چیز را در کشورش رها کند و زندگی تازه‌ای از نو در یک کشور دیگر آغاز کند و مهاجرت امروز یکی از اصلی‌ترین موضوعاتی است که باید به آن بپردازیم و عوامل بیشتر شدنش را بررسی کنیم. در کنار این موضوع ما به زنان نیز توجه ویژه‌ای داریم و در این فیلم شاهد کاراکتری به نام پری هستیم که سعی می‌کند در برابر مردسالاری و زن‌ستیزی بایستد و به نظر من «حبس مجرد» فیلمی زنانه است چرا که در آن ما یک مثلث زنانه می‌بینیم که در جهت رهایی آن‌ها شکل گرفته و یکی از نقاط بسیار مهم فیلم است. این مثلث زنانه تصویرگر تلاش‌هایی برای فرار از رفتارهای متعصبانه است و از نکاتی است که در این فیلم برایم بسیار اهمیت داشت.
حدادیان در پاسخ به پرسشی درباره پرداختن به قشر ضعیف جامعه برای روایت قصه «حبس مجرد» گفت: به نظر من افرادی از طبقه ضعیف جامعه، بیشتر در قصه «حبس مجرد» قرار می‌گیرند. کسی که اوضاع مالی خوبی دارد کمتر درگیر گرفتاری‌های موجود در این فیلم است. هر چند که پولدار بودن دلیلی بر خوشبختی افراد نیست اما وضعیت مالی بد همیشه وضعیتی سخت و بعضاً تلخ و ناگوار برای افراد ایجاد می‌کند که همین مشکلات باعث می‌شود که افراد با وضعیت مالی نامساعد با تنش‌های بیشتری مواجه باشند که این تنش‌ها می‌تواند سطح پرخاشگری، شک و تردید را در بین آن‌ها بیشتر کند.
وی افزود: من هم جزو این طبقه هستم و جنوب شهر زندگی کرده‌ام و این طبقه را به خوبی می‌شناسم و بچه‌های با استعداد بسیاری را دیده‌ام که باید برای دستیابی به آرزوهایشان بیش از دیگر بچه‌ها تلاش کنند و بعضاً استعدادهایشان هم به هدر می‌رود. امروز در سینمای ایران بیش از گذشته به این طبقه پرداخته می‌شود و شاید بتوان گفت که موجی هم در سینما شکل گرفته و پرداختن به معضلات قشر ضعیف جامعه در سینما مخاطب‌پسند شده و شاید یکی از دلایل بیشتر شدن این تولیدات همین موضوع باشد. فیلم بعدی من هم در جنوب شهر روایت می‌شود و مربوط به همین طبقه می‌شود.
این کارگردان درباره ممیزی‌های صورت گرفته بر این فیلم گفت: ممیزی به مسئله‌ای طبیعی و ساده تبدیل شده که هر فیلمی گرفتار آن می‌شود و «حبس مجرد» هم از این قاعده مستثنی نبود و چون ما پروانه ساخت را در دولت قبل گرفتیم و پروانه نمایش قرار بود در این دولت صادر شود، فیلمنامه پس از ساخته شدن فیلم نیز مورد بازبینی قرار گرفت.
وی در پایان درباره شرایط اکران و میزان فروش این فیلم سینمایی اظهار کرد: خوشبختانه تا امروز «حبس مجرد» فروش خوبی داشته و صدرنشین گروه هنر و تجربه بودیم. با وجود محدودیت‌های این گروه در سینماها و سانس‌ها، فروش این فیلم قابل قبول بوده و کسانی که فیلم را دیده‌اند نیز واکنش‌های خوبی داشته‌اند و طبق بررسی‌هایی که داشتم هر کس از سالن سینما خارج می‌شد از کیفیت فیلم رضایت داشت. خوشبختانه این فیلم توانست فروش هفته اول اکران در گروه هنر و تجربه را بشکند و فکر می‌کنم در ادامه بتواند به پرفروش‌ترین فیلم این گروه اکران تبدیل شود.
