پیکر رضا داوودنژاد به خانه ابدی بدرقه شد

به گزارش خبرنگار ایلنا،  کامران ملکی که اجرای این مراسم را برعهده داشت در ابتدای مراسم تشییع پیکر رضا داوودنژاد گفت: عادت ما بود که همیشه رضا را در خانه سینما با لبخند ببینیم، رضا از تبار خانواده بود. اگر بخواهیم خانواده را در سینمای ایران مثال بزنیم خانواده داوودنژاد همان مثال است. امیدوارم امروز بتوانیم مراسمی در خور رضا برگزار کنیم.

در ادامه این مراسم شاهرخ بدیعی (پدر همسر رضا داوودنژاد) به دعوت مجری روی صحنه آمد و متنی را به یاد این بازیگر خواند و اظهار کرد: یاران، عزیزان، فرهیختگان و هنرمندان نازنین و جامعه رسانه‌های عزیز برای من داغدار و داغ‌دیده در عین سختی و ناتوانی کلامی مباهات و افتخار است دوباره در جمعی چنین عظیم و مهربان سخن بگویم.

وی افزود: این بار سوگنامه‌ام در مصیبت پر از اندوه درگذشت هنرمندی فرهیخته، انسانی والا، فرزندی عزیز و همسری دلسوز و دامادی بی‌نهایت یک‌رنگ همچون فرزند است. شده‌ها خصلت بارز انسانی و الهی در او جان گرفته بود. برای پدر و تمام خانواده‌های پدری و مادری یاوری همراه، دلسوز و بزرگوار و بی‌نظیر بود. اسطوره زندگی‌اش پدر بود و عشق پایدارش تا دم پرواز به آسمان همسرش غزل بود. رضا برای همه ما انسانی فهیم و یاوری مهرکیش بود. در طول ۱۵ سال همبستگی‌اش با ما حتی یک بار بی‌مهری و خشم از او ندیدم و هیچ‌گاه جز مهرورزی و احترامی خالصانه مشاهده نکردم. در مقابل سختی‌های زندگی سر خم نمیکرد و مبارزه‌ای بی‌امان با مشکلات داشت. هیهات که پنجه نیرومند عجل خیلی زود این انسان بی‌نظیر را در عنفوان جوانی از دوستان، خانواده و مردم عزیز ایران گرفت.

در ادامه این مراسم مونا داوودنژاد روی صحنه آمد و گفت: هرگز فکر نمیکردم روزی اینجا بایستم برای رضای عزیز، مصائب ما با وجود رضا شیرین بود، حتی قبل از فیلم مصایب شیرین‌. خنده و عشق جزوی از وجودش بود، مامان اتی به ما یاد داد عاشق باشیم و رضا عاشق بود، عاشق زندگی و سینما. مطمئن هستم همه‌تان خاطرات شیرینی با رضا دارید.

در ادامه پژمان بازغی به عنوان دیگر سخنران این مراسم پشت تریبون قرار گرفت و در سخنانی کوتاه گفت: رضا شیرین دوست‌داشتنی و مردی بسیار مهربان بود. به همگی تسلیت عرض میکنم.

نیما حسنی‌نسب (منتقد سینما) نیز به عنوان دیگر سخنران این مراسم گفت: قبلا بارها فیلم مصائب شیرین را با لبخند و قهقهه دیده بودم، دیشب از دلتنگی دوباره نشستم به دیدن فیلم ولی نماها همه فلو بود چون اشک پرده چشمانم را گرفته بود. رضا داوودنژاد یک کپی برابر اصل و یک نسخه دقیق از خود ما بود و در فیلم‌ها هنوز هم هست. ما امروز هم سوگوار رضای نازنین هستیم و هم سوگوار نسل خودمان. 

وی افزود: با اینکه تعداد دیدارهای ما با خانواده داوودنژاد به تعداد انگشت‌های یک دست هم نمیرسد، احساسی نزدیک به این خانواده دارم، غمی که رفتن رضا ایجاد کرد نشان داد که علیرضا داوودنژاد خانواده‌ش را به تاریخ سینمای ایران و خاطره جمعی ما گره زده است. کاش اینها همه فیلم بود و باز هم جادوی سینما میتوانست به داد ما برسد. 

علی داوودنژاد نیز به عنوان دیگر سخنران این مراسم روی صحنه رفت و آخرین پیامی را که پس از درگذشت این بازیگر به او ارسال کرده بود، خواند.

در ادامه محسن امیریوسفی روی صحنه رفت و گفت: این چه طالعی برای سینمای ایران است که بهار ما با مرگ شروع می‌شود. علیرضا داوودنژاد عزیز به شما تسلیت می‌گوییم و میدانیم با هیچ کلامی نمیتوان به تو تسلیت گفت. علیرضای عزیز ما دوستان و همراهانت همچنان به فیلم‌ها و کنش‌های صنفی و اجتماعی شما نیاز داریم. رضا داوودنژاد تا ابد در قلب و سینمای ایران زنده خواهد بود.

سجاد سپهری شکیب (پسر عمه رضا داوونژاد) نیز به عنوان دیگر سخنران مراسم اظهار کرد: رضا دردانه خانواده و خیلی‌ها بود. وقتی می‌گویند رضا داوودنژاد، قطعا کلی خاطره به ذهن کسانی که دوستش داشتند، می‌آید. رضا خیلی قوی بود و در این دنیا مهربان و قوی ماند.

علی دهکردی نیز به عنوان آخرین سخنران پشت تریبون قرار گرفت و گفت: رضای عزیز هم به جایی رفت که قلب و روح و خنده‌های زیبایش حضور دارد. خانواده سینمای ایران امروز در برابر یک خانواده که سینمای ایران است، عرض تسلیت دارند و امیدوارم امسال سال بهتری برای سینمای ایران باشد.

در پایان این مراسم پس از خواندن نماز پیکر زنده‌یادداوودنژاد برای خاکسپاری به قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) منتقل شد.