یک فیلمساز مطرح کرد؛
فیلمنامهی خوب در کشو نمیماند/ هنوز سرمایهگذاران دنبال آثار دغدغهمند هستند
علیرضا صادقی معتقد است؛ فیلمنامه خوب در کشو نمیماند و بالاخره یک روز سرمایهای برای ساخت آن فراهم میشود. او میگوید: فیلمهایی میتوانند بودجه مورد نیاز خود را فراهم کنند که دغدغه داشته باشند و بخش خصوصی بیشتر تمایل دارد که برای دغدغههایی که در جامعه وجود دارد سرمایهگذاری کند.
علیرضا صادقی، کارگردان فیلم کوتاه «جاذبه غیر نیوتونی»، که امسال در بخش داستانی چهلمین جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور دارد، در گفتگو با خبرنگار ایلنا، اظهار کرد: یکی از اتفاقات خوبی که امسال در جشنواره فیلم کوتاه تهران رخ داده استقبال مخاطبان است. خوشبختانه امسال شاهد هستیم که مخاطبان با سلایق مختلف در جشنواره حضور دارند و میتوانند فیلمهایی منطبق با سلیقه خود ببینند. سالها بود که ما با تصاویری مثل ایستادن در سالن برای تماشای فیلم مواجه نبودیم و امسال شاهد هستیم که برخی مخاطبان به دلیل پر بودن سالن میایستند و فیلمها را میبینند.
صادقی خاطرنشان کرد: این رویداد یک جشن باشکوه برای سینمای کوتاه است که قطعاً نقش مهمی در پویایی و پیشرفت سینمای کوتاه در ایران دارد. اینکه همه سلیقهها و تفکرات با پایگاههای اجتماعی متفاوت بتوانند در این جشنواره فیلم داشته باشند اتفاقی است که میتواند به اعتبار این جشنواره بیفزاید.
وی درباره نتیجه سیاستهای تنوع و بومیگرایی در ژانر گفت: انجمن سینمای جوان با جدیت بسیاری سیاست توجه به ژانر را در دوره جدید دنبال کرد و امروز میبینیم که در جشنواره فیلم کوتاه تهران بخش اعظمی از فیلمها ذیل همین راهبرد و سیاست قرار میگیرد و هر روز فیلمهای ژانر باکیفیتتری در کشورمان ساخته میشوند.
این کارگردان درباره فیلم «جاذبه غیر نیوتونی» گفت: من و فیلمنامهنویس این اثر معلم هستیم و در مدارس مختلف تهران با معضلی که در فیلم مطرح میشود بارها مواجه شدهایم. یکی از معضلاتی که امروز در مدارس ما وجود دارد بحث تربیت جنسی است که به آن توجه چندانی نمیشود و حتی مدارس هم به این موضوع علاقهای ندارند و نظام آموزشی ما هم هیچ ایده مشخص و روشنی درباره این موضوع ندارد.
وی افزود: فیلمنامه این اثر از آنچه که ما در این سالها به عنوان معلم تجربه کردهایم شکل گرفت و به نظر من ساخت چنین فیلمی بسیار واجب بود. در زمینه تربیت جنسی ما تنها درباره سند 2030 صحبت کردهایم و این سند با توجه به اینکه با فرهنگ ما ارتباطی ندارد در بحث آموزش و پرورش کشور ما نمیتواند اجرایی شود اما ما باید در این موضوع به یک نظامنامه با نگاهی ملی و بومی برسیم و به هیچوجه نمیتوان این موضوع را نادیده گرفت. من معتقدم که هر چه سریعتر باشد فکری برای این موضوع داشته باشیم.
صادقی درباره شکلگیری ایده ساخت «جاذبه غیر نیوتونی» گفت: جرقه ایده این فیلم از اتفاقات واقعی که در مدارس شاهد بودیم شکل گرفت و چون خودمان معلم بودیم و این اتفاقات را دیدهایم سعی کردیم پرداختی درست و دقیق داشته باشیم و چون معتقدیم که این مسئله یک موضوع جدی امروز در مدارس ایران است، سعی داشتیم کاری جدی در این زمینه انجام دهیم.
وی افزود: در این فیلم برخوردهای مختلفی با این اتفاق میشود و ما در چند دقیقه شاهد نگرشهای مختلف درباره موضوع سلامت جنسی هستیم ولی به عنوان یک فیلمساز معتقد نیستم که فیلم باید نسخهای واضح و مشخص ارائه دهد و راهکاری برای معضل بیان کند. در این فیلم حداقلترین مسئلهای که بیان میشود این است که بچهها را نباید با معضلات و مشکلاتشان تنها گذاشت، باید کنار بچهها بود و برای حل معضلاتشان کاری کرد؛ دقیقاً کاری که قهرمان این فیلم که یک معلم است انجام میدهد.
این کارگردان درباره معضلات ساخت فیلم کوتاه گفت: سختترین بخش تولید یک فیلم تأمین بودجه آن است. این فیلم در بخش خصوصی ساخته شده و نزدیک به یک سال زمان صرف شد تا توانستیم بودجه مورد نیاز ساخت آن را فراهم کنیم. خوشبختانه افرادی که برای ساخت «جاذبه غیر نیوتونی» سرمایهگذاری کردند خودشان کسانی بودند که دغدغه فیلم را داشتند و این باعث شد که گفتمانی بین ما ایجاد شود که با دغدغه بیشتری فیلم را بسازیم.
وی افزود: اگر قرار باشد فیلم کوتاه به صورت مستقل ساخته شود معمولاً فیلمهایی میتوانند بودجه مورد نیاز خود را فراهم کنند که دغدغه داشته باشند و بخش خصوصی بیشتر تمایل دارد که برای دغدغههایی که در جامعه وجود دارد سرمایهگذاری کند و به همین دلیل شاید فیلمهای تجربی برای فراهم کردن بودجه مورد نیاز خود با سختیهای بیشتری روبرو باشند. به نظر من فیلمنامه خوب در کشو نمیماند و بالاخره یک روز سرمایهای برای ساخت آن فراهم میشود. در این فیلم چند بازیگر مطرح نیز حضور دارند که باید از آنها هم تشکر کنم که همکاری خوبی با ما داشتند.
صادقی درباره تأثیر فیلمهای کوتاه دغدغهمند گفت: ساخت فیلم دغدغهمند همیشه اتفاق مهمی است و هر فیلم میتواند در مخاطب خود تغییری ایجاد کند و فرقی ندارد که این فیلم بلند باشد یا یک فیلم کوتاه. من به شخصه این دغدغه را دارم که توجه به فیلم و سینما در بین فعالان حوزه تعلیم و تربیت شکل بگیرد. هنر باید بتواند دنیا را جای بهتری کند و اتفاقی رقم بزند و به همین دلیل هر فیلم دغدغهمندی میتواند یک اثر مفید و تأثیرگذار برای جامعهاش باشد؛ همانطور که فیلم «دایره مینا» ساخته مرحوم داریوش مهرجویی باعث شد تا سازمان انتقال خون ساخته شود. اگر هر فیلم به دور از شعار به شکلی ظریف به یک مسئله و دغدغه بپردازد مطمئن باشید که تأثیرگذار خواهد بود.