علی کیانارثی مطرح کرد:
در سینمای وحشت با ریسک سرمایهگذاری روبرو هستیم
کارگردان فیلم تریپلکس با مهم دانستن اکران آثار ژانر وحشت بیان کرد: در روند این ژانر از سینما با ریسک سرمایهگذاری روبرو هستیم. شاید فیلمسازان فکر میکنند سرمایهگذاری در این آثار عموما بازگشت سرمایه ندارد اما در هالیوود و همینطور سینمای دنیا آثار وحشت فروش بسیار خوبی دارند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، علی کیانارثی کارگردان فیلم تریپلکس که این روزها در بسته فیلمهای کوتاه هنر و تجربه در ژانر وحشت اکران شده، عنوان کرد: بسته فیلم کوتاه وحشت اتفاق ویژه و جذابی است که سرانجام رخ داد. به عنوان طرفدار جدی این ژانر، مدتی پیگیر این موضوع بودم که با کمک گروه هنر و تجربه انجام شد. بسیاری از فیلمسازان ما به رغم ساختن فیلمهای درخشان در این حوزه پتانسیلی برای نمایش یا عرضه آثارشان نمیبینند و آغاز این مسیر، اتفاق خوشایندی را رقم خواهد زد. من از ابتدا دغدغه فیلمسازی در ژانر و بخصوص ژانر وحشت را داشتم و در دو دهه فعالیت حرفهای در پشت صحنه با توجه به اندوختههای تجربی و همراهی دوستانم فیلم دلخواهم را به عنوان اولین تجربه کارگردانی ساختم.
وی درباره تریپلکس گفت: ویژگی فیلم علاوه بر تولید در فضای ژانر که در سینمای ایران کم دیده میشود، به عبارتی سایکولوژیکال هارور بودن آن است و اینکه از منظر روانشناختی به مقوله ترس میپردازد. این فیلم حرفهای مهمی در حوزه سلامت روابط انسانی دارد. اغلب فیلمهای این ژانر دچار ضعف فیلمنامه و پرداخت قصه هستند زیرا عمدتا یک موقعیت یا صرفا شخصیت ترسناک را به تصویر میکشند اما در تریپلکس تلاش شده است تا اسیر این اتفاق نباشیم و در دل فیلم قصهای هم گفته میشود.
کیانارثی با تقدیر از انجمن سینمای جوان ایران به خاطر همراهی با گروه هنر و تجربه در ایجاد بستر اکران فیلمهای کوتاه ژانر وحشت اضافه کرد: اصولا فیلمسازی در ژانر وحشت بسیار سختتر از ژانرهای دیگر است و شاید یکی از دلایلی که فیلمسازان مشخصا به سراغ این ژانر نمیروند یا کمتر میروند، دشواریهای پیش روی این فیلمها است چون معتقدم ظرفیت پست پروداکشنی ضعیفی برای ژانر وحشت در سینمای ایران وجود دارد.
وی ادامه داد: در سینمای وحشت به شدت با ریسک سرمایهگذاری روبرو هستیم. شاید فیلمسازان فکر میکنند سرمایهگذاری در این فضا عموما بازگشت سرمایه ندارد اما در هالیوود و سینمای دنیا آثار وحشت فروش بسیار خوبی دارند. متاسفانه تنوع ژانری در سینمای ایران بسیار محدود است و مخاطبان به ژانر اجتماعی و یا کمدی بیشتر عادت کردهاند که این افسوس برانگیز است.