نقاشی‌های تارا بهبهانی از زبان دیگران
تارا بهبهانی در خلق آثارش از فرم و اشکال هندسی بهره می‌گیرد و این درهم آمیزی، در آثار او به یک ویژگی تبدیل شده است. این گزارش نگاهی به آثار او از دید دیگران است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، تارا بهبهانی (نقاش، سفالگر، مجسمه‌ساز و پژوهشگر) یکی از فعالان عرصه تجسمی، بیست سال است که در زمینه آموزش نقاشی به کودکان و نوجوانان فعالیت می‌کند. او فروردین‌ماه امسال با هدف حمایت از کودکان سرطانی، نمایشگاه نقاشی را برگزار کرد که «کرونا، دشمن مشترک» نام داشت و آثار آن به صورت آنلاین در وب سایت موسسه محک در معرض دید عموم قرار گرفت. این نمایشگاه پانزده سال است با هدف حمایت از کودکان سرطانی توسط بهبهانی برگزار می‌شود و به آثار شاگردانش در رده سنی کودکان و نوجوانان اختصاص دارد.
تارا بهبهانی که تاکنون بیش از ششصد هنرجوی کودک و نوجوان را آموزش داده، اواخر خرداماه گذشته هم نمایشگاهی را برگزار کرد که «زمان‌های بی‌بازگشت» نام داشت. او تلاش دارد ریاضی و هنر را درهم آمیزد. او در همین راستا تلاش کرده با نگارش مقالاتی چون هندسه در هنر، تاثیر هندسه در هنر فلز کاری ایران و تجزیه و تحلیل نقش بال در هنر ایران، بین زیبایی هنر و ریاضی پیوند ایجاد کند.
بهبهانی در آخرین نمایشگاهش، هجده نقاشی را پیش روی مخاطبان قرار داد که با تکنیک رنگ روغن خلق شده‌اند و حاصل فعالیتهای طی سه سال گذشته‌اند. بوم این آثار شش ضلعی هستند. این مدل از بوم خواه ناخواه کاشی‌های ایرانی را در ذهن مخاطب متبادر می‌کند که در نوع خود جالب توجه است.
بوم شش ضلعی
تارا بهبهانی نقاشی را از ۵ سالگی در آتلیه پدرش تاها بهبهانی آموخته و سفالگری و مجسمه‌سازی را نزد مادرش، مهین تابان فرا گرفته است. او در مقطع ارشد، پژوهش هنر خوانده و در زمینه خلاقیت‌های هنری بیش از دویست و پنجاه کودک را آموزش داده است.
مطلب پیش‌رو صحبت‌های علی فرامزی (نقاش، طراح و منتقد نقاشی)، تاها بهبهانی (نقاش، مجسمه‌ساز و طراح صحنه) و لیلی گلستان (مترجم و گالری‌دار) درباره تارا بهبهانی و آثارش است.
«تکاپو» با تکنیک رنگ روغن
از سری آثار نمایشگاه «زمان‌های بی‌بازگشت»
ضرورت تغییراتی در آثار بهبهانی
علی فرامرزی (نقاش، طراح و منتقد نقاشی) گفت: تارا بهبهانی هنرمند و انسان متواضعی است و به نظر در هنرهای تجسمی در مسیر درستی قرار گرفته است. اما احساس می‌کنم ضرورت تغییراتی در آثار او وجود دارد.
وی ادامه داد: انتخاب موتیف‌های ایرانی و غنای کاشی ، کاری هوشمندانه در آثار او به شمار می‌رود و در ترکیب آن‌ها با پرتره‌ها دوگانگی اتفاق می‌افتد که مخاطب را دچار تضاد میان پرتره‌سازی و موتیوهای بصری می‌کند. همیشه ترکیب انسان با موتیف‌ها برای هنرمندان کاری سخت و سترگ بوده و آن‌هایی که موفق به این کار شده‌اند به یک غنای تصویری دست یافته‌اند. علت سختی آن این است که انسان موجود شناخته شده‌ای برای ماست و ما نسبت به او برخوردی عاطفی داریم و ضمنا می‌دانیم که سوژه ما را قضاوت خواهد کرد و علاقمندیم که مورد تایید او قرار بگیریم.
زن در بومی شش ضلعی
بهره‌گیری از قواعد ریاضی و هندسه در فرم‌ها
تاها بهبهانی (پدر تارا بهبهانی) که خود یکی از هنرمندان معاصر است و در زمینه نقاشی، مجسمه‌سازی، طراح صحنه، فعالیت دارد و در دانشگاه تدریس می‌کند نیز، درباره آثار فرزندش گفت: تارا از کودکی بسیار فعال و جدی بود و خیلی زود کار پژوهش و تحقیق را شروع کرد. او گاهی چنان در آنالیز یک فرم از قواعد ریاضی و هندسه استفاده می‌کرد که من فکر می‌کردم حتما منبع و ماخذی پیدا کرده است. اما بعد متوجه می‌شدم که خودش اصرار به کشف و راز گشایی فرم‌ها دارد.
به گفته بهبهانی؛ نقاشی چشمه حیات تارا است، نقاشی را می‌بلعد و با آن نفس می‌کشد. خانه‌اش با وجود دو بچه خردسال مثل کارگاهی است که زنی هر روز آن تجربه تازه‌ای می‌کند. درواقع حاصل سال‌ها تحقیقات او در زوایای مختلف آثارش به خوبی دیده می‌شود. او خود را از گذشته‌اش، از میراث گذشته وطنش، از معماری پرشکوه زادگاهش جدا نکرده است، اما در آن دچار تکرار مکرارت هم نشده است. او در آثارش همواره تلاش کرده، پلی میان سنت و مدرنیته بزند.
«آهنگ خیال» با تکنیک رنگ روغن
بهبهانی با بیان این مطلب که هنر در خانواده آن‌ها موروثی است، گفت: تارا از لابه‌لای کاشی‌ها، چهره‌هایی را بیرون می‌کشد که خاطره‌اند، یا از زمان‌های دور آمده‌اند، درنگی کرده‌اند و رفته‌اند. او این خاطره‌ها را در جای جای آثارش بازسازی می‌کند. در نقش‌های اسلیمی، در پیچ و تاب دسته سازها، در تو در توی رواق‌ها وطاق نماها.
پدر تارا بهبهانی ادامه داد: زن در آثار او ستونی اصلی برای نگهداری یک بناء، برای حفظ یک ملودی، برای یادآوری یک خاطره و یا برای نشان دادن یک ورق از تاریخ است. زنانی که او در آثارش تصویر می‌کند جستجوگر و امیدوار هستند، انگار صلابت خود را از آجرهای یک قلعه کهن و رنگ و روی خود را از لعاب‌های کاشی‌های چند قرن پیش به عاریت گرفته‌اند. زنان او بشاش و مصمم هستند. آن که مادر است شیر زنی است و آن که شاعر برق استقامت و خود ساختگی چشمانش موج می‌زند.
به گفته این نقاش، انتخاب خشت‌های لعابی شش ضلعی ریشه در تاریخ چندساله معماری ما دارد. فرم شش ضلعی قابلیت چرخیدن در هر جهت را دارد. انعطاف‌پذیر است و از دل دایره بیرون می‌آید. دایره رمز و راز بسیاری در هنر و ادبیات ما دارد. از چرخش و سماع عرفا گرفته تا جذبه حرکت مارپیچ زیر یک گنبد. تارا همه این‌ها را می‌داند.
وی در پایان سخنانش گفت: تارا هنر ایران را به خوبی می‌شناسد و سال‌هاست عشق ورزیدن به وطن و هنر گرانبهایش را به کودکان می‌آموزد. امروز هر یک از شاگردان او یلی در یاری رساندن و کمک بر هم نوعان خود است.
«جشن آزادی» با تکنیک رنگ روغن
سایه جنگ
از سری آثار نمایشگاه «زمان‌های بی‌بازگشت»
مجموعه‌داران تمایل دارند حداقل یک اثر از تارا بهبهانی داشته باشند
لیلی گلستان (مترجم و گالری‌دار) که با هنرمندان متعدد، از جمله تارا بهبهانی در زمینه برگزاری نمایشگاه‌های آثارشان همکاری داشته هم درباره او و سبک و سیاقش گفت: او یکی از هنرمندان سختکوش و با فرهنگ است و تاریخ هنر ایران و جهان را به خوبی می‌شناسد و از سواد بصری بالایی برخوردار است و تلاش او برای آموزش نقاشی به کودکان و نوجوانان و برگزاری نمایشگاه‌های خیریه به نفع کودکان سرطانی ارزشمند است.
وی افزود: همواره کار کردن برای کسانی که فرزند هنرمندان شناخته شده هستند، دشوار است و کمتر کار آن‌ها دیده می‌شود. من تارا را به واسطه کارهایش می‌شناسم نه واسطه پدر و مادر هنرمندش. به نظرم او از نسل هنرمندانی است که آینده درخشانی پیش رو دارد. نقاشی‌های تارا نه تنها در ایام نمایشگاه‌اش بلکه در طول سال همواره مخاطب و مشتری خاص خودش را دارد و بیشتر مجموعه‌داران با پیش‌بینی که از آینده هنری او دارند، تمایل دارند که در مجموعه‌شان حداقل یک اثر از او داشته باشند.
