در نشستی مطرح شد؛
عدم کارکرد مطلوب مدارس فعلی/ سند ۲۰۳۰ سکولار است/ دغدغه خانوادهها در خصوص واسپاری تربیتی فرزندانشان به مدارس
نشست تخصصی مسیر وارونه با موضوع بررسی مسئله مرگ مدرسه، چشم اندازی متفاوت نسبت به جایگاه مدرسه در آینده کشور از سوی مرکز فرهنگی تبلیغی آینده سازان با همکاری میز آموزش و پرورش دفتر تبلیغات اسلامی برگزار شد.
به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی دفتر تبلیغات اسلامی، در ابتدای این نشست تخصصی، حجت الاسلام شاکری به عنوان دبیر علمی، در سخنانی اهمیت و ضرورت این موضوع را مورد تبیین قرار داد.
وی با بیان اینکه ما وقتی از مرگ مدرسه سخن میگوییم از گفتمانی که قصدش از بین بردن مدرسه است حرف نمیزنیم،گفت: ما بطور طبیعی باید تحولات این نهاد را مورد بررسی قرار دهیم و بگوییم که سر این نهاد چه آمده است.
دبیر علمی نشست تخصصی مسیر وارونه با اشاره به اینکه نظام آموزشی را باید از مدرسه جدا کنیم، گفت: اگر این نظام را به شکل هرم در نظر بگیریم، شاید مدرسه راس هرم باشد اما باید به این بپردازیم که مدرسه همان ساختاری که مدیر و معلمها در آن برای آموزش تلاش میکنند، اگر همان ساختار مانع ایجاد کرده بود، قانونگذاریها چقدر توانسته است نقش خود را ایجاد کند که نتوانسته است.
وی بیان داشت: در این نشست میخواهیم به تحولات این نهاد بپردازیم و ببینیم که به چه سر این نهاد آمده است که به اینجا رسیده ایم.
دغدغه خانوادهها در خصوص واسپاری تربیتی فرزندانشان به مدارس
در ادامه این نشست دکتر مرتضی نظری نویسنده و تحلیلگر مسائل نظام آموزشی، با اشاره به آغاز میرائی مفهوم مدرسه، دو دلیل را برای این مهم برشمرد.
این کارشناس آموزشی، تغییر پارادایمیک مبانی نظری نظام آموزش سنتی مدارس امروز و میرائی در کارآمدی مدارس فعلی را دو دلیل مرگ مدرسه در آینده برشمرد و با تأکید بر ضربه سخت کرونا بر مدارس، تأکید کرد که این ضربه مرگ مدارس فعلی را قریب الوقوعتر ساخته است.
وی با بیان اینکه جامعه علیرغم درگیریهای ذهنی مثل معیشت و ازدواج و شغل و…، اتفاقا در پس ذهن بسیار به مدرسه توجه دارد گفت: بخش مهمی از دغدغه خانواده ها، فرزندان هستند و نسبت به واسپاری تربیتی فرزندانشان نسبت به مدرسه و امنیت تربیتی که برای فرزندانشان این نظام بتواند فراهم کند، اطمینان ندارند.
گردآورنده کتاب مرگ مدرسه گفت: به قدری چتر دولتها در سراسر جهان بر نهاد آموزش گسترده است و به قدری دولتی است که نمیتوانید مرزی برای آن قائل شوید.
وی با بیان اینکه مدرسه در ایران هم اساسا یک امر دولتی شده است و بسیار بیشتر از اینکه ادامه محله باشد، ادامه حاکمیت است اظهارداشت: بسیار بیشتر از آنکه نیاز و مطالبه نهاد خانواده بر مدرسه سایه انداخته باشد، منویات و خواستههای حاکمیت در کتاب درسی، بخشنامه، انتصابات و پنج رکن آموزش و پرورش سایه افکنده است.
مدرسه در ایران، در امتداد محله و خیابان است
علی قربانی دکترای تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت و کارشناش مطالعات نهادی مدرسه، در ادامه این جلسه ضمن بیان تاریخچهای از تأسیس مدرسه در ایران، مدرسه را نهادی نوپا معرفی کرد که به راحتی نمیتوان وضعیت امروز آن را وضعیتی رو به زوال دانست.
وی در بخش اول صحبتهای خود با بیان اینکه مدرسه رو به تحول است و در مسیر تحول مرگ وجود ندارد، کارکرد اجتماعی مدرسه را در جامعه ایران رو به دگرگونی توصیف کرد و این دگرگونیها را برای یک نهاد اجتماعی امری لاجرم بر شمرد.
کارشناش مطالعات نهادی مدرسه با بیان اینکه مدرسه در سراسر دنیا دولتی است گفت: مدرسه بیش از اینکه دولتی چه به معنای پهلوی یا جمهوری اسلامی باشد، پیرو خط سرمایه داری است که در دنیا شکل گرفته است.
وی بیان داشت: مدرسه پیرو تحولات بین المللی است و علیرغم اینکه دولتها فکر میکند همه چیز را در دست گرفته اما مدرسه چه ما بخواهیم و چه نخواهیم، دارد مسیر خودش را میرود.
قربانی اظهارداشت: تمایزی که میان ایران و کشورهای دیگر در مدرسه وجود دارد، این است که همچنان میتوانیم آنرا همچنان در امتداد محله و کوچه و خیابان بدانیم و ساختار و نظام دولت ما با دولتهای دیگر متفاوت بوده است و به لحاظ تاریخی دولت و ملتمان از هم جدا بوده است و اینکه جمهوری اسلامی چقدر توانسته است رفع کند، نیاز به گذر زمان دارد.
وی با بیان اینکه مدرسه ساخته دولت ملتهای مدرن است و تغییر مدرسه هم براین اساس تغییر میکند گفت: مدرسه مدرن بازوی تربیت دولت است و این دولت است که دارد تغییر میکند ودنبال این میرود که مرزها را بشکند.
سند ۲۰۳۰ سکولار است
پژوهشگر و کارشناس مطالعات نهادی مدرسه با بیان اینکه در سند ۲۰۳۰ میبینیم که شهروند جهانی بارها تکرار شده است، خاطرنشان کرد: سند ۲۰۳۰ سکولار است و یکبار نام خداوند در آن نیامده است.
تغییرات ضروری برای حفظ جایگاه مدرسه، تحولات نظامات آموزشی در دنیا و تحلیل سند تحول بخشهای دیگر این نشست تخصصی بود که دو کارشناس حاضر در جلسه بر سر آنها به بحث و گفت و گو پرداختند.
لازم به ذکر است که در بخش پایانی این نشست، کارشناسان به سؤالات و نقدهای حاضران در جلسه پاسخ دادند و بخش در جمعبندی هر دو کارشناس ضمن پذیرشعدم کارکرد مطلوب مدارس فعلی، نظرات خود را در باب نوسازی هویتی مدرسه با استفاده از بنیانهای نظری بومی و بین المللی ارائه کردند.