از پدرم یاد گرفتم که شعر چیست و از مادرم درباره تاثیر موسیقی آموختم

به گزارش ایلنا به نقل از مشاور رسانه‌ای، شب گذشته چهارشنبه ۲۴ آذرماه همزمان با اکران مستند «بریکولاژ؛ زندگی نادر مشایخی» در پردیس چارسو مراسم یادبودی برای جمشید مشایخی و همسرش گیتی رئوفی برگزار شد. 

در ابتدای این مراسم عباس یاری روزنامه‌نگار پیشکسوت گفت: برایم حسرت شده بود که ببینیم در چنین سالنی این موج از جمعیت حاضر شدند. خیلی خوشحالم که شاهد این اتفاق هستم و توانستم چنین لحظات شوق‌انگیزی را دوباره در سالن سینما ببینم. 

وی ادامه داد: من هم مثل خیلی از شما فیلم «بریکولاژ؛ زندگی نادر مشایخی» را ندیده‌ام و قرار نیست اینجا در مورد نقد فیلم صحبت کنم. با افتخار همیشه شاگردم و با وجود اینکه شاید بیش از ۵۵ سال است که کار مطبوعاتی می‌کنم، باز هم از همه شما یاد گرفتم. 

یاری اظهار کرد: نمایش این فیلم و قدم‌های مصمم نادر مشایخی عزیز در این نمایش را به فال نیک می‌گیرم و شاهدم سالن سینما به افتخار او و خانواده بزرگش و به احترام آثار با ارزشی که داشته تا این حد پر از تماشاگر است. 

وی عنوان کرد: وقتی از خانواده بزرگ آقای مشایخی می‌گویم حتما جا دارد یادی کنم و برای روح بزرگ مادر گرامی نادر عزیز که همین چند روز پیش به رحمت ایزدی پیوستند، آرزوی آرامش کنم. حتما هم آرامش داشتند چون برای خانواده‌اش ایجاد آرامش می‌کرد. 

این منتقد سینما بیان کرد: نادر مشایخی را خارج از ایران بیشتر می‌شناسند. من در وین زمانی که نادر آنجا رهبر ارکستر بود با او دیدار داشتم و دیدم که خیلی‌ها با عشق و احترام بسیار از استاد نادر مشایخی خیلی بیشتر از ایران یاد می‌کنند. آثار او و نوشته‌های موسیقیایی‌اش در خیلی از نقاط دنیا اجرا شده است. 

وی ادامه داد: از خانواده‌ای می‌گویم که واقعا هنرپرور بودند از دلش فردی مثل جمشید مشایخی درآمده که برای او واقعا باید یک کتاب نوشت و اصلا نمی‌شود در چند کلمه توصیفش کرد. جمشید مشایخی خارج از آنچه که روی پرده می‌دیدیم آدمی بود که همیشه برای کار خیر پیشقدم بود و مردم به اعتبار او بدون کوچک‌ترین مکثی میلیون‌ها تومان پول برای آن اقدام خیر می‌دادند. این موضوع را شاید افراد خیلی کمی بدانند، اما وقتی جمشید می‌آمد همه مطمئن بودند که یک اتفاق موفق خواهد بود. 

یاری گفت: یادی کردم از خانم گیتی رئوفی همسر گرامی جمشید مشایخی که الان حتما در این سالن هست. جمشید هم هست، زنده‌یاد گرشا رئوفی هم هست که عضو بزرگی از این خانواده بود. حتما تعداد زیادی از چهره‌های هنری هستند که وابسته به خانواده مشایخی بودند و در دل این خانواده رشد و هنرنمایی کردند و بخش بزرگی از گنجینه‌های تاریخی و هنری و فرهنگی این ممکلت مدیون حضور باارزش این دوستان است. 

وی افزود: اشاره کردم به دیدارم با نادر در خانه یک چهره برجسته دیگری به نام بهروز حشمت، که فردی است که شما در خیابان‌های وین وقتی راه می‌روید می‌بینید تندیس‌هایی که در آنجا هست با امضای بهروز حشمت را دارد. پس ما چنین ایرانی‌هایی را داریم. استاد بزرگی مثل سعید منافی را در وین داریم. 

این نویسنده و منتقد بیان کرد: درباره نادر مشایخی خیلی می‌شود صحبت کرد، حتی من یکی از کنسرت‌هایش را روی سن تالار وحدت دیدم، حضورش، کلامش و دیالوگ‌هایش از اجرای موسیقی‌اش جذاب‌تر بود. افرادی که آنجا بودند می‌توانند شهادت بدهند که چقدر نادر بانمک است و چقدر یک رهبر ارکستر می‌تواند تماشاچی‌اش را تا پایان اجرا سر ذوق نگه دارد. 

وی ناکید کرد: برایم باعث افتخار است که این شانس را داشتم و تشکر می‌کنم از دوستانی که این لطف را به من داشتند و من سر سوزنی دینی که به این خانواده بزرگ داشتم، ادا کردم. چون اگر بخواهم در مورد تک تک اعضای این خانواده صحبت کنم باید ساعت‌ها اینجا باشیم. 

در ادامه ویدئوی کوتاهی از جمشید مشایخی و همسرش به نمایش در آمد. 

سپس نادر مشایخی روی سن حاضر شد و گفت: خیلی خوشحالم از چیزهای زیبایی که آقای یاری گفتند و از این ویدیوی زیبا را در عرض دو روز ساخته شده است. 

وی ادامه داد: اگر بخواهم درباره پدر و مادرم صحبت کنم باید بگویم مهم‌ترین چیزهایی که در زندگی در مورد رفتار ما ایرانی‌ها از آن‌ها یاد گرفتم دو چیز بود. مهم‌ترین چیزی که از پدرم یاد گرفتم این بود که شعر چیست و چه تاثیری در رفتار ما دارد و در فیلم خواهید دید که نظرم چه بود. از مادرم هم یاد گرفتم که موسیقی چه تاثیری روی ما می‌گذارد و موسیقی و شعر با هم چیزی است که رفتار و مکانیک ذهنی ما ایرانی‌ها را متاثر می‌کند و این مکانیک است که شعر را به وجود می‌آورد. 

مشایخی تاکید کرد: به هر حال به اعتقاد من در نحوه‌ای که ما زندگی می‌کنیم، موسیقی و شعر غیر قابل جدایی است. از من در ایران بارها پرسیدند که شما میخواستید با این موسیقی چه بگویید؟ اعتقاد من این بود که من با موسیقی چیزی نمی‌گویم. من فقط با صوت کار می‌کنم و عاشق زیبایی صوت هستم، اما جالب است که این تاثیر عاطفی که موسیقی می‌گذارد همیشه مشابه است با اعتقادی است که داریم. موسیقی و شعر را نمی‌شود از زندگی ما ایرانی‌ها جدا کرد، جایشان در ایران است و نباید جای دیگری بروند. 

این موسیقیدان در ادامه بیان کرد: اولین باری است که فیلمی درباره من ساخته شده ولی خودم نمی‌دانم چیست. این خیلی جالب است، من حرف‌هایی می‌زنم و مسئول حرف‌هایم هستم اما اینکه اینها چطور تفسیر می‌شوند چیزی است که امروز با علاقه آمدم ببینم. آقای توسلیان و آقای حاصلی سرشار از ایده هستند همین الان قبل از ورود به سالن درباره چندین ایده سینمایی صحبت می‌کردند. آگاهی‌هایی دارند که الان در این شرایط کنونی الزامی است. خیلی خوشحال می‌شوم ببینم که حاصل کار چه شده است. 

پس از آن رحمان حاصلی تهیه‌کننده مستند «بریکولاژ؛ زندگی نادر مشایخی» گفت: این فیلم برای من دو موهبت داشت. یکی آشنا شدن با آقای مشایخی و خانواده محترم و عزیزشان و ساخت این فیلم که واقعا افتخار بزرگی است. دوم اینکه در این فیلم دوستانی پیدا کردم که واقعا الان برایم مثل برادر عزیز هستند، که تک‌تکشان عمر پای این فیلم گذاشتند. ساخت این فیلم سه سال طول کشید و با هزینه شخصی و مستقل در راستای اعتلای موسیقی کشورمان ساخته شده است. امیدوارم که ببینید و خوشتان بیاید. 

وی در پایان صحبت‌هایش گفت: از خدایار قاقانی عزیزم تدوینگر فیلم خیلی ممنونم که واقعا مثل آفتاب به این فیلم تابیده، از محمود عزیز که باعث شد این فیلم ساخته شود، از عرفان عزیز بابت صداگذاری از عظیم فلاح عزیزم که لوگوی فیلم را طراحی کرده، از ماهان عزیزم که پوستر را طراحی کرده و از خواهرم که همیشه پشتوانه من بوده است، بسیار ممنونم.