معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛
اگر قرار است دماوندِ هنر ایران بماند و بپاید باید به انسان اندیشید/ هنرستانها به گلستان و بوستان بی‌خزان می‌مانند
معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به مناسبت آغاز سال تحصیلی درباره هنرستان‌های هنرهای زیبا پیام داد.
به گزارش ایلنا، سیدمجتبی حسینی (معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) به مناسبت آغاز سال تحصیلی درباره هنرستان‌های هنرهای زیبا پیام داد.
سیدمجتبی حسینی در این پیام نوشته است:
«امروز سرآغاز سال تحصیلی است، آغاز مهرماه، آغاز رفاقتی با شورِ رقابت، امروز نوروزِ آموختن است… پس این روز را باید با سلام و سنا گذراند. سلام بچه‌ها، سلام معلم‌های کریم و بخشنده و هنردان…
اگر چه قرنی می‌گذرد از آنروز که امیرکبیر ایران، با تأمل و تأنی شاهِ جوان را به نصیحت گفت: «اگر نیت یک‌ساله دارید گندم بکارید، اگر نیت ده‌ساله دارید درخت بکارید و اگر نیت صدساله دارید انسان تربیت کنید.» اما به چشم تاریخ، چشم برهم زدنی گذشته انگار از آن روز… امیر، نخستین دریابنده‌ی این حکمت نبود! اما گوش جانش به گوشوار کلام امیر مؤمنان (ع) آراسته بود که فرمود: که اگر چه من به اندازه‌ی عمر باشندگانِ پیش از خود نزیسته‌ام اما در آن‌ها نظر کرده و اندیشیده‌ام تا بدانجا که گویی با ایشان زیسته‌ام و از آن‌ها آموخته.
امیر می‌دانست گویی، که روزی شیخ بهایی همین حکمت را به رفتاری شگفت به فرمانروای صفوی آموخته بود. امیر نگاهش به فردای ایران بود. کمال‌الملک، چهارساله بود که امیرکبیر، شهیدِ جهل و تنگ نظری شد اما این زاده‌ی کاشان پَژواک آن آرمیده در خاکش را شنید.
کمال الملک می‌دانست، به کوهی گران از هنر تکیه داده و اگر قرار است دماوندِ هنرِ ایران بماند و بپاید، برای فردا، او به جایِ گندم و درخت می‌باید که به انسان بیندیشد. شصت و سه‌ساله بود که رنج‌ها را به جان خرید و آرشین تیرش را از چله رها کرد و هنرستانِ هنر به شیوه‌ی امروزین را بنا نهاد تا صدیقی و وزیری و آشتیانی و حیدریان و صنعتی و بسیار نامهای درخشان دیگر به امتداد مسیر او بپردازند…
راهی که هشت سال پس از کمال الملک، یعنی یکصد و سه سال پیش برای موسیقی گشوده شد و هنرستان موسیقی نیز قصه‌ی خود را آغاز کرد.»
حسینی در ادامه این پیام نوشته است:
«هنرستان‌های ایران به گلستان و بوستانِ بی‌خزان می‌مانند. باغستانی که در منطقه، نخستین‌اند و نشان‌دهنده‌ی فضل و فرهنگ و منش بلند کشور ما. باغستانی که هم خودش سرمایه‌ی ثمینِ اجتماعی و تاریخی است و هم محصول شیرینش- در بیش از یک قرن- سرمایه‌های درخشان سرزمین ما بوده و هستند.
شمار هنرمندان نام‌آور و افتخارآفرینی که برآمده از هنرستان‌اند چندان و چنان است که هر صاحب دلی را به پاسداشت این میراث فرامی‌خواند.
هنرستان ها، هسته‌ی تشکیل وزارتی برای هنر شدند، هنرستان ها، نگارخانه‌ی پویا و پایای هنر ایران شدند و نقش‌ها زدند و نغمه‌ها پرداختند…
از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۶ هیجده باب هنرستان هنرهای زیبا در کشور تأسیس شد و از ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ سیزده باب. در سال ۱۳۹۶ زمانی که به مأموریت معاونت هنری منصوب شدم، شمار هنرستانها همان ۳۹ باب بود و شماری از استانها هنرستان نداشتند و بسا استعداد و علاقه‌مند که مجال و امکان تحصیل در هنرستان نمی‌یافتند.
از بخت شکر دارم و از روزگار هم که به دستیاری همکاران و برادران عزیز و دلسوزم در اداره کل آموزش و در تمامی ادارات کل استانها به سعیِ ستوده و جهدِ بلیغ و با نگاهی برنامه‌ای، مطالعاتِ ایجاد هنرستان‌های هنرهای زیبا با همراهی وزارت محترم آموزش و پرورش به اینجا رسید که در دو سال پشت سر ده باب و از امروز ده باب دیگر و در مجموع بیست هنرستان طی یک دوره تقریباً سه‌ساله به منظومه هنرستان‌های هنر کشور افزوده شد. امروز هیچ استانی بی‌هنرستان هنرهای زیبا نیست اما در شمارِ اندکی از استانها یا فقط هنرستان دختران است یا هنرستان پسران.
امروز وقت وقت است که از وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی که خود به زیور و کسوت معلمی آراسته‌اند، درخواست کنم تا با توجه به حاصل درخشان و ارزشمند هنرستان‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در برنامه‌های این وزارت، در دولت سیزدهم چنان بیاید که در هر استان دست کم یک هنرستان دخترانه و یک هنرستان پسرانه فعال باشد و در تمامی هنرستانها، هفت رشته‌ای که به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تخصیص دارد، تدریس شود تا هیچ نوجوان صاحب استعدادی از این امکان محروم نماند و کشور عزیزمان بتواند فرزندان برومندش را در قامت هنرمندان متعهد و توانمند به نظاره بنشیند و تحسین کند.
اجازه می‌خواهم سخنم را به عطر شعر بهار بیارایم که به دردمندی و دلسوزی با جوانان گفت: «بهوش باش که ایران ترا پیام دهد ترا پیام به صد عز و احترام دهد /به علم خویش بکن تکیه و به عزم درست که علم و عزم ترا عزت و مقام دهد/ شعائر پدران و معارف اجداد حیات و قدرت اقوام را قوام دهد.»
