پیام اسماعیلی به همایش روز شعر و ادب فارسی و شهریار

به گزارش ایلنا به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، همایش ملی روز شعر و ادب فارسی و بزرگداشت استاد محمدحسین شهریار شامگاه روز جمعه (26 شهریور) در مقبره‌العشرا تبریز برگزار شد. غلامعلی حداد عادل رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، آیت‌الله آل‌هاشم نماینده ولی‌فقیه در آذربایجان شرقی و جمعی از اهالی فرهنگ و هنر و مسئولان فرهنگی استان از جمله حاضران این مراسم بودند که با استقبال قابل توجه شهروندان فرهنگ‌دوست تبریزی همراه بود. 

علیرضا اسماعیلی (مشاور اجرایی معاونت فرهنگی وزارتخانه)، پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را  در این همایش خواند. در این پیام آمده است:

«به نام خداوند جان‌آفرین / حکیم سخن در زبان آفرین 

خداوند بخشنده دستگیر / کریم خطابخش پوزش‌پذیر 

طوطی عشقم و عشق از پس آیینۀ غیب

با زبان دل من گاه سخن می‌گوید

زبان فخیم فارسی، همواره چون حلقه‌ای هویت ملی ایرانیان را به‌هم پیوند داده و رشته تمسک و وحدت ملی مردمان جغرافیای این سامان اهورایی را استحکام بخشیده است. 

از سوی دیگر، رشحات این زبان لطیف و عزیز از مرزهای ایران اسلامی نیز فراتر رفته و مشتاقان و دلدادگانش را در جای جای این عالم، مسحور خود ساخته است. 

تردیدی نیست که در درازنای تاریخِ این مرز و بوم کهن، همه اقوام و تیره‌های گوناگون در سایه لوا و لاله‌های آن، فرهنگ متعالیِ ایران را رقم زده‌اند و چشمه جوشان و خروشان شعر فارسی، تنوع و تکثر اقوام ایرانی و گویش‌های شیرین آنان را در زلال خود صیقل داده و چون گوهرهای گرانبهایی زینت این خاک زرخیز کرده است. 

به‌راستی می‌توان گفت: شعر همچون پرتویی از مبشرات است که بسان طوفان واژه‌ها در روح متلاطم شاعر به جنبش درمی‌آید. 

شعر همان مجمع فضائلی است که با روح و روان شنونده در هم آمیخته و با جذبه‌ای عمیق، غوغای وجودی شاعر را که در دامن واژه‌ها به آوازی دلنشین مبدل گشته در ملکوت اعلی منتشر می‌کند. 

از همین روی، هر آن دلی که عاشق است، این نوا را به جان می‌خرد. و از این رهگذر، شعر سیدالشعرای ایران، سیدمحمدحسین شهریار تبریزی مجموعه‌ای پرشور و دلکش را ارزانی می‌کند و هر بیتش ضرب‌آهنگِ دل‌هایی می‌شود که برای شعر و ادب ایران می‌تپد و در جان و باطن خود معرفت و معنویت را به ارمغان می‌آورد. 

شعر شهریارِ روشن‌ضمیر، روایت دغدغه‌های بشری است که فارغ از تعلق زمان و مکان جریان دارد و تجلی مکاشفات و دریافت‌های عمیق این شاعر عارف و جواهر کلام است که در کنار مردم باصفا و باوفای خود زیسته و از زبان آنان فریاد سخن سر داده است. 

اینک برماست تا با همتی بلند، ستاره‌گان درخشان آسمان شعر و ادب این سرزمین عظیم اسلامی را بیش از پیش پاس بداریم و عقد ثریا را بر نظم شاعرانی چون شهریار شیرین‌سخن که غزل گفته و دُر سفته‌اند، بیافشانیم. 

بر خود لازم می‌دانم که از تبریز قهرمان و آذربایجان نیکومرام و مردمان دین‌مدار آن دیار هم که این روزها میزبان آیین گرامی‌داشت شعر فاخر فارسی و بزرگداشت منزلت عرفان و معنویت شهریار شعر ایران هستند، صمیمانه سپاسگزاری کنم و دست متولیان و دست‌اندرکاران برپایی این همایش خجسته را به گرمی می‌فشارم. 

توفیق الهی و عنایت ربانی همراه خادمان فرهنگ و هنر این سرزمین بزرگ اسلامی باد.»