جورج فلوید "بذری" برای اقدامات اجتماعی بود
یک سال از مرگ جرج فلوید سیاهپوست آمریکایی میگذرد، عدهای این حادثه را نقطه عطفی در مبارزات نژادپرستانه میدانند.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از نیویورتایمز، بسیاری از مردم سراسر جهان، یک ویدئوی ۹ دقیقه و ۲۹ ثانیهای را تماشا کردند که آخرین لحظات زندگی جورج فلوید را ثبت کرده بود. تمام کسانی که این ویدئو را دیدند، این جملات ملتمسانه "نمیتوانم نفس بکشم"را شنیدند که جرج فلوید بیش از ۲۰ بار تکرار کرد.
هفتههای متوالی پس از مرگ او، حدود ۲۶ میلیون نفر در دفاع از جان و حقوق سیاهپوستان به خیابانها ریختند. اهالی سنت لوئیس با این موضوع آشنا هستند، این مسائل بخشی از زندگی آنها شده است.
۹ آگوست ۲۰۱۴، "مایکل براون"توسط یک افسر پلیس سفیدپوست در فرگوسن کشته شد. اگر او زنده بود، تولد ۲۴ سالگی خود را ۵ روز قبل از کشتهشدن فلوید جشن میگرفت.
اعتراضها و جنبشهایی برای احقاق حقوق سیاهپوست و حضور آنان در جوامع مختلف برگزار شده است. قیام فرگوسن، رویکرد جدید مبارزه برای تحول در جوامع ایجاد کرد. تجاربی که در بازه زمانی هفت سال گذشته به دست آوردهایم، نشان میدهد، این اقدامات تنها انجام شده است اما ثمری ندارد.
اقدمات و عملکرد"مایا آنجلو"به ما آموخت: "نهایت سعی خود را بکنید تا به دانش و خرد بهتر برسید. زمانی که به دانش و خرد برتر رسیدید، اقدمات مفیدتری انجام دهید." بسیاری از کنشگران تلاش میکنند تا اقدامات بهتری را برای مبارزات خود به کار گیرند.
آنچه که مشخص است، جنبشهای فعلی فراتر از مرحله اصلاحات قرار دارد زیرا اقدامات پلیس و کشتار سیاهپوستان سبب تحریک و به چالش کشیدن آنها شده است. پس از شکلگیری قیام سیاهپوستان، آنها خواهان رفع آزار و اذیت، تعرضها و اقدامات نژادپرستانه بودند اما اصلاحات ناپایدار بارها و بارها با شکست روبرو شد. چشمانداز این گروه، تحت نظرگرفتن پلیس و لغو اقدمات نژادپرستانه است. سیاهپوستان، خود و دیگران را مجبور میکنند تا جامعهای را تصور کنند که ریشه در اصول عدالت، عشق و آزادی دارد. این تحول نه تنها مستلزم تعمیق تجزیه و تحلیل است، بلکه به طیف گستردهای از ابزارها برای ایجاد تحولی مثل سازماندهی بنیادی، حمایت از حقوقی، تدوین سیاست نیاز دارد.
گروههای بسیاری در حال توسعه این ابزارها و تاکتیکها برای ایجاد زیرساخت برای جنبشها هستند که نوعی تلاش جدی و مداوم برای غلبه بر وضع مخرب موجود، حیاتی است. سازمانهایی نظیر سنتلوئیس که تحت نظر سیاهپوستان قرار دارند، بازتابی از این تلاشهای مداوم هستند. این گروهها تلاش میکنند تا با شرکای اجتماعی خود در جهت مبارزه با نژادپرستی و ایجاد محیط امن و آکنده از آرامش گام برمیدارند. اعتراضات، تجمعات، آموزشها و تهیه گزارش، بخشی از این اقدمات است.
دستیابی به قدرت سیاسی، یکی از چالشهایی است که در راه مبارزه سیاهپوستان وجود دارد اما چندان مورد توجه قرار نمیگیرد. هنگامی که سازماندهندگان قیام فرگوسن دور یکدیگر گرد آمدند، منابع در دست خود را مدیریت کردند و با شیوهای هماهنگ در جهت تغییر فضای سیاسی منطقه سنت لوئیس تلاش کردند. تنها داوطلبان، کانون توجه نخواهد بود بلکه همه افراد مهم هستند زیرا یک شخص را انتخاب میکنند. سازمانها و دیگر کشورها نیز وقت و منابع در دسترس خود را برای تالارهای گفتگو، مباحث، پرسشنامهها، سرمایهگذاری میکنند. این مولفهها، نیازها و نگرانیهای ضروری سیاهپوستان حاشیهنشین را در اولویت قرار میدهند و خواستار پاسخگویی افرادی هستند که به دنبال تصدی و نگهداری پستهای منتخب هستند. سال ۲۰۱۶، اولین جلسه مباحثه با حضور ۳۵۰ نفر برگزار شد و تعداد حضار در جلسه بعدی به ۱۲۰۰ نفر رسید. در سال جاری، ۲۲ هزار بیننده جلسه مجازی را دنبال کردند.
این رشد، نمایانگر علاقه و تعامل عمیق ناشی از سالها سازماندهی متعهدانه برای عدالت اجتماعی و نژادی است. تلاشها با هدف انتقال گفتگوی عمومی و صداهای متمرکز که معمولا نادیده گرفته میشوند، صورت میگیرند. ما شاهد قدرت فوق العاده مردم در جوامع هستیم که به نظر میرسد، این یک استراتژی واضح اما فراموش شده است. این اقدامات توسط فعالان متعهدی که تصور میکنند این تلاشها بیفایده خواهد بود یا به دست سازمانهای مردم نهاد که عمیقاً از برچسبهای سیاسی واهمه دارند، انجام میشود.
در این میان برخی از سازمانها اقدامات سیاسی انجام نمیدهند بلکه در جهت اقدامات کلی حقوق بشر و ایجاد قدرت برای کسانی که قدرت خود را از دست دادهاند، تلاش میکنند. سال ۲۰۱۶، اولین آزمایش این استراتژی انجام شد، زمانی که "کیم گاردنر" به عنوان وکیل مدافع در شهر سنت لوئیس انتخاب شد. دو سال بعد، یک تلاش بنیادی منجر به شکست "باب مک کالوچ" شد، دادستانی که روند دادرسی بزرگ هیئت منصفه را که منجر بهعدم صدور کیفرخواست از سوی مأموری که براون را کشته بود، برعهده داشت. پیروزیهای خانم گاردنر و آقای بل، دادستانهای سیاه که در سیستم عامل اصلاحات مترقی شرکت کردند، پس از سالها سازماندهی و آموزش عمومی در مورد سیستمهای ظالمانه نقطه عطفی بزرگ بود.
بزرگترین پیروزیها در یک سال گذشته با انتخاب "کوری بوش" در انتخابات کنگره ۲۰۲۰ و "تیشاورا جونز" که به عنوان شهردار سنت لوئیس انتخاب شدند، به دست آمد. این زنان، قبل از پیروزیهای انتخاباتی خود با سازماندهندگان جنبش محلی همسو بودند. آنها در حال حاضر، رویکرد کاملاً متفاوتی را در رهبری سیاسی خود ایجاد کردهاند که مرکز آن نیازهای جوامع سیاهپوست است که کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند. هر دو، کار خود را با بررسی اقدامات پلیس، سرمایهگذاری و افشای اثرات نژادپرستی محیطی و تمرکز سرمایهگذاری عمومی در محلههای فقیرنشین آغاز کردند. و پیروزیهای سیاسی اخیر در سنت لوئیس قدرت این جنبش را برجسته میکند.
سرمایهگذاری در عدالت انتخاباتی در حال نتیجه دادن است. آنها میگویند: نامزدها در سیستمهایی شرکت میکنند که درخواستهای جنبشها را منعکس میکنند. انتخاب این نامزدها غالباً تغییر جهت اعتراض به سیاست توصیف میشود که تصوری غلط است. ما اعتراضات خیابانی را به سمت صندوقهای رای هدایت نکردیم بلکه قدرت را در آن پیدا کردیم.
همان برگزارکنندگانی که هزاران نفر را برای دفاع از جان سیاهان بسیج کردند، کمپینهایی به اندازه کافی نیرومند ساختند تا هوشیاری یک رای دهنده را جابجا کنند و رأی دهندگان در انتخابات شرکت کردند تا به انتخابات نامزدهای همسو دامن بزنند.