سید محمد صادق ابراهیمیان مطرح کرد؛
یکی از قدیمی‌ترین نسخ خطی آثار عطار نیشابوری در کتابخانه ملی است
به گفته فهرست نویس نسخ خطی کتابخانه ملی ایران، یکی از قدیمی‌ترین نسخ خطی آثار عطار که نزدیک به دوره زندگی این شخصیت بلندنام ادبیات فارسی است، در کتابخانه ملی نگهداری می‌شود.
به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، سید محمد صادق ابراهیمیان در روز بزرگداشت عطار نیشابوری از عارفان و شاعران ایران به تشریح مجموعه نسخ خطی این شخصیت بلندنام ادبیات فارسی پرداخت.
این فهرست نویس نسخ خطی کتابخانه ملی ایران درباره نسخ نفیس به جا مانده از عطار نیشابوری در گنجینه کتابخانه ملی گفت: در گنجینه اداره کل کتاب‌های خطی و نادر سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، ۱۸ نسخه خطی از آثار عطار از جمله کلیات، منتخبات و دیوان اشعار او نگهداری می‌شود که ارزش پژوهشی قابل توجه‌ای برای محققان دارد.
فهرست نویس نسخه‌های خطی کتابخانه ملی اشاره کرد: البته در کنار این آثار مستقل؛ به سلیقه کاتبان و به فراخور احوال و اقتضا در قالب مجموعه‌هایی چون جُنگ، سفینه و تذکره به آثاری از این شاعر نامی برمی‌خوریم که در بیش از ۱۷۰ نسخه آمده و در کتابخانه ملی نگهداری می‌شود.
ابراهیمیان در تشریح برخی از مهمترین نسخ خطی آثار عطار در کتابخانه ملی عنوان کرد: یک نسخه خطی از «منطق‌الطیر»، کتابت به سال ۸۶۷ هجری قمری در کتابخانه ملی نگهداری می‌شود که دارای تذهیب زیبا بوده و این نسخه خطی با جدول کشی دولایه زر و جوهر آب لاجورد نگاشته شده است.
وی ادامه داد: یک نسخه خطی دیگر که شامل کلیات آثار عطار نیشابوری می شود نیز در کتابخانه ملی نگهداری می‌شود که کتابت آن به سال ۸۴۷ هجری قمری برمی گردد و توسط «محمد ابن حاجی طالب نیشابوری» کتابت شده است. این نسخه به دلیل آرایه‌های زیبایی که دارد، احتمال می‌رود به سفارش یک شخصیت مهم حکومتی کتابت شده است و به نوعی نسخه خطی سلطانی است.
ابراهیمیان به دیگر نسخه خطی کلیات آثار عطار نیشابوری در کتابخانه ملی که کتابت آن به شیوه «متن و حاشیه» و برای دوره تیموری است، اشاره کرد و گفت: کتابت این نسخه خطی متعلق به سال ۸۶۲ ق است و شیوه کتاب آرایی آن برگرفته از مکتب هرات است.
وی به یکی از قدیمی ترین نسخ خطی آثار عطار نیشابوری که مربوط به قرن هفتم هجری قمری و نزدیک به تاریخ و زمان زندگی عطار بوده اشاره کرد و گفت: این نسخه بر روی کاغذ اعلای سمرقندی با خط نسخ پخته ای کتابت شده که به علت افتادگی در آغاز و انجام تاریخ دقیق کتابت و نام کاتب معلوم نیست. اما از رسم الخط و نوع کاغذ برمی‌آید که در همان قرن ۷ق. نگاشته شده است. این نسخه پیش از این در تملک زنده یاد استاد دکترصادق کیا بوده است.
