آرزویی برای رفاقت اهالی تئاتر در سال جدید به حرمت تئاتر/ راهِ رونق دوباره نمایش، بازگشت اساتید به صحنه است

«امیر دلفانی» کارگردان جوان تئاتر که اخیرا نمایش «بین یه عالمه ماهی» را در تئاتر شهر به صحنه برده بود، در گفتگو با خبرنگار ایلنا، به شرایط ناگوار تئاتر در یک سال کرونایی اشاره کرد و گفت: وضعیت سال بعد و هفته‌های آتی با توجه به اینکه با موقعیت پیش‌بینی‌ناپذیری در رابطه با کرونا مواجهیم، تقریبا قابل حدس نیست اما من فکر می‌کنم بعد از گذر از این دوره بحرانی، شرایط اجرا در سالن‌ها شکل خوبی می‌گیرد.

او در ادامه به برشمردن آرزوهایش برای سال آینده تئاتر و شرایط نامعلومش پرداخت و گفت: امیدوارم که تئاتری‌های واقعی مثل سابق عاشقانه تئاتر را دوست داشته باشند، تئاتر کار کنند، سینما و تلویزیون هم بروند اما رونق تئاتر را حفظ کنند و عزت تئاتر را همیشه زنده نگه دارند.

این کارگردان تئاتر یادآور شد: مهم‌ترین آرزویم برای تئاتر در سال جدید، اول از همه سلامتی برای همه بزرگان و هنرمندان تئاتر است و آرزوی دیگری که از صمیم قلبم دارم رفاقت همه‌ جوره اهالی تئاتر با همدیگر و به حرمت تئاتر است.

دلفانی ادامه داد: امیدوارم تئاتر ما به روزهای خوبش برگردد و آرزو می‌کنم اجراهای اساتید بزرگ تئاتر دوباره به صحنه بیاید تا من و امثال من با افتخار تماشاگر تئاتر باشیم و امیدوارم راه برای فعالیت عزیزان پیشکسوت و اساتید فن هموار شود و از طریق همه ارگان‌ها و نهادهای دولتی و عمومی به خصوص اداره‌کل هنرهای نمایشی کمک شود و با قدرت‌تر پشت این عزیزان بایستند تا تئاتر ما به رونق همیشگی‌اش برگردد.

او همچنین با اشاره به سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر که امسال در شرایط محدودتری برگزار شد و اثر او هم در آن حضور داشت، گفت: جشنواره تئاتر فجر سالیان سال است که ثابت کرده نقش به سزایی در رونق تئاتر در ایران دارد چراکه هدفش فقط تئاتر مرکز و پایتخت نیست و به تئاتر شهرستان‌ها توجه ویژه‌ای می‌کند.

کارگردان نمایش «بین یه عالمه ماهی» یادآور شد: من زمانی که از پایتخت دور بودم مخاطب همیشگی آثاری بودم که در این رویداد روی صحنه می‌رفت و ماحصل کارهای خوب پایتخت را سعی می‌کردم این‌جا ببینم. هرچند که بعد از مدتی و با به وجود آمدن سالن‌های خصوصی، بخش عمده این رونق -خوب یا بد- به عهده سالن‌های خصوصی قرار گرفت و شکل بیزینسی پیدا کردن تئاتر باعث شد حالت رقابتی آن لوث شود. علاوه بر این و در کنارش، همه‌گیر شدن تبِ جشنواره‌ زدگی باعث شد جشنواره‌ها اهمیت و رنگ و رویش را برای اهالی هنر از دست بدهد.

دلفانی در پایان خاطرنشان کرد: با به وجود آمدن شرایط فعلی که خوب هم نیست، برگزاری جشنواره تئاتر فجر توانست نوید بخش روزهای خوبی برای تئاتر و کمک به رونق‌ بخشی به آن باشد. هدف این دوره زنده نگه داشتن تئاتر بود؛ چیزی که یک سال است جماعت تئاتری با فقدانش مواجه هستند.