پژوهشگر مردمشناسی تأکید کرد:
اصلاح الگوی فرهنگی رابطه انسان و محیط زیست با تکیه بر مردمشناسی
باتوجه به چالشهای زیست محیطی اصلاح الگوی فرهنگی رابطه انسان و محیط زیست در ایران به کمک رشته مردمشناسی ضروری است.
به گزارش ایلنا، بهمن رحیمی (کارشناس پژوهشکده مردمشناسی) در نشست «مردمشناسی، دانش بومی و محیط زیست» از سلسله نشستهای هفته پژوهش پژوهشکده میراث و گردشگری به دبیری محمد مکاری (مدیر گروه مردمشناسی زیست محیطی) درخصوص اصلاح الگوی فرهنگی رابطه انسان و محیط زیست با تکیه بر مردمشناسی صحبت کرد.
او آلودگی و آسیبهای زیست محیطی حوضه رودخانه چالوس را بر اساس مطالعه میدانی خود به بحث نهاد و تصریح کرد: عامل انسانی بیشترین تخریب را در این منطقه داشته که نمونه آن انباشت زبالههای راهسازی در حاشیه رودخانه چالوس است.
در ادامه اعظم موسوی (کارشناس پژوهشکده مردمشناسی) در خصوص طرح موظفیاش در سال ۱۳۹۸ با عنوان «مردمشناسی خوراک در شهر کرمان وسیرجان» و بارگذاری آن در اطلس مردمشناسی سخن گفت.
اطلاعات بدست آمده در خصوص فرهنگ خوراک، آداب غذا خوردن، روشهای پخت، خوراکهای آیینی، خوراکهای درمانی، روشهای نگهداری خوراک و میوهها و… از عناوینی بود که موسوی در ادامه به طرح آنها پرداخت.
خدیجه امامی (کارشناس پژوهشکده مردمشناسی) نیز در ادامه به بررسی طرح «مردمشناسی غار نمکدان قشم» به عنوان اثری جهانی پرداخت و گفت: این عنصر از جایگاه ویژهای برخوردار است زیرا قشم مکانی برای مطالعه پیوند میان انسان و طبیعت به شمار میآید و کاربرد درمانی و بحث گردشگری نیز مورد مطالعه قرار گرفته است.
هما حاج علی محمدی (کارشناس پژوهشکده مردمشناسی) نیز به بازشناسی دانش بومی و پزشکی مردمی در حوزه زیست محیطی جنگل حرا در جزیره قشم پرداخت و گفت: واگذاری و نگهداری جنگلها اگر به دست خود مردم باشد بهتر در حفظ و نگهداری آن خواهند کوشید چراکه نسل به نسل همانطور که زندگی مردم حفظ شده جنگل حرا نیز حفظ شده است.