هومن سلیمی:
تالار وحدت پتانسیل‌های لازم برای اجرای بینال را نداشت
یکی از اعضای شورای دبیران هشتمین دوسالانه مجسمه‌سازی گفت: تالار وحدت پتانسیل‌های لازم برای اجرای بینال را نداشت، اما رفتار ما با این فضا به گونه‌ای بود که این فضای غیرمعمول و نامتعارف برای برگزاری نمایشگاه را با چیدمان خاص آثار مهیای برگزاری دوسالانه کردیم. در واقع به جای اینکه فضای تالار بر ما غالب شود ما فضا را تحت تاثیر آثار و رویداد قرار دادیم.
به گزارش ایلنا، هومن سلیمی یکی از اعضای شورای دبیران این رویداد گفت: دوسالانه هشتم مجسمه‌سازی تفاوت‌های بارزی با دوسالانه‌های پیشین دارد. از جمله این که آثار متنوعی با ویژگی بینارشته‌ای و بینارسانه‌ای در دوسالانه حضور دارند که در قالب حجم به نمایش در آمده اند.
او افزود: حضور معماران در بخش کیوریتوری نیز برای اولین بار در دوسالانه‌های مجسمه‌سازی اتفاق افتاده است. آثار معماری با رویکرد مجسمه سازانه بخشی از رویکردهای دوسالانه؛ یعنی گسترش مرزهای مجسمه‌سازی است که برای آن در بخش کیوریتوری برنامه ریزی شد و در نهایت دوسالانه آثاری از حوزه‌ی معماری به نمایش گذاشته خواهد شد.
سلیمی ادامه داد: یکی دیگر از تفاوت‌های بینال هشتم با بینال‌های پیش این است که فضای انتخاب شده از امکانات نمایشگاهی معمول مکان‌هایی مانند موزه یا فضاهای تعریف شده برای برگزاری بینال‌ها برخوردار نبود.
او افزود: در واقع پهنه رودکی پتانسیل‌های لازم برای اجرای بینال را نداشت، اما رفتار ما با این فضا به گونه‌ای بود که این فضای غیر معمول و نامتعارف برای برگزاری نمایشگاه را با چیدمان خاص آثار مهیای برگزاری دوسالانه کردیم. در واقع به جای این که فضا بر ما غالب شود ما فضا را تحت تاثیر آثار و رویداد قرار دادیم.
به گفته سلیمی؛ به کار بردن داربست برای نمایش آثار در عین این که کاستی‌ها و کمبودهای تالار را جبران می‌کند، امکاناتی را نیز در اختیار برگزار کنندگان این رویداد می‌گذارد تا فضای تالار را به فضای معاصر تبدیل کنند. ضمن این که این داربست‌ها خود به گونه‌ای فضایی مجسمه‌وار را ایجاد کرده‌اند و این با ماهیت بینال مجسمه‌سازی همخوانی دارد.
او ادامه داد: فضای سانتیمانتال تالار وحدت که برای رویدادهای دیگری از جمله اجرای موسیقی و تئاتر تعریف شده بود با نوع نگاه ما و برخورد متناسب با رویکردهای دوسالانه و نیز نحوه‌ی چیدمان آثار، ماهیت تعریف شده خود را از دست داد و در خدمت اهداف ما قرار گرفت.
سلیمی با اشاره به بخش مستندنگاری گفت: وجه تمایز دیگر این رویداداین است که بینال‌ها به طور معمول به نمایش آثار یا برپایی نمایشگاه ختم می‌شوند، اما در بینال هشتم علاوه بر نمایش آثار، بخش مستندنگاری و معرفی روند هنری هنرمندان و شکل گیری ایده و آثارشان از چند ماه قبل از افتتاح نمایشگاه آغاز شد و تا پایان دوسالانه ادامه خواهد یافت. در واقع فعالیت و گروه پژوهشی دوسالانه، طی چند ماه به گونه‌ای موازی با نمایشگاه بخشی از خروجی دوسالانه را همگام با نمایشگاه پوشش داده است. ضمن این که ماحصل مستندنگاری در کتاب دوسالانه نیز منتشر خواهد شد، در نتیجه کتاب دوسالانه هشتم ضمن برخورداری از محتوایی پژوهشی به گونه‌ای متفاوت منتشر خواهد کرد.
به گفته سلیمی؛ دوسالانه هشتم مجسمه‌سازی ضمن به کارگیری از تجربیات دوسالانه‌های قبل دستاوردهای مهمی را به دست آورده است و امیدواریم قدم‌هایی را در جهت اعتلای هنر و مجسمه‌سازی بردارد.
هشتمین دوسالانه ملی مجسمه‌سازی تهران در تاریخ ۲۱ آذرماه سال جاری در مکان پهنه رودکی به مدت ۲ ماه (تا ۲۱ بهمن ماه ۹۹) برگزار می‌شود.
