یک کارشناس اقتصادی در گفتوگو با ایلنا:
هنوز نمیدانیم قیمت تمام شده را چگونه بایدمحاسبه کنیم
مساله بیکاری شاغلین با افرادی که دنبال شغل هستند یا حتی با کسانی که شغلی را از دست میدهند، تفاوت دارد. اینها با هم قابل مقایسه نیست. ما در بسیاری از زمینهها شاهد کاهش اشتغال هستیم. یعنی افراد زیادی هستند که کار خود را از دست دادهاند در حالی که تعهدات مالی بسیاری در زندگی خود دارند.
مدرس دانشگاه اصفهان گفت: ما هنوز نمیتوانیم برای سال آینده هزینه عوامل تولید در بخشهای مولد را ارزیابی کرده، برای آن برنامه ریزی ونقشه راه ترسیم کنیم.
منصور کمال نیا در گفتوگو با خبرنگار ایلنا در پاسخ به این سئوال که چرا منابع درست هدایت نشده و به جای بخش مولد به سمت واسطهگری ودلالی رفته است و چگونه میشود آنها را به مسیر اصلی بازگرداند؟، گفت: این کار نیازمند سیاستهای مناسب و مهمتر از آن تدوین برنامههای اطمینان بخش برای تولید است. ایجاد سیاستهای تشویقی در بخشهای مولد، غیر اقتصادی کردن بخشهای غیر مولد مانند واسطه گریهای مالی ودلال بازی وشفافیت در اقتصاد. اینها عوامل بسیار مهمی است که میتواند منابع فعالان اقتصادی و کارآفرینان را به سمت تولید وکارهای مولد سوق بدهد.
وی ادامه داد: متاسفانه باید اعتراف کرد که در حال حاضر این گونه نیست. در بخشهای مولد که غالبا کوتاه مدت نیست، ما امنیت لازم در فعالیتهای تولیدی را نمیبینیم. البته منظورم این نیست که سراغ مال واموال کسی بروند وبخواهند مصادره کنند؛ منظور عدم اطمینان از آینده وتاریک بودن راهی است که بخش تولید میخواهد آن مسیر را طی کند. امنیت لازم برای حرکت وجود ندارد. طبیعی است که ریسک کار افزایش پیدا میکند ورغبت لازم برای حرکت به سمت تولید به وجود نمیآید.
این مدرس دانشگاه اصفهان اذعان داشت: ما هنوز نمیتوانیم برای سال آینده هزینه عوامل تولید در بخشهای مولد را ارزیابی کرده، برای آن برنامه ریزی ونقشه راه ترسیم کنیم. هنوز نمیدانیم قیمت تمام شده را چگونه بایدمحاسبه کنیم. همچنین به این موارد باید مالیات، عوارض و نرخ تورم را هم اضافه کرد. تمام این عوامل از جمله موانع وسد راه بخش مولد هستند.
بنا به گفته وی، از طرف دیگر وجود چنین عواملی باعثکاهش انگیزه برای سوق دادن سرمایه به بخش تولید میشود. علاوه بر اینها، در یک اقتصاد غیرشفاف وناسالم راه برای واسطهگری ودلال بازی گشوده میشود. چون در این راه ریسک پایین با سود فراوان نهفته است.
وی ادامه داد: بنابراین تا زمانی که این مسائل وجود دارد، بسیار طبیعی است که نمیتوان منابع را درست هدایت و به محل اصلی تزریق کرد.
کمال نیا همچنین به برطرف نشدن رکود با پیامدهای اجتماعی اشاره کرد و در پاسخ به این سئوال که برای اشتغال چه کار ها انجام شد و نتیجه آن چه بود نیز گفت: در این خصوص ابتدا باید به این نکته توجه کرد؛ مساله بیکاری شاغلین با افرادی که دنبال شغل هستند یا حتی با کسانی که شغلی را از دست میدهند، تفاوت دارد. اینها با هم قابل مقایسه نیست. ما در بسیاری از زمینهها شاهد کاهش اشتغال هستیم. یعنی افراد زیادی هستند که کار خود را از دست دادهاند در حالی که تعهدات مالی بسیاری در زندگی خود دارند.
وی اظهارداشت: مشکلات این افراد کاملا با کسانی که تازه میخواهند وارد بازار کار بشوند متفاوت است به طوری که مشکلات اجتماعی در بین افرادی که شغل از دست میدهند بسیار بیشتر است و طبیعی هم هست که میزان نارضایتی واعتراض در این افراد بیشتر باشد.
وی تصریح کرد: ما در سالهای گذشته به جای حفظ اشتغال به دنبال ایجاد اشتغال جدید رفتیم وبا تصمیمهای خلق الساعه، منابع کشور را به سوی ایجاد واحدهای غیر اقتصادی سوق دادیم. نتیجه آن ایجاد واحدهای ناکارآمد بود که واحدهای موجود را نیز تحت تاثیر قرار داد و آنها را نیز ناکارآمد کرد.
این مدرس دانشگاه گفت: به هر صورت آنچه اکنون مشاهده میشود افزایش تلاشها و تعاملها برای از بین بردن معضلات اقتصادی است. البته در پاسخ به پرسش اصلی، باید بگویم به رغم بروز مشکلات فراوان معیشتی مردم که ناشی از بیتدبیریهای اقتصادی در سالهای گذشته است، خوشبختانه تاکنون شاهد مشکلات ومسائلی که پرسیدید نبودیم.
وی در پایان تاکید کرد: مطمئنا اگر راهی برای حل کردن معضلات پیش روی اقتصاد پیدا نکنیم و این روند ادامه پیدا کند ممکن است در آینده دچار مشکلات اجتماعی بشویم. این واقعا موضوعی است که نمیتوان بیتفاوت از کنار آن عبور کرد ومستلزم توجه ونگاه ویژهای است. یعنی دولت و بخش خصوصی باید توجه زیادی به این موضوع کنند. ضمن اینکه اتخاذ برخی از تصمیمهای اشتباه به خصوص از سوی نهادهای تصمیم ساز وتصمیم گیر مانند دولت، به این قضیه دامن میزند. البته در خصوص بستهای که به تازگی طرح و همایش ان هم برگزار شد صحبت بسیار است که در آینده به آن اشاره خواهیم کرد.