نقد رضا کیانیان از فیلمهای فاخر و دخالت دولت در سینما:
وظیفه دولت فیلمسازی نیست
وظیفه دولت فیلمسازی نیست بلکه تامین امنیت برای مردم و بخشهای مختلف است / اگر قانونی تعیین شود که حد و حدود و مرزها مشخص شود؛ سرمایه امنیت پیدا میکند / فیلمهای فاخر با استقبال مواجه نشدهاند / سیاستگذاران چرخه سینما و ارتباط میان مردم و سینما را کند یا تند میکنند.
رضا کیانیان معتقد است: مردم سینما را دوست دارند و هیچ وقت با سینما قهر نکردهاند اما امروز دلایل متعددی برای نرفتن مردم به سینما وجود دارد.
به گزارش ایلنا؛ کیاینان با اعلام این مطلب افزود: امروز مردم همچنان در خانههایشان فیلمهای ما را روی CD بهطور مرتب تماشا میکنند اما برای این نیز آمار درستی وجود ندارد که چه میزان از فیلمها را در داخل و چه میزان را در خارج از خانه تماشا میکنند.
وی ادامه داد: سیاستگذاران؛ سیاستهای مختلفی دارند اما توقع همیشگی آنها از سینما اینگونه بوده که جهان را تغییر دهند که البته سینما، جهان را تغییر نمیدهد اما میتواند در نگاه تماشاگر تاثیر بگذارد. بنابراین با چنین تفکری، سیاستگذاران در ابتدا به سراغ سینماگران میآیند بر این مبنا که همه چیزها زیر سر سینماگران است.
بازیگر فیلم آژانس شیشهای که در برنامه هفت حاضر شده بود؛ افزود: در چنین حالتی باید گفت که این سیاستگذاران هستند که چرخه سینما و ارتباط میان مردم و سینما را کند یا تند میکنند.
کیانیان با بیان اینکه بخش خصوصی سینما در مقایسه با دولتی مهم است؛ اذعان داشت: خیلی از کشورها چون چین و شوروی در سالهای گذشته همه چیزشان دولتی بود و خود درآمد و نحوه کار را مشخص میکردند که درنهایت نتیجهای جز شکست نداشت. حداقل فایده چنین نمونههایی این است که یاد میگیریم و میآموزیم که در تمام جهان، سینمایی زنده است که تماشاچی برای دیدن فیلم پول پرداخت میکند و بلیط میخرد. بدین معنا که ارتباط ارگانیکی بین تماشاچی و سینماگر به وجود میآید.
بازیگر فیلم یه حبه قند درباره فیلمهای فاخر هم گفت: در بحثفیلمهایی فاخر که در دولت به راه افتادو با بودجه هرکدام از آنها میتوان چند فیلم ساخت؛ باید توجه داشت این فیلمها متناسب با هزینه و انرژی که صرف ساخت آنها شده به چه میزان از سوی مردم و منتقدین مورد استقبال قرار گرفتهاند که به طور مسلم استقبال کم بوده است.
وی گفت: من به اقتصاد آزاد معتقدم که باید همه شرایط آن فراهم باشد. دولت نیز در این سیستم میتواند فیلم بسازد و حضور داشته باشد اما در هر حال سینما روی سرمایه خصوصی میچرخد. چراکه وظیفه دولت فیلمسازی نیست بلکه وظیفهاش تامین امنیت برای مردم و بخشهای مختلفی است که در این حوزه فعالند.
کیانیان با بیان اینکه سینماگران و مردم بیشترین التزام به قانون را دارند و آنها که قانون را زیرپا میگذارند؛ از این طیف نیستند، تاکید کرد: اگر قانونی تعیین شود که حد و حدود و مرزها مشخص شود؛ سرمایه امنیت پیدا میکند و درصورتیکه دولت از آن حمایت کند، این امنیت منجر به رونق سینمای ایرانی میشود چراکه سالهاست سینمای آمریکا به سینما جهان غالب شده و سینماهای مستقل با کارگردانان بزرگ را مجبور کرده همچون سینمای آمریکایی باشند و امریکا نیز فرمول صنعتی شدن را به این سینماها تحمیل کرده است اما دربرابر سینمای آمریکا؛ سینما دیگری چون سینمای ایران قرار دارد که با فرمول خود فیلم میسازد. بخشی از آن نیز به حمایت دولتی برمیگردد و تا جایی پیش رفتیم که اسکار نیز مجبور شد فیلم ایرانی را بپذیرد.
وی افزود: سیاستهای جهانی را نادیده نمیگیریم و اگرچه سیاستها تاثیر گذارند اما فیلم باید خوب باشد و ارزشهای درست و دقیقی داشته باشد تا در اسکار دیده شوند.
کیانیان درباره بازی در آژانس شیشهای و ماندگاری این فیلم در ذهن مخاطبان آن گفت: سینما فقط پیام نیست بلکه مجموعهای از تکنیک و پیام است. اگرچه در طی سالیان تنها پیام نقد شده اما باید توجه داشت خوب یابد بودن فیلم به تکنیک برمیگردد. فیلم آژانس شیشهای نیز در این میان از همه لحاظ خوب و فرزند زمان خود بود و حرف خود را در قالب زمانی ارائه داد که مردم بدان احتیاج داشتند.