در مراسم تشییع پیکر جهانگیر جهانگیری مطرح شد:
جهانگیری نوچهپرور نبود
جهانگیری، پل سینمای قبل از انقلاب با بعداز انقلاب بود. منش درویشانه جهانگیری او را ممتاز میکرد. او بسیار نازنین بود و علاقهای به نوچهپروری نداشت، اما هربار که به اینجا میآمد دوستانش دور او جمع میشدند.
ایلنا: مراسم تشییع پیکر جهانگیر جهانگیری کار گردان سینمای ایران صبح امروز(۱۰ دی) از مقابل خانه سینما در حالی برگزار شد که تعدادی از سخنرانان به عملکرد مدیریت بنیاد سینمایی فارابی در دوره سیداحمد میرعلایی و جواد شمقدری و رفتاری که آنها با جهانگیری داشتند؛ اعتراض کردند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، منوچهر مصیری(کارگردان سینما و از دوستان مرحوم جهانگیری) طی سخنانی گفت: متأسفانه مرحوم جهانگیری را چند روز قبل از درگذشتش دیدم که با هم درد و دل کردیم. او بسیار آشفته حال بود و از بنیاد فارابی گله داشت، زیرا بنیاد قول داده بود بودجهای را برای ساخت فیلماش در اختیارش بگذارد که میسر نشد. هنگامی که مصیری نام فارابی را بر زبان آورد، دختر مرحوم جهانگیری از فارابی گلایه کرد و داماد جهانگیری نیز از بین جمعیت فریادزد: اگر قرار باشد درباره فارابی صحبت شود، میتوانم ساعتها برایتان حرف بزنم و گلایه کنم.
سردار مصطفی شهرابی نیز که یکی از دوستان و همکاران جهانگیری بود؛ طی سخنانی گفت: وقتی در ابتدای انقلاب امام خمینی(ره) گفتند که باید کشور را بسازیم مرحوم جهانگیری به کمیته انقلاب اسلامی آمد و کمکهای بساری کرد و همه ازتجربیاتش استفاده کردیم.
کمال تبریزی(رئیس کانون کار گردانان سینمای ایران) نیز گفت: حضور در چنین برنامههای باید برای ما درسی باشد که این دنیا را جدی نگیریم و اختلافاتمان را کنار بگذاریم و در کنار هم باشیم.
وی ادامه داد: من با مرحوم جهانگیری آشنایی نزدیکی نداشتم، اما چند باری با او صحبت کرده بودم. او انسان آرام و سلیمالنفسی بود و در مرحله اولی که با آدمها برخورد میکرد، رفتارش بسیار دلنشین بود. و حتما وابستگی و علاقهای میان او و کسی که امروز(۲۸ صفر) سالروز وفاتش است، وجود دارد و امیدوارم که او با ائمه و پیامبر اسلام(ص) محشور شود.
تبریزی ادامه داد: مرگ اتفاقی است که برای همه ما میافتد. لحظه خاصی است که باید سرانجام با مرگ ملاقات کنیم و ببینیم چه آثاری از خود در این دنیا به جای گذاشته و چه نگاهی پشت سرمان است. آرزو میکنم آن مرحوم مورد غفران الهی قرار بگیرد.
فرهاد توحیدی(رئیس هیات مدیره و سخنگوی خانه سینما) نیز گفت: جهانگیری جزو کسانی بود که انتظار شنیدن خبر فوتش را نداشتم. او چنان زندگی میکرد و از کارهای آیندهاش صحبت میکرد که همه فکر میکردند یک جوان جویای نام پرانرژی است که تازه وارد کار سینما شده است.
وی ادامه داد: مرگ او برایم غیرمنتظره بود، علاوهبر اینکه جهانگیری را از نزدیک میشناختم، او همولایتی من نیز بود. منش درویشانه جهانگیری او را ممتاز میکرد. او بسیار نازنین بود و علاقهای به نوچهپروری نداشت، اما هربار که به اینجا میآمد دوستانش دور او جمع میشدند.
توحیدی ادامه داد: جهانگیری پل بین سینمای قبل و بعد از انقلاب بود و کم داشتیم کسانی را که این تداوم و تجربه را در بعد از انقلاب حمل کنند. او در سینمای پیش از انقلاب کار میکرد و زحمت میکشید و بعد از انقلاب نیز تجربیاتش را به دیگران منتقل میکرد. جهانگیری همیشه دوست داشت فیلمی بسازد که فیلم دلش باشد.
علی دهکردی نیز گفت: هیچ وقت شرایطی فراهم نشد که بتوانم با او کار کنم، اما او به حدی بزرگوار بود که همه خاطره خوبی از آن مرحوم داشتند و متأسفانه امروز باید در مراسم بدرود مردی شرکت کنیم که وجود ارزشهای انسانی و اخلاقی که برای ما بسیار مهم است را در کارنامه خود داشته است.
وی ادامه داد: صحبت کردن در مورد این آدم کار دشواری است و من از طرف خودم و انجمن سینمایی ایران به خانواده او کسانی که با او کار کردند تسلیت میگویم. او اولین کارش را در سال ۱۳۴۴ انجام داد و این زمانی بود که من تازه به دنیا آمده بودم. او خدمات بسیاری به سینمای مردمی ایران داد.
داریوش جهانگیری(پسر آن مرحوم) دقایقی صحبت کرد و گفت: تصور نمیکردم در این روز تعطیل دوستان به این مراسم بیایند. فکر میکنم پدرم صمیمانه خوشحال است. هنگامی که سر صحنه فیلمبرداری کار میکردیم، هیچگاه پدرم تنها نبود و گوشهگیری نمیکرد و همیشه دوست داشت جمع دوستانش در کنارش باشند.
وی ادامه داد: قرار بود دقایقی قبل از این اتفاق من پدر را ببینم، اما متأسفانه این لحظه هرگز نرسید. پدرم به کارش علاقه داشت و زمانی که قرار بود کسی کمک کند تا طرح پدر صورت بگیرد، پیش قراردادی تنظیم کرده بودم که متأسفانه هیچگاه به امضا نرسید و پدرم تمام روزهای باقیمانده زندگیاش را به این عشق زندگی کرد که بتواند این کار را انجام دهد نه به خاطر پولش بلکه او عاشق کارش بود.
پسر مرحوم جهانگیری تصریح کرد: همه من را به نام پدرم میشناختند و قرار بود کار مستقلی که انجام داده بودم را پدر ببینند و به قضاوت بنشیند که متأسفانه نشد.
او در انتها گفت: پدرم تقاضا کرده بود که کار نیمه تمامش به سرانجام برسد و من نیز تقاضا میکنم کسانی که میتوانند آرزوی او را محقق کنند، این کار را انجام دهند.
سردار مصطفی شهرابی نیز که یکی از دوستان و همکاران جهانگیری بود، طی سخنانی گفت: وقتی در ابتدای انقلاب امام خمینی(ره) گفتند که باید کشور را بسازیم، مرحوم جهانگیری به کمیته انقلاب اسلامی آمد و کمکهای بساری کرد و از همه تجربیاتش ما استفاده کردیم.
در این مراسم هنرمندانی همچون علی اوسیوند، همایون اسعدیان، گیتی معینی، محمدعلی عسگرپور، سیداحمد میرعلایی و مهرشاد کارخانی و فاطمه دانش زاد حضور داشتند.