با جاه‌طلبی‌های سیاسی دولت را دچار تنگنا نکنیم

معظلات و مشکلات کشور به گونه‌ای است که با صحبت‌های احساسی و غیرمنطقی نمی‌توان آنها را حل و به پیش برد.

سیاست‌های نادرست و برنامه‌ریزی‌های نامناسب از یک سو و دشمنی‌های استکبار جهانی و دشمنان همیشگی ما از سوی دیگر شرایطی را برایمان به وجود آورده است که گرفتار تنگناهای عظیم اجتماعی، اقتصادی و سیاسی شده‌ایم.

هنگامی که عرصه به هر دلیل دچار تغییرات و دستخوش می‌شود باید مجموعه حاکمیت، قوای سه گانه و مردم در کنار هم قرار گیرند تا بتوانند مسائل و مشکلات کشور را حل کنند. 

طبیعی است تضادهای سیاسی در چنین شرایط نباید مبنا و جایگاهی داشته باشد، زیرا اگر قرار باشد چنین شرایطی به وجود بیاید؛ این درگیری‌ها و تضادها منافع ملی را به خطر می‌اندازد و نتیجه‌اش این می‌شود که ما جای اینکه معطوف به سیاست‌گذاری کلان و استراتژیک شویم، به خودمان مشغول شویم و کشور را به ورطه گرفتاری بکشانیم.

پیش‌تر بعضی از اشخاص اصلاح‌طلب در رابطه با استعفای آقای روحانی مطالبی را مطرح کردند، اتفاقا پیش از آن‌ها جریان رقیب دولت و اصولگرایان افراطی این مطلب را مطرح کردند، آنان آقای روحانی را ناکارآمد می‌دانستند و مدعی بودند که باید استعفا دهد و حتی کابینه‌اش استیضاح شود.

بخشی از صبحت‌ها و سخنرانی‌های برخی از افراد وابسته به جریان اصولگرایان تندخو و رادیکال‌ را مشاهده کنید، اتفاقا می‌شنوید که آنان رئیس‌جمهور را به کناره‌گیری توصیه می‌کنند؛ حتی برخی از آنان تا مسئله صلب صلاحیت رئیس دولت هم پیش می‌روند.

هنگامی که این اتفاقات رخ داد، بخشی از صاحب‌نظران، سیاستگذاران اصلاح‌طلب پیشنهاد دادند آقای روحانی حال که می‌خواهد در هر زمینه‌ای چه در سیاست داخلی، اقتصادی و خارجی قدم بردارد اما گشایشی رخ نمی‌دهد استعفا دهد، شاید این استعفاء باعث شود آنهایی که در پنهان سعی می‌کردند کارشکنی کنند مسئولیت بپذیرند.

بعداز این‌که جریان مخالف دولت به این نکته پی برد استعفاء دولت یک خطر کلان برای نظام و حاکمیت خواهد بود آمدند نوع بازیگری خودشان را تغییر دادند و در یک رفتار دوگانه غیر راست و صادقانه سعی کردند این مطلب را به اصلاح‌طلبان منتصب کنند. 

شرایط امروز کشور باعث می‌شود بر اساس عقلانیت همه در کنار هم باشیم. باید برای حل معضلات و مشکلات کشور کلیت حاکمیت در کنار هم گام بردارند.

اعتراضات آبان ماه یک اعتراضات شاخص بود برای اینکه بفهمیم مردم مشکل دارند و ما در بعضی از تصمیم‌گیرهای‌مان دچار خطا شدیم و باید آنان را امین خود بدانیم و صادقانه رفتار کنیم، به همین دلیل باید به جای طرح موضوعاتی مانند استعفاء رئیس‌جمهور چه از جانب اصلاح‌طلبان و چه اصولگرایان برای رفع مشکلات جامعه و معضلات مردم کوشش کنیم.

از سوی دیگر معضلات جریان‌های اجتماعی اگر کنترل نشود و پاسخ درخور و مناسب به آن‌ها داده نشود طبیعتا در فراز بعدی با شدت بیشتر و خشونت متداول‌تری همراه خواهد بود.

جریان‌ سیاسی رقیب می‌خواهند دولت را تحت فشار بگذارند اما با عقلانیتی که از رئیس‌جمهور و کابینه سراغ دارم بعید می‌دانم چنین اتفاقی بیفتد.

مسائلی مانند بودجه و یا FATF پیش از آن‌که مسئله سیاسی و جناحی باشد مسئله کشور است، اگر در یک چنین شرایطی که ما با تضادهای بین‌المللی و دشمنی‌های دشمنان روبه‌ور هستیم مجلس، ساختارهای موازی و نهادهای تاثیرگذار به دولت کمک نکنند، کشور به مشکل برخواهد خورد.

در شرایطی که ما با کمبود به دست آوری بودجه مواجه هستیم و شرایط اقتصادی ناپایدار در کشور حاکم است کارشکنی و گروکشی از منطق و عقلانیت به دور است. نباید دولت را با جاه طلبی‌های سیاسی دچار تنگنا کنیم.

جهانبخش خانجانی