انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها:
مسئولان نقد مصلحانه و مشفقانه برنامهها و اشخاص را نفی نظام و کشور نپندارند

انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها به مناسبت ۱۶ آذر بیانیهای صادر کرد.
به گزارش ایلنا، بیانیه انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها به مناسبت ۱۶ آذر به شرح ذیل است:
۱۶ آذر ماه در فرهنگ سیاسی مردم این سرزمین یادآور شهادت سه تن از دانشجویانی است که شهادت آنها از آذر ۳۲ تا به امروز، اَخگر مبارزه با ستم و پلیدی در جامعه دانشگاهی را افروخته نگاه داشته است.
آذری که در هجمه ستمها و تاریکیها بارها کم فروغ شد اما هرگز نَفسرد و ققنوسوار از دل فشارها و نامردمیها برخاسته است.
طی این مدت روحیه آرمانگرایی و عدالت جویی در داشتن جامعه و کشوری آزاد و آباد جهت دهنده به اندیشه و کنشگری دانشگاهیان و جنبش دانشجویی بوده است.
رویارویی ملت ایران با کودتای ۲۸ مرداد سال ۳۲ بازتاب باورها و آرمانهای استقلالطلبی این ملت در تعارض با استبداد داخلی و استعمار خارجی بود. باورها و آرمانهایی که جامعه دانشگاهی در کنار نیروهای ملی و مذهبی آن روز پیشگام آن به شمار می رفت و هزینه آن را نیز سه ماه پس از شکست دولت ملی مصدق با سرکوب جنبش اعتراضی دانشگاه و شهادت آن سه آذر اهورایی پرداخت کرد و سرانجام بهمنِ آرمانهای تحقیر شده و نفی ملت توسط رژیم کودتا تومار سلطنت دودمان پهلوی را به رهبری خمینی کبیر درهم پیچید و نظامی نو درافکند.
نظامی که ارزش های آن از یک سو ریشه در تاریخ و سنت و از سوی دیگر ریشه در ارزش های جهانی آن روز داشت. بیش از چهار ده از عمر انقلاب گذشته و طی این مدت، جامعه ایرانی فراز و فرودهای بسیاری به خود دیده و دستاوردهای ارجمندی به رغم فشارهای پرهزینه خارجی خاصه از سوی آمریکا به ویژه در حوزه های علمی، فناوری و نظامی داشته است.
در این بازه چهل ساله دگرگونی های عمیق و گسترده ای در باورها، خواست ها و نیازهای جامعه ایرانی رخ داده که ریشه در تحولات فکری، فرهنگی و ساختاری کشور و تغییر در ایدئولوژی ها در مقیاس جهانی داشتهاند.
تحولات ژرفی که به شکاف نسلی در برداشت ها و خواست های اکثریت نسل نو به ویژه دانشجویان با پیرانه سران انقلاب انجامیده و بازتاب آن در قالب بی تفاوتی نسل نو نسبت به آرمانهای انقلاب، آثار زیانبار عمیق و ماندگاری برای کشور داشته و خواهد داشت.
بر اساس آمارها و گزارش ها و تأکید بسیاری از بلندپایگان نظام کم نیستند ابعاد گوناگونی کشورداری که یا درجا زده یا پَس روی داشته ایم. امروزه ناکارامدی و فساد به فساد سیستماتیک و زیر خط فقر رفتن درصد بالایی از جمعیت کشور انجامیده است.
هر روزه شاهد بسته شدن کارخانجات و کارگاه های این مرز و بوم و بیکاری خیل عظیم کارگران و معوقات چندین ماهه و اعتراضات روزانه آنها هستیم. برابر آمارها، کشور درگیر ابرچالش ها و آسیب های اجتماعی است که شرایط و مناسبات موجود امکان رهایی از آنها را نه می دهد و نه بر می تابد.
انقلابی که بر حمایت پابرهنگان و کوخ نشینان استوار بود امروزه کارکرد مناسبات آن عمدتاً در خدمت اقلیت قدرت مدارِ سرمایه دارِ رانتی قرار گرفته که کاملا در تعارض با آرمان های انقلاب و امام انقلابی است که این نظام بر پایه آنها استوار شده است.
چالش واقعی آنجاست که درک و تفسیر صاحبان قدرت از محیط داخلی و بین المللی، بازتولید وضعیت ناگوار موجود را تقویت کرده و به افسردگی، ناامیدی و سرخوردگی اجتماعی گسترده به ویژه در بین قشر جوان و تحصل کرده انجامیده است.
انقلاب ۵۷ در اندیشه و آرمان رهبر انقلاب بر گزارههایی استوار بود که «افتخار انقلاب بر حمایت از پابرهنگان» بود، «یک موی کوخ نشینان بر همه کاخ نشینان ترجیح داشت» و «دانشگاه مبدا همه تحولات» آن بود.
این در حالی است که اقدام به حذف کنشگری جریانهای اصیلِ دیرپای عدالت جو در دانشگاهها با رنگها و انگهای ناچسب و برساختن جریانهای دانشجوینمایِ قدرتمآبِ رانتیِ تُهی از آرمان، طی فرایندی تدریجی جامعه دانشگاهی بهویژه دانشجویان را از جایگاه مطالبهگر و پُرسنده بهسمت جامعهای سربهزیر، درونگرا، بیتفاوت و مقاله نویس رانده است.
با گذشت چندین دهه از انقلاب ۵۷ و در فضای حذف منتقدان راستین و نگران آرمانهای نظام و انقلاب، دانشجوینمایان برای اثبات انقلابی بودن خود و تقرب به کانونهای ثروت و قدرت به اشغال خشونت آمیز سفارتخانه هایی پرداختند که به تعبیر رهبری نظام« کاری بسیار بد و به ضرر کشور و اسلام» بود جایگزین «جوانان مؤمن و انقلابی و حزباللهی» شدند که انقلاب را به ثمر و جنگ تحمیلی را به سرانجام رساندند.
همانهایی که با آرمان عدالت جویی و تاسی به آرمان هان انقلاب و رهنمودهای رهبران نظام به مبارزه با «اژدهای هفت سر فساد» می رفتند.
وضعیت نا به سامان کنونی برایند تفکرات و اقدامات ناسنجیده ای بوده که بر ملت و کشور رفته و همچنان مستانه جولان می دهند.
باور داریم که «دانشگاه مبدا همه تحولات است» و مسیر امنیت، دموکراسی، توسعه و ثبات کشور از دانشگاه می گذرد و هر گونه مداخله برون دانشگاهیِ صاحبان قدرت با هر عنوانی، دانشگاه را از کارویژه طبیعی خود باز می دارد و کشور را به قهقهرا می راند و دانشگاه را دربند مطالبات متعارض با منافع و مصالح کلان ملی خواهد کرد.
امروزه اکثریت دانشگاهیان، مردم و نظام را از آن خود و خویشتن را وامدار آنها می دانند و هر گونه برخورد قهری و امنیتی با دانشجویان به واسطه طرح مطالبات برحق شان، را خارج کردن دانشگاه در فرایند تصمیم سازی و تصمیم گیری دانسته که در نهایت به خسران ملت و زیان کشور منجر خواهد شد.
در پایان ضمن تبریک این روز به دانشجویان و دانشگاهیان یاداور می شویم که جامعه دانشگاهی اصالت و حقانیت را در هر حالت خود با مردم و منافع و مصالح آنها می داند که باید همه ارکان نظام سیاسی، آن را مشروع دانسته و در خدمت آن قرار گیرند.
از این رو، از سران قوا و نهادهای حاکمیتی می خواهیم دانشگاه را رقیب و معارض خود نپندارند و برای سربلندی ایران، سرافرازی فرزندان این خاک، حفظ تمامیت سرزمینی، داشتن ایرانی آباد، آزاد، مرفه و به دور از نگرش هایی فردی و گروهی متعارض با واقعیات جامعه و محیط داخلی و بین المللی که کشور را به وضعیت ناگوار کنونی کشانده دانشگاه را پشتیبان و یاریگر ملت بدانند و نقد مصلحانه و مشفقانه نگرش ها، برنامه ها و اشخاص را نفی نظام و کشور نپندارند.
انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه ها
۱۶ آذر ۱۳۹۸