میرابیان در گفتوگو با ایلنا مطرح کرد:
رمز عبور امارات از بحران یمن در دست «تهران» است/ ابوظبی نگران امنیت و اقتصاد خود در منطقه است/ مذاکره با انصارالله در دستور کار شیخنشینها
کارشناس مسائل کشورهای حاشیه خلیجفارس تاکید کرد: تهران رسماً به امارات اعلام کرده است که به صورت مستقیم باید با انصارالله مذاکره کند که البته جمهوری اسلامی میتواند به عنوان مُشوق در این پرونده به ایفای نقش بپردازد. در این میان دادهها به خوبی نشان میدهد که مذاکرات ابوظبی و انصارالله آغاز شده است.
«رضا میرابیان» تحلیلگر مسائل کشورهای حاشیه خلیجفارس در تشریح ابعاد و دلایل گفتوگوی مقامات گارد ساحلی و مرزبانی ایران و امارات در گفتوگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: اخیراً هیئت امارات به سرپرستی محمدعلی مصباح الاحبابی (فرمانده گارد ساحلی امارات متحده عربی) به تهران سفر کردند و با همتای خود (قاسم رضایی، فرمانده مرزبانی نیروی انتظامی) دیدار داشتند که اصل این دیدار به تاریخ هشتم مرداد ماه برمیگردد. هدف از سفر این هیأت، احیای گفتوگوها میان هر دو طرف با محوریت امنیت مرزی و ساحلی بود که از سال ۲۰۰۹ به صورت سالانه انجام میگرفت اما به دلیل شرایط منطقه، امارات متحده عربی از سال ۲۰۱۳ این گفتوگوها را به صورت یکطرفه قطع کرد. از آن موقع تاکنون این اولین بار است که مجدداً شاهد فعال شدن این گفتوگوها هستیم که البته بخش اعظمی از آن به تحولات اخیر برمیگردد.
نخستین دلیلی که باعث شد اماراتیها به تهران بیایند، حوادث نفتکشها در بندر فجیره بود
وی ادامه داد: در کنار هیئت نظامی امارات، یک هیئت اقتصادی هم وارد تهران شدهاند اما محور اصلی و موضوع مهمتر همان مباحث مربوط به امنیت دریایی دو طرف است که دلایل بسیار مهمی در بطن خود جای داده است. نخستین دلیلی که باعث شده اماراتیها پس از حدود شش سال (آن هم با توجه به وضعیت سیاسی و امنیتی منطقه) به تهران بیایند، حوادث نفتکشها در بندر فجیره بود. در آن زمان عربستان سعودی بدون اتلاف وقت ایران را مسئول این اتفاق دانست اما امارات هیچ موضع خاصی علیه تهران اتخاذ نکرد.
میرابیان یادآور شد: مساله دوم، سرنگونی پهپاد ایالات متحده توسط سامانههای پدافندی ایران بود که باید به نوعی آن را یک مولفه بازدارندگی در منطقه به حساب آورد. عامل سوم را باید توقیف نفتکش بریتانیا توسط ایران دانست که این موضوع هم معادلات منطقه به خصوص نزاع دریایی را به سمت و سوی دیگری متمایل کرد.
ایران میتواند به عنوان مُشوق در پرونده مذاکره انصارالله با امارات به ایفای نقش بپردازد
این کارشناس مسائل منطقه با اشاره به مهمترین دلیل سفر هیئت اماراتی به تهران، گفت: موضوع چهارم که باعث شد حاکم ابوظبی هیئت مذکور را به تهران اعزام کند، هزینههای بیش از حدی است که امارات در یمن متقبل شده است. به عبارت دیگر عدم دستیابی به نتیجه موردنظر در یمن موجب شده تا ابوظبی در این مورد احساس خطر کند و از سوی دیگر زمزمههایی در مورد گفتوگوی آنها با انصارالله مطرح شده است.
وی خاطرنشان کرد: تهران رسماً به امارات اعلام کرده است که به صورت مستقیم باید با انصارالله مذاکره کند که البته جمهوری اسلامی میتواند به عنوان مُشوق در این پرونده به ایفای نقش بپردازد. در این میان دادهها به خوبی نشان میدهد که مذاکرات ابوظبی و انصارالله آغاز شده که تمام این مسائل میتواند سرآغازی باشد برای جلوگیری از افزایش تنش در منطقه. از جهتی دیگر میتوان اینگونه برداشت کرد که امارات به دنبال ازسرگیری روابط خود با ایران است اما مهمترین مساله بحث امنیت کشتیرانی است. به عبارتی دیگر رمز عبور امارات از بحران یمن در دست «تهران» است.
در سفر اخیر هیئت اماراتی به مسکو درخواستهایی مبنی بر انتقال پیام به ایران مطرح شده بود
میرابیان افزود: اخیراً پیامهایی از سوی امارات برای حل و فصل بحران یمن به تهران داده شده بود. به عنوان مثال در سفر اخیر هیئت اماراتی به مسکو درخواستهایی مبنی بر انتقال پیام به ایران از سوی روسیه در مورد یمن مطرح شده بود و حتی گفته شده که دیدارهایی در این کشور میان مسئولان ایران و امارات در مورد یمن صورت گرفته است. این در حالیست که اخیراً شخصیتهایی از دربار آلسعود به ابوظبی سفر کردهاند و در دیدار خود با محمدبن زاید از او خواستهاند که خروج نیروهای خود از جنوب یمن را به تاخیر بیاندازد.
سفر هیئت امارات به تهران را باید یک پرونده چند ضلعی بدانیم
وی خاطرنشان کرد: انصارالله یمن در چند ماه گذشته دامنه حملههای خود را گسترش داده و از این منظر شیخنشینهای شمالی امارات نگران خروج و کاهش سرمایهگذارهای خارجی و شوک در اقتصاد خود هستند. به همین دلیل اسنادی وجود دارد که نشان میدهد اخیراً حاکم دبی (محمدبن راشد) نگرانی خود از ادامه تهدیدهای انصارالله را به محمدبن زاید (حاکم دوفاکتوی ابوظبی) منتقل کرده و نسبت به تبعات آن هشدار داده است. بنابراین سفر هیئت امارات به تهران را باید یک پرونده چند ضلعی (نه تک بُعدی) بدانیم.