بزرگترین تهدیدهایی که از سال ۲۰۱۸ به سال جدید منتقل می‌شوند
سالی که گذشت اتفاقات مهمی در سطح جهانی رخ داد که بسیاری از آنها تهدیدکننده و نگران‌کننده بود در این مقاله سعی داریم تهدیدهایی که در سال گذشته وجود داشت و احتمالا به سال جدید هم کشیده خواهد شد را مرور کنیم.
به گزارش ایلنا به نقل از پایگاه خبری دیفنس وان، در سالی که گذشت خبرهای خوبی هم وجود داشت که مهم‌تر از همه، کاهش احتمال جنگ در کره بود اما به طور کلی سال سال ۲۰۱۸ سال غم‌انگیزی بود.
مسابقه تسلیحاتی هسته‌ای بزرگترین تهدید هسته‌ای جهانی در سال ۲۰۱۸ است. هر یک از ۹ کشور مسلح به جای تقویت پیمان‌هایی جهانی در حوزه هسته‌ای، فعالانه در حال خرد کردن و نابود کردن آن هستند. در ماه مارس ، ولادیمیر پوتین ، رئیس‌جمهور روسیه ، پنج سلاح هسته‌ای جدید را معرفی کرد و گفت که روسیه در واکنش به تصمیم ایالات‌متحده مبنی بر لغو معاهده ضدموشک بالستیک، این سلاح‌ها را ساخته است. روسیه همچنین تعدادی موشک کروز مستقر در زمین را هم طراحی کرده است که دامنه آن بیش از حد مجاز عهدنامه آی ان اف( INF) پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد است که در زمان ریاست‌جمهوری رونالد ریگان طراحی شده بود.
در ماه اکتب ، دونالد ترامپ اعلام کرد که با وجود مخالفت متحدان ناتو ، پیمان عدم بکارگیری سلاح‌های هسته‌ای را لغو خواهد کرد. نابودی آی ان اف به احتمال زیاد مقدمه‌ای برای نابودی معاهده استارت جدید است. این قرارداد که توسط رئیس‌جمهور باراک اوباما مورد مذاکره قرار گرفته بود، سلاح‌های استراتژیک دوربرد را محدود می‌کرد. «جان ولفستال»، مدیر ارشد شورای امنیت ملی، هشدار داده که نابودی این توافق‌نامه‌ها ، باعث تشدید مسابقه تسلیحاتی خواهد شد و ثبات و پیش‌بینی‌پذیری روابط بین واشنگتن و مسکو را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد.
از طرفی هم خود ترامپ یک تهدید جهانی منحصر به فرد است. این خطر بیشتر ناشی از ترکیب سیاست‌های هسته‌ای اوست، توانایی او برای شروع به کارگیری فرماندهی پرتاب سلاح هسته‌ای در هر زمانی، به هر دلیلی ، باعث تشدید بحران سیاسی می‌شود.
هر رئیس‌جمهوری به جای ترامپ بود در این دوره با مشکلات مختلفی مانند مدیریت مخالفان انرژی هسته‌ای، حفظ قدرت هسته‌ای آمریکا و حل و مدیریت برنامه‌های هسته‌ای ایران و کره شمالی رو به رو می‌شد. اما سیاست‌های ترامپ این مشکلات را بدتر کرده است. فروش سلاح‌های هسته‌ای با قیمت حدود ۲ تریلیون دلار هرگونه تلاش برای مقابله با کلاهک‌ها و سلاح‌های هسته‌ای را از بین می‌برد. این در حالی است که ۲۶ سناتور در این خصوص نوشته‌اند: «این مساله نه تنها مسابقه تسلیحاتی را از بین می‌برد، بلکه توافقات سنا را هم تضعیف می‌کند و سرمایه‌گذاری در سلاح‌های هسته‌ای ایالات‌متحده باید با پی‌گیری اقدامات مداوم کنترل سلاح همراه باشد.»
جنگ با ایران خطر دیگری است که در سال جدید هم با آن رو به رو هستیم، شروع جنگ جدید و بزرگ در یک منطقه پر هرج و مرج، به سرعت به افزایش استفاده از سلاح‌های هسته‌ای جدید منجر خواهد شد و ایران بدون شک برنامه هسته‌ای خود را مجدداً آغاز خواهد کرد. عربستان‌سعودی قبلا ً قول داده‌است که در این مقابله شرکت کند. برخی از کشورهای منطقه با توان هسته‌ای در دهه آتی در کنار اسرائیل در منطقه ظاهر خواهند شد.
این تهدید از تهدید کره‌شمالی بیشتر است؛ چراکه در شمال شرقی آسیا ، هیچ متحدی برای آمریکا وجود ندارد که بخواهد به جنگ برود، اما عربستان تحت رهبری محمد بن سلمان و اسرائیل تحت رهبری بنیامین نتانیاهو است که ممکن است هر دو به دنبال شروع درگیری‌های نظامی با ایران باشد.
جان بولتون و مایک پمپئو یک کمپین «حداکثر فشار » را در این زمینه مدیریت می‌کنند. کشورهای اروپایی با این مبارزه مخالفت کرده‌اند و می‌گویند که آمریکا در ایجاد ائتلاف علیه ایران شکست می‌خورد و نگران تشدید تحرکات نظامی در این شرایط هستند.
این احتمال وجود دارد که رهبران اسرائیل، عربستان‌سعودی و آمریکا ، بتوانند منتقدان را دور بزنند. خلیج‌فارس همانند سال ۲۰۱۸، به احتمال زیاد در سال ۲۰۱۹ هم منطقه‌ای با پتانسیل زیاد برای شروع یک جنگ خواهد شد.
کره شمالی هم خطر دیگری است که در سال ۲۰۱۸ وجود داشته و این خطر برای سال ۲۰۱۹ هم باقی خواهد ماند. رئیس‌جمهور کره‌جنوبی موفق شد تنش‌ها را کاهش دهد و راه را برای یک مسیر دیپلماتیک بین کره شمالی و آمریکا هموار کند. ارتباط غافلگیرکننده ترامپ در ماه مارس با کیم جونگ اون، رئیس‌جمهور کره‌شمالی، منجر به نشست غیر منتظره در سنگاپور شد. تلاش‌ها به طور چشمگیری خطر جنگ را کاهش داده و ارزش یک راه‌حل دیپلماتیک را مشخص کرده است.
اگر ترامپ یک قرارداد در سال ۲۰۱۹ با کیم منعقد کند، امنیت کره‌شمالی افزایش پیدا می‌کند و با تعلیق و حذف زیرساخت هسته‌ای در کره شمالی رو به رو خواهیم شد.
جنوب آسیا یک فاجعه هسته‌ای پنهان و خفته است. تنش‌ها بین هند و پاکستان تا سال ۲۰۱۸ کاهش یافته است. اما امکان تعارض در اینجا، در بالاترین نقطه قرار گرفته است. جنگ بین دو کشور قطعا به سرعت به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای منجر خواهد شد و ده‌ها میلیون نفر را خواهد کشت، هرج و مرج اقتصادی در جهان اتفاق می‌افتد و پیامدهای جهانی فاجعه‌آمیزی خواهد داشت.
پاکستان و هند بالاترین قدرت هسته‌ای رو به رشد در جهان را دارند . هر دو چیزی در حدود ۱۵۰ سلاح هسته‌ای دارند، در حال ساخت نیروگاه‌های تولید پلوتونیوم و اورانیوم بسیار غنی‌شده برای تولید سلاح‌های هسته‌ای هستند و استقرار سیستم‌های «میدان نبرد» مشابه به سلاح‌های ناتو و پیمان ورشو که در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ استقرار یافته‌اند را گسترش می‌دهند.
دانشمندان اکنون بر این باورند که استفاده از ۱۰۰ بمب اتمی از نوع مستقر در جنوب آسیا، در مناطق متراکم شهری این شبه‌قاره دود و ذرات مختلف را در هوا منتشر می‌کند ، این کار بخش بزرگی از محصولات غذایی جهان را نابود می‌کند. بیش از یک میلیارد نفر در قحطی جان خود را از دست خواهند داد. مهاجرت‌های بازماندگان همه تمدن بشری را تهدید می‌کنند.
