خبرگزاری کار ایران

ادعای هاآرتص؛

پادشاه اردن درصدد عقب‌نشینی نیروهای ایران از سوریه است

پادشاه اردن درصدد عقب‌نشینی نیروهای ایران از سوریه است
کد خبر : ۶۳۴۴۵۰

یک رسانه اسرائیلی در گزارشی با اشاره به اعتراضات اخیر در اردن و دریافت کمک‌های نقدی از کشورهای خلیج فارس که در نهایت این کشور را مجبور به پذیرش درخواست‌های متعدد کشورهای کمک کننده خواهد کرد، مدعی شد: پادشاه اردن هم مانند اسرائیل خواستار خروج نیروهای ایرانی از مرزهای مشترک با سوریه است.

به گزارش ایلنا «هاآرتص»، در خبری به یک ویدئوی منتشر شده در فضای مجازی توسط خانواده «فائز» اردن اشاره کرده و مدعی است که این ویدئو شبکه شکننده روابطی را که ملک عبدالله پادشاه اردن برای حفظ تاج و تخت خود باید آن را در تعادل نگه دارد، افشا می‌کند و نشان می‌دهد اعضای جوان خاندان مسیر اصلی شهر مدابه به امان را بسته‌اند. 

این رسانه نوشت: «این فیلم‌برداری در شب انجام شده و تشخیص هویت‌ها سخت است اما خانواده «فائز» هیچ جایی برای شک باقی نگذاشته است. این خانواده در شبکه‌های اجتماعی تهدید کرده‌اند که اگر "فارس فائز" از زندان آزاد نشود، ما مسیر فرودگاه را مسدود می‌کنیم و این آخرین اقدام نخواهد بود.»

«فارس فائز» فعال اپوزیسیون است که به درخواست ساقط شدن پادشاه معروف است. در طول اعتراضات هفته گذشته علیه قانون جدید مالیاتی، او پست‌های توهین آمیزی علیه پادشاه و خاندانش منتشر کرد و خواستار استعفای پادشاه شد و او را مسئول همه فساد در پادشاهی معرفی کرد. فائز تقریبا یک هفته پیش دستگیر شد. در حال حاضر پلیس نه تنها با خانواده بلکه با اعضای قبیله بزرگ‌تر و ذی نفوذتر او هم درگیر است. این درگیری ممکن است اردن را وارد درگیری‌های خونین دیگری کند. 

این رسانه به ریشه‌های اعتراضات در هفته‌های گذشته در اردن اشاره کرده و نوشت: تظاهراتی که در نتیجه زندانی کردن فائز آغاز شد عبدالله را مجبور به درخواست پول بیشتر از کشورهای همسایه برای تامین مالی عملیات‌های دولت در کشور کرد. با پولی که اردن از کشورهای همسایه درخواست کرده بود می‌توانست ۴۰ میلیارد بدهی خود را پرداخت کند و این پول جایگزین درآمد حاصل از مالیات‌های پایینی می‌شد که قرار بود افزایش پیدا کند. به لطف این تظاهرات، میزان مالیات پایین می‌ماند.

بر اساس این گزارش اولین کشوری که پیشنهاد کمک به اردن را مطرح کرد، کویت بود. این کشور نماینده ویژه خود را با یک میلیارد دلار به امان فرستاد (نیمی از این پول قرض با بهره پایین بود و نیمی از آن اهدایی). داوطلب دوم قطر بود؛ اما پذیرش کمک قطری‌ها به این دلیل که اردن را زیر دین قطر می‌برد و نفوذ آنها را بر پادشاهی بیشتر می‌کرد آن هم به قیمت ناراحت شدن عربستان و امارات، مشکل‌زا بود.  قطر تحت محاصره عربستان، امارات، بحرین و مصر است.

این رسانه با اشاره به اینکه ریاض ترسید، اردن زیر دین قطر برود و بیدار شد، به مجموع کمک‌های دریافتی از سوی عربستان و امارات اشاره کرد و نوشت: در نهایت نتیجه کمک‌ها ناامیدکننده بود. کشورهای خلیج فارس مجموعا ۲.۵ میلیارد دلار به علاوه یک میلیارد دلار کویت به اردن اعطا کردند. عربستان و امارات تنها ۷۵۰ میلیون دلار به اردن دادند. این در حالی است که اردن امیدوار بود ۵ میلیارد دلار جذب کند اما این میزان برای ثبات اقتصادی این کشور بدون اصلاحات دردناک کافی نبود.

بعد از دریافت این کمک‌ها عبدالله به قطر گفت که با خوشحالی ۵۰۰ میلیون دلار پیشنهادی آنها را در ازای وعده مشغول شدن ده‌ها هزار اردنی در قطر قبول می‌کند. این پول توسط قطری‌ها یکجا و به صورت نقد به اردن داده شد. در عوض اردن قبول کرد که سفیر جدید قطر در امان را بپذیرد.

بر اساس این گزارش باید دید عربستان و امارات چه واکنشی به روابط جدید اردن و قطر نشان می‌دهند اما این تنها مشکلی نیست که اردن با آن روبه روست. توافقی که روسیه با ایران و ترکیه و سوریه درباره آینده سوریه امضا کرده هم مایه نگرانی امان است. 

این رسانه اسرائیلی مدعی شده اوایل این ماه اردن قرار بود میزبان کنفرانسی با مقامات ارشد آمریکایی، روسی و اردنی برای بحث درباره مناطق کاهش تنش در جنوب سوریه باشد. در توافق اولیه ایجاد این مناطق قرار شد نیروهای ایرانی ۲۵ تا ۴۰ کیلومتر از مرزهای اردن دور شوند و نیروهای سوری جای آنها را بگیرند. اما این دیدار به درخواست اردن کنسل شد. دلیل لغو نشست مخالفت اردن با استقرار نیروهای سوری در جنوب سوریه بود چرا که می‌ترسیدند نیروهای حامی ایران در قالب نیروهای سوری وارد این منطقه شوند. اردن خواستار ضمانتی بود که تنها سربازان سوری در این منطقه حضور داشته باشند نه نیروهای خارجی . 

این رسانه رژیم صهیونیستی در گزارش خود مدعی شد: « در این حوزه، اردن و اسراییل هم نظر هستند. اسرائیل هم به دنبال عقب‌نشینی عمیق‌تر نیروهای ایرانی تا ۷۵ کیلومتری از مرزهای اسرائیل و سوریه است. روسیه هم خواستار خروج همه نیروهای ایرانی از سوریه است اما نه به دلیل درخواست اسراییل بلکه به دلیل طرح‌های خود. آنها این مساله را به طور علنی نیز اعلام کرده‌اند اما ایران آن را رد می‌کند.»

«هاآرتص» به مصاحبه اخیر «بشار اسد» هم اشاره کرد که در آن گفته بود ایرانی‌ها و حزب الله تنها زمانی سوریه را ترک می‌کنند که به این نتیجه برسند جنگ علیه ترور به پایان رسیده است.

وی گفت: ایران، حزب الله و روسیه به طور قانونی در سوریه هستند و به دعوت او آمده‌اند. 

این رسانه رژیم صهیونیستی مدعی شد: «روسیه این دیدگاه اسد را قبول ندارد و سعی می‌کند بر ایران و حزب‌الله دست کم برای خروج از مناطقی خاص فشار بیاورد. روسیه به از طریق مبادی نظامی سیگنال‌هایی هم فرستاده و برای مثال بدون هماهنگی با حزب الله وارد منطقه القصیر در نزدیکی مرزهای سوریه و لبنان شده است. جایی که کنترل آن را نیروهای حزب الله در دست داشتند. این اقدام روسیه با اعتراض شدید حزب‌الله مواجه شد و نیروهای روسیه بعد از یک روز منطقه را ترک کردند اما پیام روشنی داشت؛ اگر روسیه به این نتیجه برسد که حزب الله سر راهش است خودش را برای اقدام علیه حزب الله به زحمت نمی‌اندازد.»

به ادعای «هاآرتص» این درگیری یادآور اقدامات روسیه در پاکسازی حلب از نیروهای شورشی بود؛ آنها بدون هماهنگی با ایران عمل کردند. تنها بعد از اینکه نیروهای ایرانی و حزب الله مانع از عبور اتوبوس‌های پر از مهاجر شدند روسیه مجبور شد ایران را وارد مذاکرات کند. 

این رسانه اسرائیلی مدعی شد:  «اردن و اسراییل پذیرفته‌اند که روسیه از اهرم آنها علیه ایران استفاده کند و مسکو با دقت سعی می‌کند ایران را ناراحت نکند. اما الان روسیه شاید منبع جدیدی به عنوان اهرم پیدا کرده باشد.»

«هاآرتص» نوشت: «خروج آمریکا از توافق هسته‌ای و تحریم‌های جدید به اضافه پاسخ دودلانه اروپایی‌ها به این تحریم‌ها، وابستگی ایران به چین و روسیه را بیشتر کرده است. اما در حالی که چین هیچ درخواستی در ازای روابط اقتصادی با ایران ندارد، روسیه همین الان هم ثابت کرده می‌داند چطور هزینه‌های دیپلماتیکش را از کشورهایی که به آنها وابسته‌اند، تامین کند. روسیه اقدام ترامپ در خروج از توافق هسته‌ای را تقبیح کرد اما نسبت به منافع این تصمیم برای خودش کور نیست.»

این رسانه در پایان نوشت: با همه این احوال درست مانند داستان روابط اردن با قطر و عربستان که وابستگی اقتصادی اردن  به این کشورها به معنای کاپیتولاسیون سیاسی نیست، واقع بینانه نیست که در حال حاضر فکر کنیم ولادیمیر پوتین می‌تواند سرنخ را در دست بگیرد.»

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز