دینی که گزینشی به مردم عرضه شود، نمی‌تواند آزادی‌بخش باشد

به گزارش خبرنگار سیاسی ایلنا، حجت الاسلام سید ضیاء مرتضوی در سخنرانی لیالی قدر در حسینیه دارالزهرا با گرامیداشت این ایام ابراز امیدواری کرد که خداوند بهترین‌ها را برای بندگان مقدر کند و خاطرنشان کرد: بیست و نه سال پیش در چنین لحظاتی بود که روح پرفتوح حضرت امام به ملکوت اعلا پیوست.

وی با طرح موضوع آزادی و اسارت دین گفت: دین برای آزادی انسان از بندگی غیر خدا آمده که همه ادیان به ویژه اسلام برآن تاکید داشته‌اند.

مرتضوی با اشاره به آیاتی از قرآن کریم گفت: پیغمبر و اسلام آمدند که غل و زنجیر را از دست و پای انسان باز و انسان را از زندان نجات بدهند. البته بندگانی که قرآن را پیگیری کنند به سرمنزل مقصود خواهند رسید. دعوت پیامبر دعوت به حیات و زندگی است. وقتی پیامبر شما را به حیات دعوت می‌کند بپذیرید چرا که دینی آزادی‌بخش است و برعکس آن غل و زنجیر در قیامت بر وجود آنها افکنده خواهد شد و آن هم تنها به این دلیل که در این دنیا خود را در غل و زنجیر نفس انداختند.

وی با بیان این پرسش که کدام اسلام می‌تواند آزادی بخش باشد؟ گفت: شرط لازمش این است که دین در صورتی می‌تواند آزادی بخش باشد و از حاکمیت شیطان نجات دهد که اول خود آزاد باشد اگر دین و اسلامی بود که خود در زندان باشد کی می‌تواند آزادی‌بخش باشد. مگر دین می‌تواند اسیر باشد؟

مرتضوی تکید کرد: امام علی(ع) در آن نامه به مالک اشتر به شرایط قضات و دستگاه قضا را تشریح و مالک را از نوع رویکردی که آنها باید داشته باشند آگاه کرد و گفت که آنها را وقتی انتخاب کردی رها نکن و نظارت کن. از نظر حقوق و امکانات هم آن مقدار که نیاز دارد به او بده که رشوه نگیرد و به گونه‌ای رسیدگی کن که چشمش به مردم نباشد و از نظر جایگاه اجتماعی و قرب به خودت هم جایگاهی بده که در فاصله بین تو و قضات دیگران نتوانند، طمع کنند. اگر افراد دیگری به او نزدیک‌تر باشند این فکر پیش می‌آید که می‌خواهد تخریب کند.

وی با طرح این سوال که آیا دین که باید برای آزادی باشد می‌تواند اسیر دست مفسران شریعتمدار و قضات و خواص باشد؟ گفت: و دینی که غالب  است وعامل بی عمل و حاکم بی‌تدبیر باشد، دین اسیر است و آزادی‌بخش نیست. در اینجا دینی که باید مایه وحدت قلوب باشد عکس می‌شود و تبدیل به داعش  و طالبان می‌شود.

مرتضوی عنوان کرد: دین در برهه ای از تاریخ در اسارت بوده که شواهد آن بسیار است و علی (ع) در پی فرصت بود که آن را به مسیر اصلی برگرداند. امام باقر ع می‌فرماید اگر قدم های علی (ع) استوار می‌شد همه قرآن و حق را بر پا می‌داشت. چندین سال این دین به دست کسانی افتاد که به نام دین روشنفکری می‌کردند. امیرالمؤمنین می‌خواست دین را آزاد کند. این دین اسیر بود. علی (ع) که اول مومن است نمی‌تواند یک نافله را بازدارد.

وی تاکید کرد: وقتی اسرای ایران در جنگ نهاوند را به مدینه بردند عمر تصمیم گرفت زن‌ها را بکشد و مردهای اسیر هم برده عر‌ ها قرار دهد که جزو خدمه مسجدالحرام باشند و کسانی که نمی‌توانند طواف کنند بر دوش بگیرند و طواف دهند و این اسیران شاخص هم بودند و این یعنی اسارت دین و دین وقتی اسیر کسانی شد  خواستند تثبیت قدرت پیدا کنند و مشهور شوند این می‌شود که علی (ع) گفت این خلاف دین  و سنت پیامبر است. باید این‌ها را احترام کنیم.

این روحانی با اشاره به عوامل اسارت دین گفت: این همه منافع مشترک در این مملکت داریم. از کجا شما دلتان برای امام و ارزش‌ها می‌سوزد. پس این همه اختلاف از کجاست این همه حذف و کنار زدن از کجا آمده است. علی (ع) می‌فرماید اینها ولع دروغ بستن دارند و هنوز از درب خانه ما بیرون نرفته هرجور بخواهند می‌گویند و معنا می‌کنند و طرفداری از نظام و غیر نظام را انجام می ‌هند و خود را ملاک می‌دانند. منشا آن چیست چرا ارزش‌های دینی را اسیر دست خود کردند؟ چون این ها در بندگی خدا نیستند و کاری به خدا ندارند.

مرتضوی با بیان اینکه ما اسلامی می‌خواهیم که خودمان مبلغ آن باشیم چون پاک نشده‌ایم، گفت: در دوره بنی امیه اجازه آموزش ایمان را دادند و اجازه فهم را ندادند تا وقتی که مردم را به شرک کشاندند مردم نفهمند که آنها لایق آن جایگاه نیستند. دینی که گزینشی به مردم عرضه شود نمی‌تواند آزادی بخش باشد چون این کار کارایی عکس دارد. امام با رفتنشان علومشان هم رفت و امام آن فرصت را پیدا نکرد که حقایق بخصوص در زمینه فقه را به ما بگوید و متاسفانه از سوی همین هم‌لباس‌ها گاهی مورد هجوم قرار گرفت.