مشاور رئیس‌جمهور:
زدودن اعتماد ملت به «دولت برآمده از رأی مردم» یعنی زلزله در اعماق وفاق اجتماعی و انسجام ملی
مشاور رئیس‌جمهور تاکید کرد: ستیز با دولت منتخب ملت، لزوماً به معنای ملت دوستی نیست. زیرا در این تقابل سیاسی، این دولت نیست که می‌شکند، این ملت است که با دولت‌ستیزی سیاست‌زده ناامید می‌شود و زدودن اعتماد ملت به «دولت برآمده از رأی مردم» در زلزله، یعنی زلزله در اعماق وفاق اجتماعی و انسجام ملی.
به گزارش ایلنا، حمید ابوطالبی مشاور رئیس‌جمهور در خصوص زلزله غرب کشور در توئیتر خود نوشت:
۱)التهاب ملی یاری‌رسانی به زلزله‌زدگان عزیز در حال فرونشستن است؛ اگرچه غم و اندوه فراوان آن همچنان باقی است.اکنون تقریباً اثرات ویران‌گر زلزله مانده و زلزله‌زدگان عزیز و دولت؛ لیکن دو نوع تعامل در جامعه، نماد این مصیبت‌های سنگین در سال‌های اخیراست:
تعامل ملت با ملت؛ و تعامل در عرصه سیاست.
۲)مردم عزیز مادر زلزله کرمانشاه مثل همیشه افتخار آفریدند و در حماسه‌ای تاریخی میان غم و اندوه، به یاری هم‌میهنان خود شتافتند؛ دست در دست هم‌نهادند تا از رنجوری، رنج غم و درد بزدایند و دیگربار تصویری عظیم از ملتی متمدن، بافرهنگ و تاریخ‌ساز بیافرینند. این عظمت‌آفرینی پی‌در‌پی ملی مبارک باد.
۳) اما تعامل در عرصه سیاست، رقابت بود و تضعیف، انتقام بود و تحریک؛ چراکه مدت‌ها است کنش‌گران عرصه سیاست دو اتفاق ریشه‌دار و مخرب را ترویج می‌کنند: یکی دولت‌ستیزی؛ و دیگری انسجام‌شکنی و نفاق در وفاق؛
اولی ریشه در تاریخ دردناک بیش از یکصد سال اخیر کشور دارد و دومی بنیان در سیاست تفرقه‌‌بیانداز و حکومت کن.
۴)این‌گونه کنش‌گری در عرصه سیاست، موضوع دیگری را هم از سکوت خارج می‌کند؛ و آن اینکه، همه از ضرورت حفظ و ارتقاء سرمایه اجتماعی سخن می‌گویند، ولی در خصوص اینکه این سرمایه چگونه می‌سوزد و از دست می‌رود، سخنی گفته نشده و هیچ‌کس مسئولیتی نمی‌پذیرد؛
۵)طرد، بی‌تفاوت‌‌سازی و انشقاق میان اقشار جامعه به دلائل گوناگون، یکی از مهم‌ترین عوامل تضعیف و تخریب سرمایه اجتماعی و از بین رفتن وفاق ملی است؛
بپذیریم سرمایه اجتماعی واکنش‌های محسوس و نامحسوس دارد، اما بی‌تفاوتی برآمده از ناامیدی، بدترین نوع واکنش به شمار می‌رود.
۶) در این راستا است که دولت‌ستیزی و تخریب مستمر نهاد دولت و تضعیف تبلور اعتماد ملت، یعنی برافکندن بنیان حکمرانی و دولت‌مداری در معنای ترویج ناامیدی ملی و تیشه بر ریشه باور و کنش وامید ملت زدن و انسجام شکنی و تخریب عزم و اراده ملی و نفاق دروفاق اجتماعی.
۷) در این روند تاریخی نامیمون، ستیز با دولت منتخب ملت، لزوماً به معنای ملت دوستی نیست. زیرا در این تقابل سیاسی،این دولت نیست که می‌شکند،این ملت است که با دولت‌ستیزی سیاست‌زده ناامیدمی شود؛و زدودن اعتماد ملت به"دولت برآمده از رأی مردم" در زلزله،یعنی زلزله در اعماق وفاق اجتماعی و انسجام ملی.
