باید با بدنامی فعالیت سیاسی در فرهنگ عمومی مقابله کنیم

به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست هم‌اندیشی با حضور مرتضی مردیها و سعید لیلاز عصر امروز پنجشنبه هفتم اردیبهشت ماه برگزار شد.

در این نشست مرتضی مردیها شرایط کنونی جامعه را حساس توصیف کرد و گفت: باید با بدنامی که در سیاست و فعالیت سیاسی در فرهنگ عمومی پیدا شده مقابله و با این غلط بسیار عمیق، بد و خسارت خیز مقابله کنیم.

او ادامه داد: اوصاف بدی به سیاست‌ورزان به معنای اعم کلمه داده می‌شود و مشابه آن در دیگر صنف‌ها نیز وجود دارد. البته یک امتیاز وجود دارد و همین که زیر ذره‌بین هستند، ملاحظه‌کارتر می‌شوند.

این روزنامه‌نگار فعالیت سیاسی را بر چند نوع تقسیم کرد و افزود: برجسته‌ترین نوع فعالیت سیاسی آن است که افرادی به قصد سیاستمدار شدن آغاز می کنند و شغل این افراد می‌شود سیاست که درصد محدودی از جامعه را تشکیل می‌دهند. نیت آنها رسیدن به مسند سیاسی است.

او ادامه داد: مبارزان سیاسی یا روشنفکران سیاسی تاحدودی در مقابل این افراد هستند. البته وصف مشترکی هم با کسانی که به دنبال رسیدن به مسند هستند، دارند. روشنفکران در ارتباط با رجل سیاسی هستند و بسیاری از آنها کسانی هستند که اصالتا دنبال مسند سیاسی بودند که یا به دلیل اینکه گیرشان نیامده و یا اینکه از آن خوششان نمی‌آید، به آن انتقاد می‌کنند.

مردیها در توصیف افراد دسته سوم اظهار کرد: این گروه شغل و سرگرمی‌شان سیاسی نیست بلکه چون سیاست بر فرهنگ و جامعه اثر مستقیم دارد، این افراد مسئولیت اخلاقی دارند که از به قدرت رسیدن  برخی جلوگیری کنند. این افراد به طور متناوب فعالیت می‌کنند و دغدغه اصلی این افراد انسان دوستی و گرایش به حقوق بشر است

این پژوهشگر یادآور شد: دسته چهارم افرادی هستند که فعالیت سیاسی به خصوص کمپین‌های تبلیغاتی- انتخاباتی برایشان سرگرمی و تفنن است و همه جای دنیا هم همین‌طور است.

مردیها با بیان اینکه در نگاه اول تفاوتی بین فعالیت سیاسی با دیگر فعالیت‌ها مانند ورزش و ... وجود ندارد، ادامه داد: اما یک تفاوت عمده وجود دارد از جمله اینکه ظاهرا کسی که قدرت سیاسی دارد این قدرت او را برجسته می‌کند و تاثیرگذاری بسیاری برای او دارد.

او ادامه داد: ما هر فعالیتی را که بخواهیم آغاز کنیم درباره آن محاسبه می‌کنیم. این محاسبه در هر موردی که باشد، شامل سه فاکتور اساسی است. اول اینکه این کار چه میزان هزینه‌بر است؟ هزینه می‌تواند پول، آبرو، وقت و ... باشد. گاهی اوقات هزینه‌ای که برای یک کار می‌دهید هزینه آبرویی است یعنی در آن کار افتخاری نیست. دومین فاکتور، نتیجه‌ای است که از آن کار حاصل می‌شود. همیشه هزینه در تقابل با عایدی آن اقدام سنجیده می‌شود. بسیاری از افراد در جامعه ما حتی اهالی کتاب تا بحث فایده پیش می‌آید آن را خیلی سطحی می‌بینند. در جایی که فایده می‌تواند رفاهی، شغلی، معنوی و ... باشد. وقتی کشوری با یک انتخابات به دنیا نشان می‌دهد تصورش از آن کشور اشتباه بوده، این فایده است که مالی هم نیست. عامل سوم در محاسبات احتمال موفقیت است که در برخی مواقع مطرح نیست.

مردیها ادامه داد: لاتاری هزینه بسیار پایینی دارد اما اگر موفق شوید، فایده بالایی دارد در حالی که احتمال آن اندک است. در مواردی محاسبه ما دشوار نیست و بیشتر نگران مواردی هستیم که محاسبه دشوار می‌شود و این دشواری عللی دارد. در برخی موارد ممکن است بدانیم چه به دست می‌آوریم اما ممکن است ندانیم عایدی آن مثبت است یا منفی. درباره هزینه ها نیز در برخی موارد نمی‌دانیم چقدر هزینه لازم دارد و نمی‌توانیم هزینه ها را برآورد کنیم و احتمال پیروزی در خیلی از مواقع دشوار است.

او با تاکید براینکه آدم معقول نمی‌تواند درجات جدی را به ریسک بسپارد، اظهار کرد: خیلی از افرادی که دست به اختراعات زدند در ابتدا چشم انداز مبهمی داشتند و در بیشتر مواقع با شکست مواجه شده اند. کارهای بزرگ حتی مواردی که به علم و تکنولوژی مربوط می‌شود ناشی از یک نوع نبوغ و ماجراجویی است و همیشه کسانی که به جایی رسیدند، انسان‌های معقول و محاسبه‌گر نبوده‌اند.

این روزنامه‌نگار گفت: در انتخابات تلاش برای یک رقابت سیاسی متفاوت است. اگر خود شما کاندیدا باشید با کسی که می‌خواهد رای دهد و کسی که فعالیتی می‌کند تا شخص دیگری را به یک جایگاه سیاسی برساند متفاوت است و هزینه متفاوتی هم دارد.

او افزود: برخی معتقدند این فعالیت چه موفق باشد چه نباشد نتیجه‌ای جز فساد ندارد و استدلال آنها این است که رای دادن مشروعیت بخشیدن به حاکمیت است در حالی که در مسایل باید دقت کرد همه چیز را در شرایط خاص خود سنجید. رای دادن درست است که به حکومت مشروعیت می‌دهد اما به همان اندازه فضا را برای رای دهندگان باز می‌کند.

او به فایده‌های رای دادن اشاره کرد و گفت: مهمترین نکته این است که در انتخابات ۴سال پیش فرض کنید هیچ اتفاق رو بهبودی نیفتاده است اما پیامی با رای دادنمان داده‌ایم که این پیام برای برخی افراد خوشایند نیست و نشان می دهد جامعه در هر صورتی پای خواسته خود ایستاده است.

این پژوهشگر با معرفی دسته دیگری از افراد که در انتخابات شرکت می‌کنند اظهار کرد: قسم دیگر افرادی هستند که بی‌انگیزه‌اند و رای دادن را جدی نمی‌گیرند. این افراد مانند گروه اول احتمال خطر نمی دهند بلکه در انتخابات برای رسیدن به یک شور و نشاط شرکت می کنند و می خواهند زندگی شان را در دوره ای دچار تحول کند.

مردیها افزود: دسته سوم افرادی هستند که منافع رای دادن را بیش از ضررهای ان می دانند البته فقط برنده شدن در انتخابات مهم نیست و کمیت مهمتر از کیفیت است و حتی اگر ما در این دوره کمتر از شرایط گذشته در شرایط حساس هستیم به این معنی نیست که هیچ اتفاقی در حال رخ دادن نیست. باتوجه به موضوع برجام ما در شرایط عقلانی حساسی هستیم و اگر شور و هیجانی ایجاد نشده باید بدانیم که باید با تمام قوا در صحنه باشیم که اتفاقی که می خواهیم با کمیت و کیفیت بالاتری  صورت بگیرد.

او خاطر نشان کرد: گاهی انگیزه های رقیب یا محاسبات آن برای ما شناخته شده نیست و ما را دچار مشکل می کند در این شرایط ماباید میزان تلورانس خود را بیشتر کنیم.

مردیها با بیان اینکه ممکن است دو تفکر با فاصله زیاد وجود داشته باشد گفت: زمانی دو تفکر متفاوت با فاصله زیادی از هم وجود دارد و اختلاف بین آنها کاملا یقینی است اما همیشه کشمکش بین کسانی که به انتخابات قائل هستند و کسانی که به انتخابات اهمیتی نمی دهند نباید به گونه ای باشد که حالت صفر وصدی وجود داشته باشد ما باید بدانیم که افرادی که مشارکت می کنند ممکن است دلایلی برای شرکت نکردن هم داشته باشند بنابراین نباید نگاه دشمنانه به کسانی که نمی‌خواهند رای دهند داشته باشیم.

او با اشاره به دو انتخابات گذشته گفت:  در انتخابات مجلس گذشته ممکن بود ما به عنوان اصلاح طلب با شبهه به افرادی که از این طیف حضور دارند رای دهیم اما امسال شرایط به گونه ای است که در مقایسه با کاندیداهای دیگر جای تردید نمی گذارد.