رییس فراکسیون امید:
آیتالله هاشمی نقش ویژهای در ایجاد همدلی و همبستگی بچههای انقلاب داشت
رییس فراکسیون امید با بیان اینکه وارد کردن هجمه و مخالفت با کسی که فراجناحی عمل میکند، یک موضوع طبیعی است، گفت: آقای هاشمی با صبر و بردباری مثال زدنیشان این هجمهها را تحمل میکرد و رفتاری که موجب وارد شدن ضرر و زیان به اصل انقلاب شود را هیچگاه از خود بروز نمیداد.
به گزارش ایلنا، محمدرضا عارف در گفتوگو با ویژهنامه روزنامه اطلاعات که مناسبت اربعین آیتالله هاشمی رفسنجانی منتشر شد به ضرورت تبیین دیدگاه و نقش بزرگان انقلاب اسلامی برای نسل جوان اشاره میکند و میگوید: تبیین دیدگاه و نقش ممتاز آیتالله هاشمی رفسنجانی در انقلاب اسلامی یک ضرورت و کار بسیار ارزشمندی به شمار میآید تا جوانان متوجه شوند چه کسانی و با چه هزینههایی انقلاب اسلامی را به موقعیت فعلی رساندهاند و همچنین با وظیفه سنگین خود در پاسداری از ارزشها و همچنین ادامه راه، هرچه بیشتر آشنا شوند.
او با تاکید بر این که آیتالله هاشمی رفسنجانی جزو پیشتازان انقلاب اسلامی و از یاران نزدیک امام راحل بود، میافزاید: نقش ایشان در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و مبارزات، بیبدیل بود، البته کسانی هم بودند که قبل از انقلاب در مبارزات نقش داشتند و شناختهتر از ایشان بودند که علت این موضوع هم به دلیل فعالیتهای مخفیانهای که آیتالله هاشمی وظیفه به انجام رساندن آنها را داشت باز میگردد.
عارف میگوید: در آن زمان و براساس تقسیم کار، قرار بر این بود که ایشان بیشتر فعالیتها و کارهای مخفی نهضت را به انجام برسانند و دیگر بزرگان و روحانیون به تبیین دیدگاههای امام و انجام سخنرانیها بپردازند که از جمله این افراد میتوان به آیتالله شهید مطهری،شهید مفتح ، آیتالله خامنهای و دیگر بزرگواران اشاره کرد.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان این که سهم و نقش آیتالله هاشمی رفسنجانی پس از سال۵۶ ظهور و بروز یافت و خودش را نشان داد، تأکید میکند: قوام بخشی از ویژگیهای بارز ایفای نقش ایشان بود .آقای هاشمی به جایگاهها و سمتها، نگاه ارزشی داشت و نوع آن جایگاه اهمیتی برایشان نداشت بلکه در هر پست و مقامی که نیاز بود، حضور مییافت و مشغول خدمت میشد.
وی از همدلی و همبستگی به عنوان رمز پیروزی انقلاب اسلامی یاد میکند و میگوید: پس از انقلاب اسلامی و به طور طبیعی افرادی وجود داشتند که به دنبال ایجاد تفرقه بودند که آقای هاشمی با ایفای نقش ویژهشان، در این صحنه هم انسجام بخشی نیروهای کلیدی انقلاب را به انجام میرساندند و این نقش و نگاه را تا آخرین روز حیات دنبال میکردند.
عارف با تأکید بر این که آیتالله هاشمی رفسنجانی یک چهره فراجناحی بود که به خوبی شرایط را درک میکرد و آیندهنگری بسیار بالایی هم داشت، میافزاید: ایشان با تکیه بر همین ویژگیها، دید عمیقی نسبت به آینده داشت و پس از تحلیل مسائل، موضعگیری لازم را به عمل میآورد. همچنین ترجیح ندادن منافع شخصی بر منافع عمومی، ویژگی برجسته دیگر ایشان بود.
راز علاقهمندی امام(ره) به آیتالله هاشمی
او در ادامه به علاقه قلبی و اعتماد امام خمینی(ره) به آیتالله هاشمی اشاره میکند و میگوید: شناخت امام(ره) از ایشان و ویژگیهای دیگر شخصیتی مانند تیزبینی و تیزهوشی آقای هاشمی، زمینهساز اعتماد و علاقه امام راحل به ایشان شده بود. ایشان در هر پست و جایگاهی که قرار داشت، با دیدگاه ژرف و عمیق به مسائل مینگریست و با مدیریت زبانزد خود چه در مجلس شورای اسلامی و چه در دوران ریاست جمهوری و مجع تشخیص مصلحت نظام در کنار دیگر افراد و با وجود اختلافنظرها، به ادامه مسیر میپرداخت.
عارف به نگاه توسعهای آیتالله هاشمی اشاره میکند و میگوید: حرکت بر مبنای یک برنامهریزی واحد، موضوعی بود که ایشان از همان آغاز انقلاب اسلامی بر آن تاکید داشت ودر سالهای اول بعد از پیروزی انقلاب عدهای وجود داشتند که حرکت برنامهای را نمیپسندیدند اما آقای هاشمی توانست پس از بحثهای جدی و چالشی، مخالفان را به تدوین یک برنامه کاری قبل از انجام هر نوع فعالیتی وا دارد و همگان را متفاعد کنند که کشور برای توسعه و پیشرفت نیاز به برنامه مصوب دارد.
آیتالله هاشمی جزو سرانی بودند که به ضرورت داشتن برنامه اعتقاد راسخ داشت و در حقیقت ایشان جزو کسانی بود که در جا انداختن ضرورت داشتن برنامه و حرکت بر اساس یک برنامه واحد، نقش ویژهای داشت.
نقش آیتالله در توسعه فنآوری
او، توسعه دانشگاه و در پی آن توسعه علم و فنآوری را از دیگر خدمات ارزشمند و ماندگار آیتالله هاشمی رفسنجانی میداند و میگوید: ایشان حل مشکلات کشور را در توسعه علم و فنآوری میدید و اهمیت بسیار زیادی نسبت به این حوزه قائل بود.
عارف در ادامه به بیان خاطرهای از زمان و نحوه تشکیل و راهاندازی دانشگاه آزاد میپردازد و میگوید: در شهریور و مهرماه سال ۱۳۶۰ و در دوره جدید دولت، در تشکیلات وزارت علوم این بحث جدی مطرح بود که ظرفیت دانشگاه محدود است و نمیتوان بیش از این نیروی متخصص و تحصیلکرده، تربیت کرد و از سوی دیگر آموزش علمی و آکادمیک جوانان برای جذب در بازار کار و جایگاها و مشاغل تخصصی یک ضرورت بود.در آن زمان در تشکیلات وزارت علوم، دفتر آموزشهای آزاد را راه انداختیم تا جوانان پس از گذراندن آموزشهای کوتاه مدت و عیر رسمی، آموزشهای تخصصی را فرا بگیرند.
او ادامه داد: این موضوع را با آقای هاشمی در میان گذاشتیم و از اولویت انجام کار سخن گفتیم که ایشان پس از شنیدن اظهارات ما در این حوزه، بر ضرورت انجام آن تأکید کردند که این موضوع مقدمه تهیه طرح تشکیل دانشگاه آزاد شد و آقای هاشمی در همان سال موضوع تشکیل دانشگاه آزاد را در نماز جمعه عنوان کردند.
البته ورود بخش خصوصی به این حوزه، مشکلاتی هم داشت ولی اکنون دانشگاه آزاد نقش مهمی در تولید علم و تربیت نیروی انسانی متخصص و علم دارد.
رئیس فراکسیون امید مجلس در بخش دیگری از این مصاحبه، به بیان سوابق همکاریاش با آیتالله هاشمی رفسنجانی میپردازد و میافزاید: در سال ۷۳ و هنگامی که ریاست دانشگاه تهران را عهدهدار شدم، این دانشگاه از یکسری مسائل و مشکلات رنج میبرد و تقریباً یک وضع بحرانی حکمفرما بود. در آن ایام و در جلسهای آقای هاشمی این موضوع را گوشزد کردند و خواستار اصلاح این وضع شدند تا از سرایت این مشکلات به کل آموزش عالی جلوگیری شود. همچنین مسأله دانشگاه تهران در جلسات شورای عالی امنیت ملی هم مطرح شد که تمامی این موارد حکایت از لزوم رفع هرچه سریعتر مشکلات در این حوزه داشت.
او با بیان این که حدود ۳ هفته بعد با تهیه برنامه، نزد آقای هاشمی رفتم و با اعلام سه شرط، کار را آغاز کردیم، میگوید: در جلسه با آقای هاشمی اعلام کردم برای رفع این مشکلات، سه شرط و خواسته دارم که با اجرای آنها، بازگشت به وضع عادی، انجام پذیر خواهد بود.آقای هاشمی به لحاظ دید دلسوزانهشان و علاقهمندی به دانشگاه و علم، اعلام کردند شروط و خواستهها را میپذیرم ولی باید هرچه زودتر دست به کار شویم.
عارف با تأکید بر اینکه یکی از شروط و خواستههای ما موضوع ساماندهی و گسترش فضای فیزیکی دانشگاه بود، میافزاید: زمانی در دانشگاه بحث جابجایی فیزیکی دانشگاه مطرح بود و موافقان آن به دنبال انجام این کار بودند ولی من پس از آغاز به کار در دانشگاه، با این برنامه مخالفت کردم و اعتقاد داشتم که دانشگاه باید در متن جامعه باشد نه اینکه آن را به حاشیه شهرها منتقل کنیم. ما در طرح جدیدمان، بحث گسترش دانشگاه از محل فعلی تا تپههای ژئوفیزیک(انتهای کارگر شمالی) را عنوان کردیم، همانطور که اغلب زمینها و ساختمانها در محدوده یاد شده هنوز هم متعلق به دانشگاه تهران است یا میتواند در اختیار دانشگاه تهران قرار گیرد.
عارف با اشاره به همزمانی اجرای این پروژه با دوره مدیریت غلامحسین کرباسچی در شهرداری تهران میگوید: اجرای این طرح در قالب سه فاز تعریف و قرار شد در فاز نخست و پس از تملک ساختمانهایی در خیابان پورسینا، دانشگاه به بلوار کشاورز متصل شود و در فاز بعدی هم، پارک لاله به فضای سبز دانشگاه تبدیل شود و دانشگاه تهران در حدفاصل بین وصال شیرازی (از شرق) و خیابان کارگر(از غرب)ساماندهی شود.
ما برای خرید و تملک ساختمانها در آن زمان به ۱۰ میلیارد تومان نیاز داشتیم، لذا طرحی را به آقای هاشمی ارائه کردیم و قرار شد این مبلغ را شهرداری تهران، دانشگاه تهران و دولت تأمین کنند که آقای هاشمی هم پس از بررسی موضوع، آن را پذیرفتند و اعتبار لازم (۳ میلیارد تومان سهم دولت) را در بودجه سال ۷۵ لحاظ کردند.
او میافزاید: شهرداری در آن زمان با یکسری مشکلات مواجه شد و نتوانست تعهداتش را به انجام برساند و ما هم در فروش و ساماندهی اموال دانشگاه با مشکل مواجه شدیم. لذا موضوع را به ایشان اعلام کردیم که آقای هاشمی بر اساس توجهای که به محیط دانشگاهی و توسعه علم داشتند، دستور اعطای وام از حساب ۲۱۰ را برایمان صادر کردند. این موضوع و موافقت آقای هاشمی با گسترش فضاهای آموزشی و دانشگاهی، از نگاه ویژه ایشان حکایت دارد و انصافاً آقای هاشمی در توسعه دانشگاه، علم و فنآوری نگاه عمیقی داشت.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی میافزاید: من به خاطر ندارم که در جایگاه ریاست دانشگاه کوچکترین درخواستی از ایشان داشته باشم و جواب نگرفته باشم، حتی در شورای انقلاب فرهنگی هم شاهد همین نگاه و دیدگاه آقای هاشمی بودیم.
نگاه ویژه در سیاست خارجی
عارف در بخش دیگری از این مصاحبه به تبیین نگاه آیتالله هاشمی رفسنجانی در حوزه سیاست میپردازد و میگوید: نگاه ایشان در این حوزه، از ویژگیها و مولفههای خاص برخوردار بود که از جمله آنها میتوان به ژرفاندیشی و عاقبت اندیشی اشاره کرد.
به عنوان مثال ایشان در حوزه سیاست خارجی با به کار بستن مولفههای یاد شده، به توفیقات بسیاری دست یافت به نحوی که رابطهمان با اغلب کشورهای عربی و اسلامی ویژه بود و اگر آن نگاه دنبال میشد، به طور حتم امروز تاثیرگذاریمان در منطقه و دنیای اسلام به مراتب بیشتر از الان بود.
رئیس فراکسیون امید مجلس از وحدت، همگرایی، توجه به مسائل کلان کشورهای اسلامی و دوری کردن از مسائل جزئی به عنوان ویژگیهای نگاه آیتالله هاشمی رفسنجانی در حوزه سیاست خارجی یاد میکند و میگوید: بروز اختلاف بین کشورهای مختلف یک امر طبیعی است و در تمام دنیا وجود دارد اما این که مبنای رابطه با کشورهای دیگر را مسائل جزیی قرار دهیم، کار اشتباهی است و رفتهرفته همین اختلافهای کوچک به بحران در روابط تبدیل میشود. لذا دنبال کردن این نگاه، باید در دستور کار کشور قرار گیرد. ما باید با کشورهای اسلامی و همسایه بهترین رابطه را داشته باشیم و حتی در مواردی و به رغم اختلاف نظرها و اختلافات مرزی، میتوانیم در یک فضای کارشناسی به بحث و تبادل نظر بپردازیم و روابط مناسب خود را حفظ کنیم.
دید فراجناحی
عارف همچنین درباره نگاه سیاسی آیتالله هاشمی رفسنجانی به حوزه سیاست داخلی، میگوید: ایشان یک نگاه فراجناحی داشت و همواره سعی میکرد ارتباط خود را با جریانات داخلی نظام حفظ کند. آقای هاشمی یک چهره اعتدالی بود و نگاه و دراز مدت به مسائل داشت و همه تلاشش این بود که جریانهای سیاسی را به یکدیگر نزدیک کند.
او درباره علت مخالفت برخی افراد با ایشان، تأکید میکند: وارد کردن هجمه و مخالفت با کسی که فراجناحی عمل میکند، یک موضوع طبیعی است و جای تعجب هم ندارد و عمدتاً ازهر دو طرف میخورد آقای هاشمی با صبر و بردباری مثال زدنیشان این هجمهها را تحمل میکرد و رفتاری که موجب وارد شدن ضرر و زیان به اصل انقلاب شود را هیچگاه از خود بروز نمیداد.آقای هاشمی به ویژه طی ۱۰ سال گذشته نقش ویژهای در ایجاد همدلی و همبستگی بچههای انقلاب داشتند.
رفتار قابل تقدیر پس از رد صلاحیت
او همچنین به موضوع رد صلاحیت آیتالله هاشمیرفسنجانی و رفتار ایشان پس از این موضوع اشاره میکند و میگوید: رفتار سنجیده آقای هاشمی باید برای همگان درس عبرتی باشد که چگونه یک رهبر انقلاب و کسی که در همه صحنههای انقلاب سهیم است و حضور تاٍثیرگذار دارد. از حق، مسئولیت و وظیفه اجتماعیاش میگذرد و گلهای هم نمیکند.
عارف با اشاره به ارتباط نزدیکش با آیتالله هاشمی رفسنجانی پس از رد صلاحیت ایشان، تاکید میکند: من بعد از رد صلاحیت، با آقای هاشمی در ارتباط بودم چون مبنای کار من در انتخابات سال ۹۲ این بود که اگر ایشان بیایند، من کنارهگیری کنم.
آقای هاشمی پس از رد صلاحیت، به طور مدام به ما توصیه میکرد با همه توان در صحنه بمانیم و موضعی اتخاذ نشود که سبب ریزش حضور مردم در انتخابات شود. هدف اصلی برای ایشان مانند همه بزرگان، حضور حداکثری مردم در انتخابات بود و ایشان مراقبت میکرد که مبادا ردصلاحیتشان، سبب کاهش حضور و مشارکت مردم شود که همین نگاه سبب خلق حماسهای پرشور در خرداد ۹۲ شد.
او در ادامه از دانشگاه آزاد به عنوان یادگار فیزیکی و علمی و همچنین از رفتار ایشان به عنوان یادگار فکری آیتالله هاشمی رفسنجانی یاد میکند و میگوید: افراد مختلفی با دیدگاههای متفاوت در مجمع تشخیص مصلحت نظام حضور دارند و آقای هاشمی با رفتار مناسب و ویژهشان، جلسه را به نحو احسن اداره میکرد و همین موضوع سبب شده بود یک فضای آرام توأم با اخوت و صمیمیت در جلسات حکمفرما باشد. لذا این مسأله باید مورد واکاوی قرار گیرد که چگونه میتوانیم ضمن حفظ دیدگاههای خودمان، در یک فضای صمیمی، به اجماع برسیم. البته همین نگاه ایشان را میتوان در دوران ریاست در مجلس هم مشاهده کرد.
عارف همچنین با اشاره به وجود ناهنجاریها و آسیبهای اجتماعی در کشور، تأکید میکند: آقای هاشمی در دهه۶۰ مباحثی را در خطبههای نماز جمعه در حوزه آسیبهای اجتماعی مطرح کردند، به عنوان مثال ایشان به ایراد سخنرانیهایی در موضوعات طلاق، اعتیاد و لزوم ثبات خانواده و بحثهای اخلاقی میپرداختند که شاید اگر به تذکرات ایشان توجه میکردیم، آسیبهای اجتماعی در آستانه بحران قرار نمیگرفت البته با جلسات اخیرمقام معظم رهبری با مسئولین ذی ربط، این موضوع در دستور کار قرار گرفته است و امیدوارم با جدیت و تا رسیدن به نتایج مطلوب پیگیری شود.
او با تأکید بر این که البته به صرف سخن گفتن نمیتوان آسیبهای اجتماعی را کاهش داد، میافزاید: این موضوع باید از سوی همه دستگاهها دنبال و مقابله با آسیبهای اجتماعی تبدیل به یک عزم ملی شود و فقط در اولویت برنامههای دولت، مجلس یا قوه قضائیه نباشد بلکه همه دستگاهها و نهادهای مردمی به طور ویژه به آن بپردازند.
ساخت مترو و عزم آیتالله هاشمی رفسنجانی برای اجرای این مهم، موضوع دیگری است که عارف از آن به عنوان یک کار ویژه یاد میکند و میگوید: توجه به نظر کارشناسی و عمل به آن، مسألهای بود که آقای هاشمی بر مبنای آن به تصمیمگیری در تمامی امور میپرداخت.
او در پایان با یادآوری مجدد اقدامات آیتالله هاشمی رفسنجانی در حوزه توسعه علم و فنآوری، تأکید میکند: اگر دستاوردی در دانشگاه تهران داشتم، به خاطر حمایتهای جدی ایشان بود.