ادامه جنجال پرداختهای بدهیهای آمریکا به ایران
جنجالها بر سر پرداخت بدهی آمریکا به ایران از سوی جمهوریخواهان ادامه داد و در مقاله فارن پالسی گفته شده پرداختها به دلیل درخواست ایران برای دریافت پول نقد بوده است.
به گزارش ایلنا، مجله «فارن پالیسی» در گزارشی مدعی شده دهها میلیارد دلاری که آمریکا به ایران داده، صرف هزینههای جنگ علیه اسراییل خواهد شد.
این مجله در مقاله خود مدعی شده که توافق هستهای قرار نبوده به یهودیستیزی ایران دامن بزند و «باراک اوباما» و «جان کری» قول داده بودند چنین اتفاقی رخ نخواهد داد، اما در نهایت مستقیما به تامین مالی گروههایی که از دید آمریکا تروریستی محسوب میشوند، کمک کرده است.
«فارن پالیسی» نوشت: در خلال مذاکرات هستهای و توافق با ایران، دولت آمریکا نگرانیهای کنگره را بابت لغو تحریمهای مالی علیه ایران نادیده گرفته است. جان برنان رییس سازمان سیا در ماه جولای گفته بود که ایران از لغو تحریمها برای توسعه پروژهها و حمایت از پول ملی برای بازسازی زیرساختهایش استفاده میکند.
جوزف ووتل فرمانده مقر مرکزی آمریکا گفته ایران از زمان برجام تاکنون متخاصمتر شده است. ایران به حمایت از بشار اسد و حزبالله لبنان ادامه میدهد. حزبالله ۱۵۰ هزار انبار موشک دارد که همه آنها یک هدف دارند: اسرائیل.
تهران حضور شبهنظامیان را در خاورمیانه گسترش داده و به ارسال کمکهای خود به فلسطین نیز ادامه میدهد و برای همه اینها ایران به پول احتیاج دارد.
بر اساس اساسنامه سازمان ضد پولشویی جهانی «FATF» انتقال پول نقد از مرزها یکی از اصلیترین متدهای جابجایی مبالغ نامشروع است. ایران به پول نقد احتیاج دارد. این امر در زمان تحریمهای اروپایی و آمریکایی و باتوجه به محدودیت دسترسی ایران به پول نقد ممکن نبود، بین ماههای ژانویه و فوریه سه محموله پول حاوی ۱.۷ میلیارد دلار پول نقد به ایران ارسال شده است. دولت اوباما در نهایت ناچار شد به دلیل فشارهای کنگره اعلام کند که اولین محموله ۴۰۰ میلیون دلاری در زمان آزادی زندانیان پرداخته شده است.
اوباما در رد ادعای کنگره درخصوص باج بودن این پولها گفته بود ایران به دلیل تحریمهای مالی آمریکا امکان دریافت پول غیرنقد را از طریق خطوط بانکی ندارد، از اینرو دولت به دلیل جدیتش در حفظ تحریمها، این روند را در پیش گرفته است.
این گزارش ادامه میدهد: همان موقع دولت در اشتباه بود، چراکه بر اساس قوانین آمریکا همه مبادلات مالی بین سیستمهای مالی ایران و آمریکا بر اساس احکام دادگاه مشروع است. علاوه بر این واشنگتن پیشتر در ماه جولای ۲۰۱۵ و آپریل ۲۰۱۶ نیز مبالغی را به حساب ایران واریز کرده بود.
قطعا این احتمال وجود دارد که بانکها از ارسال ۱.۷ میلیارد دلار فارغ از اینکه دولت چه ضمانتهایی به آنها بدهد، سرباز برنند. بانکها ترس درستی از جریمهها ناشی از نقض تحریمهای ایران دارند. این سوالاتی را به اذهان متبادر میکند: تهران از چه طریق میلیاردها دلار را بعد از توافق موقت و نهایی هستهای دریافت کرده است؟
در خلال مذاکرات هستهای، ایران ۷۰۰ میلیون دلار ماهانه و در مجموع ۱۱.۹ میلیارد دلار بود دریافت کرد. اینها بدهایهای مربوط به فروش نفت ایران بوده است. اگر هیچ مکانیسمی برای انتقال این مبالغ از طریق سیستمهای رسمی مالی وجود نداشته، پس چه مکانیسمی برای انتقال ۱۱.۹ میلیارد دلار مورد استفاده قرار گرفته است؟ یکی از مقامهای ارشد گفته که بخشی از این پولها به صورت نقد پرداخت شده و باید ببنیم بقیه «راههای عجیبی» که برای ارسال این پولها به صورت ماهانه به کار رفته، چه بوده است.
این راههای عجیب شامل ارسال طلا یا از طریق سایر مکانیسمهای مالی است. این مسئله به همین جا ختم نمیشود. در ماه جولای سال ۲۰۱۶ بر طبق برآوردهایی که مقامهای آمریکایی داشتهاند، ایران تقریبا چیزی کمتر از ۲۰ میلیارد دلار از پولهای فریز شده و حدود ۱۰۰ تا ۱۲۵ میلیارد دلار از داراییهای بلوکه شدهاش را بر اساس برجام از سراسر جهان دریافت کرده است. این مبالغ چطور و از چه طریقی به ایران رسیده است؟ نقد یا طلا؟ آیا این با احتساب ۱۱.۹ میلیارد دلار بوده است؟
اگر کاخ سفید تنها بر اساس تحریمها اجازه ارسال پول نقد را داشته، پس این شامل پرداختهای مربوط به احکام دادگاه یعنی ۳۳.۶ میلیارد هم میشود. با این حساب حتی پرداخت بخشی از این پول به صورت نقد نیز بسیار عجیب است.
در جلسه استماع اخیر یکی از مقامهای وزارت خارجه آمریکا مدعی شده که ۱.۷ میلیارد دلار به صورت نقد به ایران داده شده چرا که ایران به پول نقد احتیاج داشته است.
پارلمان ایران همین الان ۱.۷ میلیارد دلار را برای بودجههای دفاعیاش در نظر گرفته است که این دو برابر همین بودجه در سال گذشته است.
جوزف دانفورد رییس ستاد مشترک ارتش آمریکا این تخصیص بودجه را دردسرساز خوانده و گفته هرچه بودجه مسائل نظامی در ایران بیشتر شود، نفوذ ایران نیز بیشتر خواهد شد.
این مقام وزارت خارجه آمریکا همچنین گفته که تنها یک مورد از پرداختهای نقدی برای نیازهای فوری ایران مدنظر بوده است. با این حال در فوریه سال ۲۰۱۴ بانک ژاپن خبر داده بود که ۵۵۰ میلیون دلار به حساب بانک مرکزی ایران در سوییس به عنوان بخشی از توافق موقت واریز کرده است.
بخش دیگر این گزارش این سوال را مطرح کرده که چرا دولت نمیتوانسته این پولها را از روشهای معمول مالی به ایران بدهد؟ و اینگونه ادامه داده است: شاید برنان راست میگوید: اطلاعات آمریکا از هزینهکرد ایران و جریان مالی ایران به اندازهای خوب است که آمریکا میداند ایران این پولها را صرف بازسازی اقتصادیاش میکند. اگر چنین ظرفیتی در نهادهای اطلاعاتی آمریکا وجود داشته باشد، پس تکلیف ۶.۶ میلیارد دلار گمشده آمریکا در عراق که بابت حقوق سربازان، جاسوسان، دیپلماتها و ایجاد نفود بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۴ چیست؟ آیا دولت آمریکا از جریان پول و هزینههای ایران بهتر از جریان پول در خود آمریکا خبر دارد؟