دکترین برد-برد، کلید قفل خانه احزاب

به گزارش ایلنا٬ یادداشت محمد تبرایی به شرح زیر است:

خانه احزاب ایران بعدازفرازونشیب گسترده سیاسی درساحت قدرت بین جناح‌های عمده کشور به‌ویژه برخورد تحکمی دولتهای نهم ودهم و بعد از گذشت دوسال از عمر دولت یازدهم سرانجام بازگشایی شد. این درحالی است که این بازگشایی خود درس‌های فراوانی داشت که دریک مجال وسیع می‌توان به تحلیل و بررسی آن پرداخت.

اما آنچه در این نوشتار بررسی خواهد شد راهبرد پیش روی خانه احزاب برای ماه‌های آینده است. دولتمرد اول اجرایی کشور یعنی دکترروحانی فرهنگ بازی برد - برد را درساحت سیاست قدرت جا انداخت. بدین معنی که منافع همه بی‌اهمیت نیست. این رفتارودکترین دکتر روحانی به‌ویژه درمذاکرات بین المللی ۵+۱با ایران کاملا عیان شد و کشورمان نیزازآن بهره جست.

در این نگاه سیاه و سفیدبودن طرف‌های گفت‌وگو و جناح‌های مذاکرات کمرنگ شدند. چنین رفتاری درعالم سیاست معروف به leadershipe و در عرصه داخلی کشور معروف به مذاکرات و رفتارسیاسی برد – برد شده است. با همین رویکرد هم قفل مناقشه‌های سیاسی درموضوع خانه احزاب گشوده شد.

وزارت کشور به‌خصوص معاونت سیاسی وزارت کشور با حوصله فراوان و صبوری که در تاریخ معاصر بی‌نظیر و استثنایی بود؛ توانست با بیش از۴۰۰ساعت زمان مذاکره بین احزاب و جلسات مشترک با هیات اجرایی و شورای مرکزی گذشته خانه احزاب و اقناع‌سازی و اجماع سازی بین طرفین....... و بدون هرگونه برخورد تحکمی و دستوری و فقط براساس مساعی عقلانی به موقعیت خوبی دست پیدا کند.

البته سعه صدر و انعطاف و نرمش قهرمانانه اصلاح طلبان به‌رغم داشتن اکثریت آرا در این هم افزایی بی‌تاثیر نبود. به هرتقدیر اولین مجمع عمومی خانه احزاب در دور جدید با استقبال فراوان اعضا که از لحاظ کمی در مجمع عمومی رکورد زد، برگزارشد. این در حالی بود که رفع مناقشه‌های بین احزاب در خانه احزاب در عرصه داخلی با رفع مناقشه‌های بین المللی و هسته‌ای با کشورهای بزرگ همزمان شد.

بی‌شک دولت در عرصه داخلی وخارجی توانسته است با تبیین صورت مساله و ارائه راه حل به توفیق بزرگی برسد.

فراکسیون‌سازی سه جریان سیاسی کشور عملا به مشروعیت بخشیدن به سه جریان مهم یعنی اصلاح‌طلبان، اصولگرایان و اعتدال‌گرایان و مستقلین منجر شد که خود می‌تواند مقدمه‌ای برای تشکیل رژیم پارلمانی و ائتلاف آنها با دولت‌ها برای تعیین یک دولت حداکثری باشد.

امید آن است که با ساختار جدید در خانه احزاب به سوی حل‌وفصل معضلات و مشکلات صنفی احزاب و توسعه خرد جمعی حرکت کنیم. بدون شک وجود یک نقشه راه جامع می‌تواند کمک شایانی به پیشبرد اهداف کند. شاید بتوان به مهمترین سرفصل‌های این نقشه راه بدین شمار اشاره کرد:

- بررسی راهکارهای برقراری رژیم پارلمانی و حزبی در اصلاح قانون اساسی که رهبر انقلاب هم بی‌اعتنا به آن نیستند

- تعریف و تدوین قانون جرم سیاسی کشور و ارائه آن به صورت طرح به مجلس شورای اسلامی

- تقویت فراکسیون‌های خانه احزاب جهت ارتقای گفت‌وگوهای بیشتر و شاید مقدمه‌ای جهت تشکیل احزاب فراگیر و بزرگ

- ارتباط با احزاب کشورهای توسعه یافته برای رشد دیبلماسی غیردولتی درکشور

- کاهش تصدی‌گری کمیسیون ماده ۱۰ وسپردن وظایف آن به خانه احزاب از طریق ارتقای جایگاه حقوقی وداوری

– برقراری ارتباط بین نهادهای نظارتی کشور

- عضویت در نهاد‌های بین‌الملل به‌ویژه درسازمان ملل متحد- تاسیس موزه احزاب از مشروطه تاکنون

- کمک به برگزاری مجامع احزاب کشور

- فراهم کردن شرایط بهتر برای زندانیان سیاسی و نظارت بر زندان‌های کشور

- دفاع از احزاب در مناقشه‌های داخلی و کمیسیون ماده ۱۰ احزاب

- فعال کردن خانه احزاب استان‌ها و کمیته‌های آنها

- ارتباط با مرکز پژوهشهای مجلس٬ مراکز تحقیقات استراتژیک و...