آمریکا می‌داند برای آرامش در منطقه باید توقعات ایران برآورده شود

به گزارش خبرنگار ایلنا، سیروس ناصری در میزگرد راهکارهای مساله هسته‌ای گفت: بحث ورود من به مذاکرات و موضوعات هسته‌ای بر می‌گردد به دو سه ماه قبل از مدیریت مهندس آقازاده که مسئولیت سازمان انرژی اتمی را پذیرفته بودند که به همراه دکتر سعیدی که مشاور اصلی ایشان بودند واقعا یک طرح تمام عیار برای برنامه هسته‌ای صلح آمیز ایران که قابل اجرا بود مطرح و مصوب کردند.

وی ادامه داد: در آن زمان این نکته مهم مطرح بود که این برنامه‌ای که ما در حال شروع آن هستیم ۵ سال دیگر به نتیجه خواهد رسید در این پنج سال ما از بعد فنی می‌توانیم تمام کارهایی که می‌خواهیم انجام دهیم. اما در بخش حقوقی و سیاسی و عملیاتی و فنی اگر به خوبی عمل کنیم به نتایج قابل قبولی می‌رسیم اما اگر دچار خلاء و خلل شویم می‌تواند به مشکل بزرگی تبدیل شود.

دیپلمات سابق و عضو تیم مذاکره کننده ادامه داد: بعد‌ها همیشه به این فکر کردیم که کاش به این موارد گفته شده بیش از پیش بها می‌دادیم تا دچار مشکل نشویم .می‌توان گفت برنامه‌ای که از مدت‌ها قبل برای ایران برنامه ریزی شده بود به دلیل عدم همکاری کشورهای طرف معامله متوقف شده بود که تلاشهای زیادی برای احیای آن شد تا در‌‌نهایت به طور مستقل وبا اتکا به توان داخلی و پذیرش خطر با بودجه و امکانات محدود بتوانیم این برنامه صلح آمیز را به نتیجه برسانیم که این نیت ما بود .

وی گفت:آنچه که طرف مقابل مطرح کردویک بحران غیر واقعی را آفریددرست خلاف این موضوع بود یعنی تصویری که از برنامه ایران ارائه شد صرفا یک برنامه با هدف نظامی بود که ایران می‌خواهد موقعیت استراتیک خود را در منطقه ارتقا دهد پس می‌توانیم بگوییم که این نگاهی بودکه طرف مقابل به ما داشت. و این قدر بر دروغ خودش اصرار کرد تا اینکه تبدیل به یک باور شد و این باور وارد سیستم غرب شد که ما یک برنامه هسته‌ای داریم.

وی افزود: این مسئله خیلی مهم است که ما شناسایی کنیم که از دیدگاه طرف مقابلمان کجا ایستاده‌ایم که این می‌تواند هم مبنای یک خطر و هم مبنای یک فرصت باشد بنابراین دیدی که طرفهای غربی و به طور مشخص آمریکا نسبت به برنامه هسته‌ای ایران پیدا کرد با اینکه منشا یک سری سلسله معضلات بود اما از طرفی همین که طرف مقابل یک موضوع به این سادگی را تا این حد بزرگ کرد که به تدریج اهمیتش از تمام مسائلی که بین ایران وآمریکا در اختلافات دیگر وجود داشت بیشتر ومهم‌تر شد می‌توانست یک فرصت باشد پس مهم این بود که این وضعیت را چگونه می‌شود مدیریت کرد.

ناصری اذعان داشت: فکر می‌کنم ما باید اهدافمان را در هر نوع برخورد با مسئله و توافقی که احتمال زیاد به آن خواهیم رسید برچنین مبناهایی بچینیم یعنی اگر طرف مقابل این موضوع را استراتژیک می‌بینید ما هم استراترژیک نگاه کنیم برنامه و نیت ما صلح آمیز است و واقعا چیز بیشتری نمی‌خواستیم فقط مانند‌‌ همان نیروگاه بوشهر نهایتا سوخت اولیه می‌خواستیم و اگر طرف مقابل زیر حرفش زد سوخت اولیه‌ای داشته باشیم.

عضو سابق تیم مذاکره کننده حال ما هم باید در حال حاضر آنطور که آن‌ها فکر می‌کنند فکر کنیم و ببینیم چه چیزی به نفع تیم مذاکره کننده ما است و وضعیت، جایگاه، نقش و نفوذ خودمان را اول در منطقه و بعد در سطح بین المللی ارتقا دهیم بنابراین الان فرصتی است که تمام عوامل دست به دست هم داده تا بتوانیم مذاکرات را به یک فرجام و توافق و تفاهم برسانیم که در این صورت ما به اهدافمان خواهیم رسید و مهم این است که ما به عنوان جمهوری اسلامی ایران اهدافی را که می‌تواند برای ما منفعت و امتیازات طولانی مدت داشته باشد بدست آوریم و این شرایطی است که الان ما در آن وجود داریم و می‌توان گفت بهترین شرایط ممکن است زیرا می‌توانیم به سمت تثبیت آنچه منفعتمان است برویم.

وی اظهار داشت: طرفین تخاصم در این موضوع کاملا دیگر روشن شده است و دیگر اینگونه نیست که ما بخواهیم دانه دانه با یک سری از کشور‌ها صحبت کنیم بلکه کاملا مشخص است که این دعوایی است فقط بین ایران و آمریکا و بقیه هیچ نقشی ندارند یااینکه بسیار نقششان حداقلی است و این واقعیتی است که امروز کاملا بارز و روشن شده و این یکی از شروط مهم برای سوق دادن مذاکرات به سمت توافق هر چه زود‌تر است. یکی از نکات بسیار مهم دیگر نقش و نفوذ جمهوری اسلامی ایران در منطقه است. در تمام موارد بحرانی و مناقشات منطقه‌ای و درگیری‌های اصلی رقابتی در منطقه، ایران به تدریج علیرغم تمام برداشتهای اولیه‌ای که خلاف آن را نشان می‌داد، بالا‌ترین دست را پیدا کرده و هر روز بیشتر برای آمریکا این مسئله روشن می‌شود که برای آرامش در منطقه باید توقعات ایران برآورده شود.

این دیپلمات اسبق بیان کرد: یکی از عوامل مهم که کمتر راجع به آن صحبت می‌شود عامل دفاعی و پدافند است. اولین بحثی که شاید مطرح بود این است که ما به یکباره با تهاجم سنگین بین المللی که اکنون به سمت تقابل می‌رود مواجه شدیم و این تقابل می‌تواند تقابل نظامی هم باشد. اما ابتدایی‌ترین وضعیتی که داریم این است که این صنعتی که هنوز قدمهای زیادی دارد تا به نقطه‌ای برسد که بتوانیم فعالیت واقعی و اصلی‌مان را شروع کنیم در معرض خطر است زیرا تمهیدات دفاعی و پدافندی به اندازه کامل نبوده که این مساله منجر شد به طراحی فردو به عنوان یک نقطه امن برای اینکه طرف مقابل بداند که حمله نظامی نتیجه واقعی نخواهد داشت.