هر کسی بخواهد به وفاق ملی خدشه وارد کند، به ایران ظلم کرده/ پزشکیان سنگ تمام گذاشته است

اسماعیل گرامی‌مقدم در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در پاسخ به این سوال که در روزهای اخیر شاهد عدم اجازه ورود به محمد خاتمی به یک مراسم رسمی و همچنین تشکیل پرونده برای محسن رنانی استاد دانشگاه بوده‌ایم و اخیرا هم با صحبت از مذاکره تندروها حملات خود را علیه رئیس‌جمهور آغاز کرده‌اند، ارزیابی شما از این روند چیست و آیا با این روند وفاق لازم در کشور صورت می‌گیرد، گفت: مسئله وفاق  که گفتمان آقای پزشکیان بود در واقعیت این است که آقای پزشکیان به وعده خود حتی فراتر از معنا و مفهوم خود وفاق عمل کرد. یعنی در همه دنیا مرسوم است که وقتی جناحی برنده انتخابات می‌شود تمام کرسی‌های مدیریتی به جناح برنده تعلق پیدا می‌کند. اما برای همکاری بیشتر با مجلس و دیگر ارکان حاکمیت ۲ الی ۴ وزیر یا استانداری‌ها را در اختیار جناب بازنده قرار می‌دهند که به هر حال آن همکاری به وجود بیاید. آقای پزشکیان یک کار بدیع و بسیار غیرمنتظره‌ای انجام داد و دیدیم که دو سوم کابینه به هر حال به کسانی تعلق گرفت که یا رقبای آقای پزشکیان بودند و یا حامیان رقبای پزشکیان و آدم‌های میانی بودند.

وی ادامه داد: البته روی اصل این قضیه که ما حتما اشکال داریم شکی نیست اما آقای پزشکیان سنگ تمام گذاشت و در جهت وفاق گام‌های اساسی برداشت اما باید ارکان دیگر حاکمیت هم دست آقای پزشکیان را می‌فشردند و استقبال می‌کردند و در حقیقت از قدرت و اختیارات خودشان در جهت وفاق ملی استفاده می‌کردند. یکی از آنها به هر حال همین هموار کردن ورود نگاه‌های مختلف، حضور آقای خاتمی یا برداشتن حصر آقایان کروبی و موسوی، آزادی زندانیان سیاسی و آزادی نسبی که در نوشته‌ها و گفت‌وگوها وجود دارد، است.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تصریح کرد: متاسفانه دیدیم که حاکمیت به این موضوع عمل نکرده است یعنی دستگاه‌های دیگر حاکمیتی عمل نکردند و فضا را بسته‌تر کردند. حالا سوالی که مطرح می‌شود این است که این کار به نفع چه کسانی است یعنی اگر نویسنده دلسوزی مثل آقای دکتر رنانی یا آقای خاتمی که رئیس جمهور سابق بوده و در دوران ریاست جمهوری و یا قبل از آن و حتی بعد از آن در به پای صندوق آوردن کسانی که قهر کرده‌اند، منشا خیر بوده است، وقتی فضا برای این‌ها بسته‌تر می‌شود چه کسانی بیشترین سوءاستفاده را می‌کنند آیا این به نفع نظام یا به نفع وفاق است؟ مشخص است این شرایط به نفع اختلاف‌افکنی و توسعه نزاع‌هاست و قاعدتاً یک سرنخ آن به هر حال بدخواهان نظام است که دائم به دنبال بهانه و سرخط‌هایی هستند که به آن ها داده شود و به عنوان نام و نشانی از عدم وفاق و وجود اختلاف، آن را در رسانه‌های خودشان تبلیغ می‌کنند.

گرامی‌مقدم تصریح کرد: بنابراین این حرکات قطعاً به نفع نظام نخواهد بود و حتما کسانی سوء استفاده می‌کنند که به هر حال به کلیت نظام اعتقادی ندارند و ایران را دوست ندارند، بنابراین من فکر می‌کنم که باید ارکان حاکمیت که این اختیارات را دارند دست از این اختلاف افکنی بردارند. در شرایطی که تحریم‌های گسترده بر گرده مردم سوار شده و این همه فشار اقتصادی برای مردم وجود دارد و از طرفی باتوجه به تهدیدات نظامی که از سوی دشمنان انجام می‌شود، باید ارکان حاکمیت صداقت خودشان را نشان داده و در راستای وفاق ملی حرکت کنند تا آن بحث‌های آقای پزشکیان عقیم نماند.

وی ادامه داد: من فکر می‌کنم که در یک چنین شرایطی هم قوه قضاییه و هم مجلس تاکنون گام چندانی در جهت وفاق بر نداشتند و این را من یک خطر می‌دانم. چراکه اساساً در یک چنین شرایطی هر کسی بخواهد به وحدت ملی، آشتی ملی و وفاق ملی خدشه وارد کند، به ایران، به نظام و به کشور ظلم کرده و در حقیقت در مقابل وفاق ملی مقاومت و ایستادگی می‌کند. به نظرم می‌رسد که در یک چنین شرایطی که خود را آماده مذاکره نشان داده‌ایم بیش از هر چیزی نیاز به این داریم که اختلاف‌ها را کنار بگذاریم و ویترین جمهوری اسلامی و آن چیزی که بازتاب بیرونی دارد؛ یک دست بودن ارکان حکومت در جهت بسط و گسترش آزادی‌های سیاسی اجتماعی، رفت و آمد کسانی که منتقد برخی از ارکان نظام هستند، باشد. چراکه هیچ اشکالی ندارد که در یک فضای مناسب همه دیدگاه‌ها مطرح باشند ولی متاسفانه ما دیدیم که نه صدا و سیما تغییر رویه داده و نه ارکان دیگر حاکمیت و اگر به این صورت حرکت شود افرادی که پای صندوق رای آمده و به آقای پزشکیان رای دادند ناامید و سرخورده می‌شوند. این حرکات به نظرم مردم را دلسرد می‌کند و به صلاح کشور و نظام نخواهد بود.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در پاسخ به این سوال که در چنین شرایطی چطور می‌توان انتظار داشت که نخبگان از خارج از کشور به ایران بازگردند، تاکید کرد: گروه‌های مرجع دیگر که در خارج از کشور هستند و دلسوزان این کشور هستند یا افرادی که سرمایه‌هایی در خارج از این کشور دارند و یا دانش فنی و دانش علمی دارند و ایران را دوست دارند و می‌خواهند به ایران بازگردند و خدماتی را به کشور ارائه دهند وقتی که مشاهده می‌کنند که همنوعان خودشان، همفکران خودشان در ایران در حقیقت از آزادی مناسب و در چهارچوب قانون برخوردار نیستند، قاعدتاً نا امید می‌شوند و از این مسئله هم نظام سود نمی‌برد یعنی از بسته بودن فضای سیاسی کشور نظام سود نمی‌برد. بلکه کسانی سود می‌برند که به دنبال این هستند که فضای کشور را به لحاظ سیاسی بسته تبلیغ کنند و اصلاحات را غیر ممکن بدانند و به همین دلیل کسانی که در خارج از کشور هستند و سرمایه های این کشور هستند امید بازگشت را از دست میدهند و قاعدتاً این مسئله که ما بتوانیم از توانمندی و ظرفیت‌های ایرانیان خارج از کشور استفاده کنیم عقیم خواهد ماند.