بسترهایی برای آموزش دختران دانشجوی افغانستانی در ایران فراهم شود

«جناب آقای دکتر زلفی‌گل
وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری

جناب آقای عین اللهی
وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

جناب آقای دکتر طهرانچی
ریاست محترم دانشگاه آزاد اسلامی

سلام علیکم

رنجی که افغانستان این روزها با آن روبه‌روست در هیچ کجای دنیا سابقه ندارد. از یکسو این مردم مظلوم، همواره در موج آماج حملات تروریستی طراحی شده از سوی غربی‌ها هستند و از سویی با تحریم‌های ظالمانه در وضعیت اقتصادی نابسامان دست و پا می‌زنند. حالا طالبانی که با طراحی آمریکایی‌ها بر سر ملت مظلوم افغانستان آوار شدند، این رنج را مضاعف کرده‌ و دختران و خواهران این سرزمین افسانه و خیال را از تحصیل محروم کرده‌ است. با وجود اینکه تحصیل برای همه انسان‌ها فارغ از جنسیت‌شان به یک امر مسلم مبدل شده اما رنج خواهران افغاستانی بی شک قلب همه ایرانیان را به درد آورده است.

در این شرایط همه کشورهای همسایه باید این ظلم آشکار را محکوم کرده و برای حل آن تدبیری دقیق بیندیشند اما فارغ از این مساله می‌توان به اتفاق رخ‌داده در کشور همسایه به چشم یک فرصت برای نظام آموزش عالی کشور نگاه کرد.

قرابت‌های فرهنگی و زبانی بی‌نظیر بین دو ملت در کنار هم‌مرز بودن ملت ایران و افغانستان می‌تواند بسترهای لازم را برای تحصیل دختران به‌ویژه دانشجویان در کشور فراهم کند.

نظام آموزش عالی ایران پس از پشت سر گذاشتن شرایط سخت کرونا بستر و ابزارهای لازم را برای پذیرش دانشجویان دختر افغانستان در اختیار دارد و این موضوع را می‌توان در کوتاه‌مدت به شکل مجازی و غیرحضوری و در بلندمدت با میزبانی از دانشجویان در قالب حضور دانشجویان بین‌المللی دنبال کرد. موضوعی که علاوه بر حمایت بشردوستانه از خواهران افغانستانی ما، در مراحل بعدی می‌تواند زمینه سودآوری ارزی را نیز برای کشورمان در زمینه تحصیل به همراه داشته باشد که این موضوع باید به عنوان یک فرصت استفاده شود.

کافی است که مروری بر آمارهای پذیرش دانشجویان داشته باشیم و بدانیم که در آزمون امسال، ۴۷۹ هزار داوطلب پذیرش شدند و از ظرفیت ۵۰۳ هزار نفری دانشگاه‌های کل کشور(به جز دانشگاه آزاد اسلامی)، عملا ۲۴هزار صندلی خالی مانده است. این مساله وقتی اهمیت می‌یابد که بدانیم عمده ظرفیت خالی‌مانده متعلق به رشته‌های بدون آزمون است که بخشی از ظرفیت‌ها در این حوزه مخصوصا  متعلق به آموزش مجازی است؛ در نتیجه این مساله می‌تواند به مثابه فرصتی برای خواهران کشور همسایه دوست و نزدیک ایران محسوب شود.

در شرایط امروز، بار اصلی آموزش برای دانشجویان خارجی از طریق بسترهای فضای مجازی دنبال می‌شود، مولفه‌ای که با توجه به عدم‌نیاز حضور فیزیکی دانشجویان، بهترین گزینه برای دانشجویان دختر افغانستانی حداقل در شرایط فعلی به‌شمار می‌رود و با ایجاد سریع تمهیدات از سوی مدیران آموزش عالی می‌تواند شرایط لازم پذیرش فراهم شود. البته ذکر این نکته ضروری است که قاعدتا جذب دانشجوی بین‌المللی از قاعده و ضابطه خاص خود برخوردار است اما سازمان‌های مردم‌نهاد عملا می‌توانند برای حمایت مالی از این مشتاقان علم و دانش در کشور همسایه راهکاری را پیدا کنند که این مساله نیازمند اتخاذ تدبیر و برنامه‌ریزی برای جذب این دانشجویان است.

در پایان باید بر این مساله تاکید کنم که این فرصت طلایی را نباید از دست داد و بهتر است درب‌های دانشگاه‌های ایران را به روی خواهران افغانستانی خود باز کنیم. لذا از شما متولیان آموزش عالی کشور تقاضا دارم هر چه سریعتر برای این مهم اقدامات لازم را انجام دهید.»