میرزایی در گفت‌وگو با ایلنا مطرح کرد؛
توافق موقت در چه صورتی به نفع ایران است؟/ اجازه ندهیم دیگر کشورها از تنش‌های موجود برای رسیدن به اهداف خودشان استفاده کنند
یک فعال سیاسی درباره مذاکرات احیای برجام گفت: یک موافقتنامه موقت در خصوص مذاکراتی که در حال انجام است به نفع ایران است چراکه جمهوری اسلامی ایران نمی‌تواند اورانیوم ۲۰ و ۶۰ درصد غنی شده خود را به خارج از کشور بفرستد و فعالیت‌های نسل جدید سانتریفیوژها را متوقف کند بنابراین بهترین راه این است که طرفین به یک توافق موقت دست پیدا کنند.
جلال میرزایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره اینکه چرا در این دور از مذاکرات برخی معتقدند توافق موقت به نفع ایران است، گفت: در هفته‌های اخیر پس از آن‌که برخی از رسانه‌‌های آمریکایی ایده توافق موقت با ایران را مطرح کردند، برخی از مقام‌های داخل کشور و برخی رسانه‌ها بدون اینکه تأملی در این خصوص داشته باشند و بدانند چیست و چرا مطرح شده است، از درِ مخالفت با آن درآمدند و بر ضرورت بازگشت به برجام تاکید کردند.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: متاسفانه ما در مذاکرات مانند بسیاری دیگر از کارهایمان یکسری عادات بد داریم و آن این است هنگامی که مذاکره و یا گفت‌وگویی به سمتی پیش می‌رود که به نظر می‌رسد بن‌بست است، سعی می‌کنیم این مذاکرات را تمام و مأموریت‌مان را تمام شده قلمداد کنیم در صورتی که باید انعطاف لازم را برای مدیریت اختلافات و مطرح کردن ایده‌های خلاقانه داشته باشیم.
وی تاکید کرد: چرا صحبت از انعطاف‌پذیری است؟ برای اینکه اگر زمانی طرف مقابل ما ایده‌ای را برای اختلافات مطرح می‌کند، با آن به درستی مواجه شویم و به گونه‌ای عمل نکنیم که فرصت را از دست بدهیم.
این فعال سیاسی بیان کرد: به نظر می‌رسد در صورتی که همین روند که این چند هفته در مذاکرات وجود داشته است، ادامه پیدا کند، احتمال اینکه مذاکرات به بازگشت به برجام برسد، کم است.
وی افزود: شانس کم است، این فرض و محاسبه که بعضی در داخل دارند مبنی بر اینکه ما ماه‌های آینده در موقعیت بهتری برای چانه‌زنی بهتری قرار می‌گیریم و در میز مذاکرات دستمان پرتر می‌شود و طرف‌های مقابل ما در موضع ضعف پای میز مذاکره می‌آیند به نظر من به سمت و سوی خوبی نمی‌رود و این محاسبه، یک محاسبه مبتنی بر واقعیات نیست.
میرزایی خاطرنشان کرد: ایده توافق موقت آن هم درحالی که مذاکرات در خصوص بازگشت به برجام به مشکل خورده، قابل تامل است، بخصوص اگر با این فرض پیش برویم که توقف در مقابل توقف صورت گیرد؛ یعنی آمریکایی‌ها تحریم‌ها را متوقف کنند و اجازه دهند صادرات نفت ایران و مبادلات بانکی از سر گرفته شود و ایران هم متقابلاً غنی‌سازی ۲۰ و ۶۰ درصد و فعالیت سانتریفیوژهای نسل جدید که آن‌ها نسبت به آن حساس هستند را متوقف کند، چنین ایده‌ای مطلوب است.
وی تاکید کرد: توافق موقت باید بر اساس این باشد که ایران اورانیوم غنی شده را به خارج از کشور نفرستد زیرا شرایط داخلی آمریکا شکننده است و دولت بایدن هم نمی‌تواند تضمین دهد، ضمن اینکه در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره احتمال دارد جمهوری‌خواهان اکثریت سنا را هم بگیرند؛ که در چنین وضعیتی بایدن هم در شرایط دشواری نسبت به برجام قرار می‌گیرد لذا توافق موقت می‌تواند بخشی از منافع، دغدغه و نگرانی‌هایی که داریم را برطرف کند.
میرزایی بیان کرد: یادمان باشد در یک توافق نباید دنبال این باشیم که همه خواسته‌های ما برآورده شود اگر با این فرض که خواسته‌های ما باید برآورده شود، پای هر میز مذاکره‌ای برویم به نتیجه نخواهیم رسید چه برسد به مسئله حساسی مانند برجام که شرایط خاصی دارد.
وی ادامه داد: لذا با در نظر گرفتن وضعیت کنونی داخلی آمریکا و مخالفت جمهوری‌خواهان با برجام، ایران نمی‌تواند دوباره خطر کند که اورانیوم ۲۰ و ۶۰ درصد بر اساس برجام به خارج از کشور بفرستند و یا اینکه سانتریفیوژهای نسل جدید را دوباره به انبار بفرستند، لذا بهترین حالت برای ایران به جای بازگشت به برجام توافق موقت است؛ چراکه لزومی ندارد برخی از فعالیت‌های ایران را برچینند و یا تعطیل کنند.
این فعال سیاسی ادامه داد: بنابراین اگر توافق موقت دربرگیرنده این باشد که ما به ازای آن صادرات نفت ایران از سر گرفته شود و تحریم‌های بانکی متوقف شود، چنین توافقی خودش می‌تواند راهی برای حفظ برجام و ایجاد فرصتی برای مذاکرات بیشتر در خصوص اختلافات در آینده باشد.
وی تاکید کرد: وضعیت به گونه‌ای است اگر ما به توافقی نرسیم بر اقتصاد ما تاثیر می‌گذارد و این را نمی‌شود کتمان کرد، این که بیاییم واقعیت‌ها را نادیده بگیریم و فکر کنیم و استدلال و حرف بیاوریم که ما می‌توانیم اقتصاد را از مسئله تحریم دور کنیم و از مسائل سیاسی و سیاست خارجی دور کنیم یک راهی است که فقط منجر به آسیب بیشتر می‌شود.
میرزایی تأکید کرد: نباید از این واقعیت غافل شویم که افزایش سطح تنش‌ها و رها کردن اختلافات به حال خودش نه تنها منافعی برای ایران ندارد بلکه بالعکس مخاطرات جدیدی را متوجه کشور می‌کند و این دقیقا همان چیزی است که برخی از کشورها می‌خواهند. نباید اجازه دهیم با طولانی شدن این بحران‌ها دیگر کشورها حتی مثل روسیه و چین به قیمت نادیده گرفتن ایران از آن به عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به اهداف خودشان در سیاست خارجی استفاده کنند.
وی تاکید کرد معتقدم با اذعان به اینکه نباید آب خوردن مردم را به توافق چه برجام چه دیگر توافق‌های بزنیم اما کلیت این است که وضعیت تولید در صنایعی همچون برق، گاز و آب و حتی سایر واحدهای تولیدی به ضرورت توافق برای کاستن این تنش‌ها وابسته است، بنابراین باید در این مسیر پیش برویم.
