استاد دانشگاه آکران در گفت‌وگو با ایلنا:
شانس بازگشت به توافقی مانند برجام بین ۳۰ تا ۵۰ درصد است/ ناتوانی آمریکا در توافق با ایران، برایش هزینه‌های سیاسی در داخل خواهد داشت
استاد دانشگاه آکران آمریکا تاکید کرد: شانس بازگشت به توافقی مانند برجام چیزی بین ۳۰ تا ۵۰ درصد است اما تنها راه برای رسیدن به توافق و کاهش تنش‌ها، گفت‌وگو است.
کارل کالتنتالر استاد علوم سیاسی دانشگاه آکران آمریکا است. حوزه تخصصی وی علوم سیاسی، امنیت سیاسی، خشونت سیاسی و تروریسم است. وی به صورت تخصصی در مورد کشورهای ایران، عراق، پاکستان و سوریه تحقیق و بررسی کرده است.
وی در گفت‌وگو با ایلنا نظرات خود را در مورد تنش‌های اخیر میان ایران و آمریکا و روند احیای برجام بیان کرده است.
شانس بازگشت به توافقی مانند برجام چیزی بین ۳۰ تا ۵۰ درصد است
کارل کالتنتالر در ابتدا در مورد احتمال موفقیت مذاکرات برجامی گفت: ارزیابی من از شانس برای پایان موفقیت‌آمیز مذاکرات نسبت به شش ماه پیش بدبینانه‌تر شده است. من فکر می‌کنم شانس بازگشت به توافقی مانند برجام چیزی بین ۳۰ تا ۵۰ درصد است. در حالی که هر دو طرف احیای برجام را می‌خواهند، راه رسیدن به موفقیت برای هر دو طرف بسیار دشوار شده است.
وی در ادامه در مورد موانع احیای برجام گفت: موضع دولت جدید ایران بسیار سخت‌گیرانه و بسیار ماکسیمالیستی شده است. رسیدن به آنچه ایران می‌خواهد، یعنی حذف کامل همه تحریم‌های اقتصادی تحمیل شده توسط آمریکا و توافقی که دولت بعد امکان خروج از آن را نداشته باشد و این کمی سخت است. طرف ایرانی موضع بسیار محکمی اتخاذ می‌کند، ایران به غنی‌سازی اورانیوم خود ادامه می‌دهد تا بر ایالات متحده و دیگر کشورها فشار بیاورد و در نهایت غرب به ایران امکان توسعه قابلیت‌های تسلیحات هسته‌ای را بدهد.
هر چه دو طرف بیشتر به یک توافق بزرگ چندوجهی بپردازند، احتمال دستیابی به آن کمتر است
استاد دانشگاه آکران در ادامه خاطرنشان کرد: معتقدم که هر دو طرف به این درک رسیده‌اند که احیای توافق هسته‌ای بیش از پیش بعید به نظر می‌رسد. آنها به پلن بی خود فکر می‌کنند. هیچ‌یک از طرفین برنامه بی جذابی ندارند. آنچه محتمل‌تر است این است که در کوتاه‌مدت به وضعیت موجود ادامه دهیم، یعنی تنش و بی‌ثباتی در روابط دوجانبه بین ایالات متحده و ایران تداوم یابد. متأسفانه این امر به مرور زمان احتمال درگیری بین دو طرف یا بین ایران و اسرائیل را افزایش می‌دهد.
این استاد دانشگاه افزود: بهترین کاری که می‌توان انجام داد این است که آنچه را که اکنون قابل دستیابی است هدف بگیریم و سپس تلاش کنیم تا آنچه را که هر دو طرف در مواضع حداکثری خود می‌خواهند، به دست آوریم. هر چه دو طرف بیشتر به یک توافق بزرگ چند وجهی بپردازند، احتمال دستیابی به یک توافق کمتر است. موانع زیادی بر سر راه دستیابی به یک توافق چند وجهی بین ایالات متحده و ایران وجود دارد که بخواهد در نهایت روابط آنها را از سر بگیرد. ممکن است در آینده اتفاق بیفتد، اما با سیاست فعلی در هر دو کشور این تصور غیرواقعی است.
فقط،گفت‌وگو راه حل تنش‌های فعلی است
وی بر اهمیت دیپلماسی و گفت‌وگو برای حل تنش‌ها تاکید کرد و گفت: فقط برقراری گفت‌وگو، حتی غیرمستقیم، شروع خوبی است. اما اگر هر دو طرف بخواهند طرف مقابل را تحت فشار قرار دهند تا از خواسته‌هایشان کوتاه بیاید، در واقع می‌تواند به درگیری دامن بزند. استفاده از تهدید به عنوان راهی برای وادار کردن طرف‌ها به انجام تعهداتشان استراتژی بسیار پرخطر است. به عنوان مثال، می‌تواند به درگیری منجر شود.
به نقطه‌ای رسیدیم که هر دو طرف فکر می‌کنند مذاکرات در حال بی‌معنا شدن است
کارل کالتنتالر همچنین گفت: ممکن است توافق احیا شود اما بعید است به زودی این اتفاق رخ دهد. همانطور که در پاسخ‌های دیگرم اشاره شد، ما اکنون تیم ایرانی متفاوتی داریم که فکر نمی‌کند می‌تواند به یک توافق خوب و الزام‌آور از سوی ایالات متحده دست یابد، احتمالاً به نقطه‌ای نزدیک شده‌ایم که هر دو طرف فکر کنند مذاکرات در حال بی‌معنا شدن است. برای طرف آمریکایی، ناتوانی در دستیابی به توافق با ایران با هزینه‌های سیاسی داخلی همراه خواهد بود.
