تهران و واشنگتن در مسئله برجام نیاز به واسطه ندارند/ دولت جدید باید ۳ دغدغه عمده خود را به دفتر حفاظت منافع آمریکا اعلام کند

حشمت الله فلاحت پیشه در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره صحبت‌های وزیر امور خارجه مبنی بر آزادسازی ۱۰ میلیارد دلار پول‌های بلوکه شده ایران در آمریکا پیش از آغاز مذاکرات احیای برجام و اینکه برخی این گفته وزیر امور خارجه را پیش شرط مذاکرات احیای برجام تلقی می‌کنند، گفت: تلقی پیش شرط از رفع انسداد ده میلیارد دلار پول‌های بلوکه شده ایران در آمریکا ندارم، یک موضوع وجود دارد و آن این است که طرف ایرانی تحت فشار است و دولت جدید برای اینکه دچار آن سیاست و رویکردی که  در نقد دولت گذشته مطرح می‌کردند، یعنی مذاکره به برای مذاکره نشود، باید حرکتی متفاوت انجام دهد. 

رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی در مجلس دهم یادآور شد: منتقدان دولت گذشته همیشه این موضوع را مطرح می‌کردند که دولت گرفتار یک دور مذاکره برای مذاکره شده است و عملاً این کار عایدی برای ملت نداشته است، طبیعی هم هست هنگامی که چنین بحثی مطرح شود؛ مذاکرات احیای برجام منوط به این شود که آمریکایی‌ها بخشی از اموال مسدود شده ایران را آزاد کنند از همین رو من فکر می‌کنم این صحبت‌های آقای امیرعبداللهیان بخشی از خواسته‌های ایران است.

وی تاکید کرد: همانطور که آمریکایی‌ها خواهان یک سری رفتارهای ایران در قبال آژانس شده‌اند، ایرانی‌ها هم طبیعتاً مطرح می‌کنند که بخشی از دارایی‌های کشور باید از حالت انسداد خارج شود.

فلاحت پیشه با اشاره به اینکه خواسته‌های ایران و آمریکا در جریان مذاکرات با واسطه مطرح می‌شود، بیان کرد: در مذاکرات برجامی طرف‌های اروپایی یا دیگر کشورها سعی می‌کنند به عنوان واسطه احیای برجام مسائلی را مطرح کنند که معتقدم اتفاقاً یکی از نقاط منفی که در روند اجرای برجام وجود دارد، همین واسطه‌ها هستند چراکه تحولات چند سال اخیر نشان داده است که برجام دو طرف دارد؛ ایران و آمریکا. دیگرانی که در این مسئله حضور دارند بیشتر به دنبال اثبات خودشان هستند و پیشبرد مذاکرات برجام را چه از طریق خواسته‌ها و چه از طریق پیام‌ها هر کدامشان سعی می‌کنند از طرف منافع ملی که دارند این موضوع را دنبال و منتقل کنند به همین دلیل اختلافاتی‌ شکل می‌گیرد که طرف‌های میانجی نمی‌توانند به احیای برجام کمک کنند و حتی تنش‌های تازه‌ای را شکل می‌دهند.

وی ادامه داد: به طور مثال فرانسه به گونه‌ای دوگانه عمل می‌کند و بعضاً مسئله موشک‌ها را پیش می‌کشد، یا آلمان موضوع توان نظامی را طرح می‌کند یا انگلیسی‌ها از حقوق بشر می‌گویند که هیچ ربطی به برجام ندارد، بنابراین ایران و آمریکا که به هر حال دو طرف اصلی برجام هستند تا وقتی به صورت آشکار پیام‌هایشان به هم نرسد، شاهد کشته شدن زمان در برجام هستیم که این کشته شدن زمان به مردم ایران آسیب می‌زند که بار اصلی این جریان روی دوش آنها است.

این نماینده پیشین مجلس شورای خاطرنشان کرد: ایران و آمریکا باید خواسته‌های خودشان را به صورت مستقیم منتقل کنند، می‌توانند از طریق دفاتر حفاظت منافع خودشان یعنی دفتر ایران در واشنگتن و دفتر حفاظت منافع آمریکا در سفارت سویس در تهران پیام‌هایی را منتقل کنند و همراه با این کار یک سری گام‌های عملی بردارند که می‌تواند به یک سری از توافقات و حتی آزادسازی بخشی از دارایی‌های ایران منجر شود که نهایتاً دیپلماسی این قضیه تقویت شود.

وی تاکید کرد: واقعیت این است که دیپلماسی به شدت ضعیف شده است؛ لذا در عین حال تلقی پیش‌شرط از صحبت‌های وزیر امور خارجه مبنی بر آزادسازی ۱۰ میلیارد دلار را ندارم ولی معتقدم اگر چنین کاری صورت گیرد گام مثبتی برداشته شده است و آمریکایی‌ها با کاهش تحریم‌ها قطعاً فضای مساعدتری را برای برجام و احیای آن فراهم می‌کنند.

رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی در مجلس دهم بیان کرد: اعتقادم بر این است که دولت جدید ایران به گونه‌ای در مقابل برجام موضع گرفته است که بسیاری از ناظران سیاسی تحت عنوان فرار از دیپلماسی هسته‌ای یاد می‌کنند یعنی ایران با طرح مسائل مختلف عملاً اصل مذاکرات هسته‌ای را به صورت قاعده‌مند مطرح نکرده است. از همین‌رو نیاز است ایران برای پیشبرد اهدافش برنامه داشته باشد و از طریق دفتر حفاظت منافع آمریکا در تهران این برنامه‌های مشخص را ارائه دهد و بگوید سه دغدغه عمده دولت جدید در آن بیان شده است یک- ارائه زمانبندی برای پرهیز از فرسایش مذاکرات. ۲-ارائه برنامه عملیاتی تعلیق تحریم‌ها مخصوصا تحریم‌های ثانویه‌ای بعد از امضای برجام ایجاد شده است.۳-ارائه پیشنهاد و ساز و کار قواعد برجام در آینده، یعنی اینکه برجام به سرنوشت دوران ترامپ گرفتار نشود.

وی گفت: معتقدم دغدعه‌های ایران را آقای رئیس‌جمهور می‌توانست در سخنرانی سازمان ملل ارائه کند و حتی در گفت‌وگوهای نیویورک که آن همه مذاکرات بی‌نتیجه صورت گرفت می‌شد این مسائل را مطرح کرد. اعتقادم بر این است در نیویورک می‌شد از حقانیت تاریخی ایران در موضوع برجام صحبت کرد.

این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: یک اشتباهی در سیاست خارجی دولت جدید در حال شکل‌گیری است و آن این است که برخی‌ها سعی می‌کنند سیاست منطقه‌ای را جایگزین سیاست تنش‌زدایی بین‌المللی و جهانی کشور کنند. زمانی که آقای امیرعبداللهیان تیم جدید مذاکره کننده را اعلام کرد این اعلام رسمی نشان داد ایران می‌خواهد طرف‌های مقابل و آمریکایی‌ها برجام را یک موضوع عادی در سیاست خارجی ایران تلقی کنند که من این امر را قبول ندارم چرا که موضوعی که منجر به تحریم‌های مختلف برای ایران شده است و عملاً روزانه صدها میلیارد تومان و یا صدها میلیون دلار به بودجه کشور آسیب می‌زند و هزینه‌های مختلفی را اعم از دلالی و کاسبی تحریم را در کشور وارد می‌کند، یک موضوع عادی نیست.

وی با بیان این‌که با حرف نمی‌شود مهم‌ترین چالش سیاست خارجی ایران را به حاشیه راند، گفت: تاوان چالش‌ها را ملت ایران باید بدهند، لذا سیاست منطقه‌ای را نباید جایگزین سیاست جهانی کرد.

رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی در مجلس دهم تاکید کرد: اتفاقاً در سیاست منطقه‌ای، ایران فقط در حال هزینه کردن است در صورتی که در سیاست جهانی و بین‌المللی  با اجرای برجام می‌تواند میلیاردها دلار وارد کشور کند، قطعا تنش‌زدایی هسته‌ای منجر به آزادسازی درآمدهای خارجی ایران می‌شود که سودآور است، اما سیاست‌های منطقه‌ای ایران که در بسیاری از موارد از آنها دفاع می‌کنم مانند افزایش عمق استراتژیک کشور به ما هزینه وارد می‌کند.

وی گفت: ما باید بین روابط دوجانبه و روابط منطقه‌ای و جهانی که ارتباط تنگاتنگی با هم دارند تفاوت قائل شویم، من فکر می‌کنم در شرایطی در روابط بین‌الملل می‌توانیم موفق باشیم چرا که امروز مشاهده می‌کنیم برخی از کشورهای کوچک برای ایران به یک نوعی خودنمایی و رفتار توهین‌آمیز دارند و علتش این است که ایران حوزه‌های تنش گسترده‌ای را برای خودش ایجاد کرده است و به سمت تنش‌زدایی نرفته است که با تنش‌زدایی هسته‌ای می‌تواند این مشکلات را رفع کند که این امر هم در گرو ارتباطات جهانی و بین‌المللی است.