ظریفیان در گفت‌وگو با ایلنا:
به راحتی نمی‌توان از عرصه انتخابات گذر کرد/ جهت‌گیری انتخابات در ایران معمولا در یک یا دو هفته پایانی صورت می‌گیرد/ برخی کاندیداها از مارکس هم پیشی گرفته‌اند
عضو مجمع ایثارگران اصلاح‌طلب گفت: مساله انتخابات در کشور مساله مهمی است؛ یعنی یک تبار تاریخی از مشروطه تا کنون تلاش‌های بسیار جدی جامعه ما انجام داده تا مساله جمهوریت و بحث انتخابات در ایران شکل بگیرد و نهادینه شود و طبیعتا به راحتی نمی‌توان از این عرصه گذر کرد.
غلامرضا ظریفیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در پاسخ به سوالی در خصوص آرایش‌های سیاسی انتخابات ریاست جمهوری، اینکه مناظره‌ها تا چه میزان بر این آرایش تاثیرگذار خواهد بود و اینکه آیا در این مسیر می‌توان به نقش‌آفرینی اصلاح طلبان نیز امیدوار بود، گفت: انتخابات در ایران دچار محدودیت‌هایی شد و خود این محدودیت‌ها گزینه‌های مردم را برای انتخاب کاهش داد. این فرصت حداقل برای جناح‌های حاکم در کشور بود که بتوانند نماینده‌هایی در صحنه انتخابات داشته باشند و مردم با دست بازتری با توجه به تعلق‌شان وارد صحنه انتخابات شوند.
وی ادامه داد: امسال با نوع خاصی از گزینش‌ها رو به رو شدیم و حتی کسانی که بسیار محتمل بود تایید شوند مثل آقای پزشکیان و آقای لاریجانی تائید نشدند و حتی احتمال می‌دادیم برخی از کسانی که از نیروهای نظامی آمده بودند تایید شوند که این اتفاق هم نیفتاد و انتخاب مردم خیلی محدود شد و به این مساله منجر شد که جریان اصلاحات یا شورای اجماع ساز اعلام کند کاندیدایی ندارد.
وی افزود: البته مساله انتخابات در کشور مساله مهمی است؛ یعنی یک تبار تاریخی از مشروطه تا کنون تلاش‌های بسیار جدی جامعه ما انجام داده تا مساله جمهوریت و بحث انتخابات در ایران شکل بگیرد و نهادینه شود و به طبیعتا راحتی نمی‌توان از این عرصه گذر کرد. طبیعی است که با همین کاندیداهای محدودی که الآن در صحنه هستند هم ممکن است با مناظرات و گفت‌وگوهایی که در آینده صورت می‌گیرد، آن تصوری که در افکار عمومی شکل گرفته که برنده انتخابات چه کسی است، تغییر پیدا کند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: این مساله همیشه در بحث انتخابات بوده و انتخابات در ایران معمولا در یکی دو هفته پایانی مربوط به روز رأی گیری جهت گیری و حضور و اقبال مردم رقم خواهد خورد و این که آیا گروه‌های سیاسی مخصوصا اصلاح‌طلبان در رویکرد عمومی دوباره به صحنه می‌آیند هم از این قاعده مستثنی نیست. اصلاح طلبان هیچ گاه اظهار نکردند در انتخابات شرکت نمی‌کند بلکه در سطح اجماع سازشان و مشکلاتی که همواره برایشان بوده تلاش کردند مساله انتخابات را به عنوان یک مساله مهم داشته باشند ولی این بار با مشکل کاندیدا رو به رو شدند. این که جبهه اصلاح طلب تغییر رویه خواهد داد احتمالش را خیلی زیاد نمی‌دهم اما در عالم سیاست هیچ چیزی غیر ممکن نیست ولی احتمالش زیاد نیست یا ممکن است بخشی از اصلاح طلبان نقش فعال تری در مورد برخی از کاندیداها ایفا کنند؛ اما سوال شما به میزان نفوذی که کلام کاندیداهای موجود می‌تواند در افکار عمومی به خصوص در مناظرات ایجاد کند، بستگی دارد تا مشوق مردم شوند برای این که به صحنه بیایند که در نهایت ممکن است سرنوشت یا انتخاب دیگری رقم بخورد.
ظریفیان در پاسخ به این سوال که در جبهه اصولگرایان افرادی وارد صحنه شدند که این طور به نظر می رسد فلسفه حضورشان برای این بوده که هر کدام در مناظره‌ها وظیفه تاختن به یکی از نامزدهای جناح اعتدال‌گرا و اصلاح‌طلب را بر عهده بگیرد. الآن که نامزدهای قدر جریان اصلاحات حذف شدند چقدر احتمال می دهید بازی از پیش تعیین شده‌ای که به نظر می‌آید به دنبال این است که آقای رئیسی نهایتا به عنوان تک نامزد جریان اصولگرا باشد به هم بخورد یعنی در میانه بازی افرادی مثل آقای رضایی و زاکانی و قاضی‌زاده این توان را در خود ببینند که تا لحظه آخر در عرصه باقی بمانند، گفت: البته حساب آقای رضایی که متفاوت است و احتمال نمی‌رود کنار برود و در گذشته هم چنین چیزی ندیدیم ولی در مورد بقیه احتمالش خیلی زیاد است؛ درست است رقیب جدی در مقابل‌شان نیست اما موفقیت‌شان یا حضور مردم را در گرو نقدهای جدی به دولت مستقر می بینند و تمام تلاش‌شان را می کنند با نقد دولت مستقر فرصت بیشتری را برای آرای بیشتر کسب کنند. من احتمال زیادی می‌دهم در جبهه اصولگرا غیر از آقای رضایی بقیه در زمان لازم به نفع یکی از کاندیداها کنار بروند.
عضو مجمع ایثارگران اصلاح‌طلب در خصوص تناقض فاحشی که بین صحبت‌های برخی کاندیداهای اصولگرا مطرح می شود؛ برای مثال آقای جلیلی در حالی در توئیتر از فیلترینگ این شبکه اجتماعی انتقاد می‌کند که زمان فیلترینگ توئیتر دبیر شورای عالی امنیت ملی بود یا آقای رضایی در حالی از تعیین تکلیف شدن FATF صحبت می کند که به عنوان دبیر مجمع همواره از معطل ماندن این لوایح چهارگانه که باعث شد ایران مجددا وارد لیست سیاه شود حمایت کرده است، گفت: جالب است در این فضای انتخاباتی خیلی از کاندیداها از مارکس هم پیشی گرفته‌اند. درست است مساله اقتصاد یکی از مسائل واقعی و جدی مردم است ولی انگار مشکل دیگری در کشور نیست و هر کدام از این کاندیداها تلاش می کنند گوی رقابت را از دیگری بربایند و بگویند چگونه از امکانات موجود برای بهبود وضعیت مردم استفاده خواهند کرد.
وی افزود: مساله را در دو سطح باید بررسی کرد؛ هر کس که به میدان می آید یک وجه تبلیغات دارد که در همه جای دنیا همین طور است و باید نوع گویش و گفتمانش به گونه‌ای باشد که با نیازهای جامعه پیوند بخورد وگرنه مورد اقبال قرار نمی‌گیرد؛ حتی اگر اعتقاد هم نداشته باشد و این یک نکته است که در همه جای دنیا هم می‌بینیم ولی نقطه مثبتش این است خیلی از افرادی که در شرایط خلأ یا در حاشیه خیلی آرمانی فکر می‌کنند، وقتی پا روی زمین می گذارند و درگیر مساله می شوند و مورد خواست مخاطب مردم قرار می‌گیرند فردا روز اگر مسئولیت بر عهده شان بود انتظارات مردم و واقعیت های موجود کشور را می بینند طبیعتا نوع رفتار و عملکردشان با آنچه که قبلا می اندیشیدند متفاوت خواهد بود و این را در دولت های مختلف دیدیم.
وی ادامه داد: حتی در دولت آقای احمدی نژاد هم که با شعارهای خیلی عجیب و غریب و پر طمطراق بود مخصوصا در دوره دوم دیدیم چگونه مجبور شدند به بخشی از واقعیت‌ها تمکین کنند؛ بنابراین یک بخش وعده‌ها لازمه و طبیعت فضای تبلیغاتی است و بخش دیگرش هم مواجه شدن با واقعیت‌ها و تصمیم در عرصه زمین و منطقی کردن ایده‌ها و باورهایشان است.
