بیانیه حزب اتحاد ملت ایران اسلامی به مناسبت هفته بزرگداشت مقام معلم و روز کارگر
حزب اتحاد ملت ایران اسلامی به مناسبت هفته معلم و روز کارگر بیانیهای صادر کرد.
به گزارش ایلنا، حزب اتحاد ملت ایران اسلامی به مناسبت هفته بزرگداشت مقام معلم و روز کارگر بیانیهای صادر کرده که متن آن بدین شرح است:
امسال، ایام بزرگداشت مقام معلم و ارج نهادن به کارگر، مصادف با ماه مبارک رمضان و لیالی پر برکت قدر و ایام شهادت مولای متقیان، علی ابن ابیطالب بود. علی از یک سو باب علم نبی و معلمی است که راه های آسمان را بهتر از زمین می شناسد و از سوی دیگر، کارگری است که به دست خود نخل خرما غرس می کند و در نخلستان های مدینه، چاه حفر می کند و در مقام حاکم مسلمین، آن هنگام که بر مبنای حضور حاضر و قیام حجت به وجود ناصر، تکیه بر قدرت می زند، قدر و قیمت کد یمین و عرق جبین را می داند و مال به ناحق رفته در کابین زنان خداوندگاران زر و زور و تزویر را باز میستاند و وصلهزنان بر پاره کفشی، بر کف برادر نابینای خود گدازه آتش میگذارد تا بداند و بدانند که در مکتب علی، ویژه خواری حاکمان و مدیحه گویی روحانیان جایی ندارد! علی، امام عدالت است و عدالت، در دنیای تاب سوز امروز، گمشده بشریت و در ایران عزیز ما، ضرورت دوام حاکمیت.
معلمان و کارگران زحمت کش، از مهم ترین اقشار جامعه ایران هستند که از تبعیض و بی عدالتی رنج می برند. کرونای عالمگیر و تحریم های ظالمانه دشمنان، این رنج را مضاعف کرده است. بسیاری از کارگران به دلیل تعطیلی و تعلیق کسب و کارها، خانه نشین شده اند. معلمان نیز با آموزش های مجازی، در مدت کوتاهی، انطباقی کم نظیر با دنیای کرونایی و تجاربی جدید خلق کرده اند. حزب اتحاد ملت ایران اسلامی ضمن تبریک فرا رسیدن هفته بزرگداشت مقام معلم و نکوداشت روز کارگر، مطالبی چند را به محضر ملت شریف ایران عرض می نماید.
در جامعهای که در پی عبور موفق از تنگناهای مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است و خلق فرصتها و افقهای نو برای توسعۀ همهجانبه آن یک ضرورت تاریخی است، اهتمام به مقام معلم و ارتقای نظام علمی و آموزشی کشور وظیفهای ملی است. خوشبختانه، معلمان، بالاترین گروه مرجع در جامعه ما هستند. این منزلت و سرمایه اجتماعی، باید در گفتمانهای سیاسی و مدنی و در سیاستگذاریها و برنامههای اجرایی، نمود عینی یابد. نظام سیاسی و اقتصادی کشور باید شأن و نقش معلمی را در ساختارهای حقوقی، اداری و مدنی ارتقا بخشد. هنوز استادان و معلمان، از منزلت متناسب اداری، وضعیت معیشتی درخور و مشارکت مؤثر و معنادار صنفی برخوردار نیستند.
کارگران نیز، هنوز پس از چهار دهه از پیروزی انقلابی که نقش مؤثری در آن داشتند، از نمایندگان واقعی و اتحادیه مستقل، که حق مسلم آنان است، بهرهمند نیستند. بی تردید، هیچ حزب و گروهی، بهتر از خود کارگران و معلمان نمی تواند مطالبات ایشان را نمایندگی کند؛ بنابراین تشکیل تشکل ها و اتحادیههای مستقل صنفی باید در اولویت همه دغدغهمندان باشد. اما تأسفبارتر از این فقدان، حضور و بروز برخی تشکلهای صنفی حکومتساخته است که با مطالبات این اقشار، به صورت گزینشی و حکومتپسند برخورد میکنند و بعضا میکوشند آنها را دستمایه رقابتهای سیاسی سازند. غلبه رویکردهای امنیتی و تنگنظرانه در قبال فعالیتهای مدنی، صنفی و سیاسی راه هر نوع مشارکت اجتماعی را سد کرده است. حق اعتراض، در قانون و توسط نهادهای حاکمیتی، باید به رسمیت شناخته شود. تعبیر «معلم زندانی» یا «فعال کارگری زندانی» که به درد معیشت لب به اعتراض گشوده، زیبنده نظام اسلامی نیست. از این رو ضرورت دارد در خصوص معلمان در بند و فعالان انجمن صنفی معلمان و نیز زندانیان کارگری که به واسطه بیان مطالبات صنفی، گرفتار دادگاه، محکومیت و زندانند در سریع ترین زمان ممکن تجدید نظر، و زمینه استخلاص ایشان فراهم شود.
بر خلاف آنانی که همه جا را جز جبههی جنگ و تهاجم تصور نمی کنند، مرحوم آیت الله خمینی، در ماه های نخست جنگ تحمیلی، در پاسخ اعضای نهضت سوادآموزی که نوشته بودند: “اگر امام فرمان دهد، قلم هایمان را به مسلسل تبدیل می کنیم”، فرمودند: “ما امیدواریم که بشر به رشدی برسد که مسلسلها را به قلم تبدیل کند. آن قدری که قلم و بیان به خدمت بشر بوده است، مسلسلها نبوده اند. مسلسلها غالباً در خدمت ابرقدرتها بوده اند و برای تباهی بشر بوده اند. و اسلام هم که امر فرموده است به این که جهاد بکنند و دفاع بکنند و البته محتاج به همه ابزار جنگی است. اساس بر این است که دفاع از حق بکنند و حق را و علم را جانشین مسلسل بکنند. قلم و علم و بیان است که می تواند بشر را بسازد، نه مسلسل و نه سایر قوای تخریب کننده. مسلسلها هم و همۀ آلات حربی هم در سایۀ علم تحقق پیدا کردند. منتها گاهی مسلسلها و سایر ابزار به اصطلاح تمدن را اشخاصی ایجاد کرده اند که موجب تخریب بلاد و عباد شده است. و گاهی اشخاصی ایجاد کردهاند که موجب تأیید انسان و ساختن انسان و آرامش در بین انسانها بوده است و در این خدمت بوده است. شما کوشش کنید که با بیان و قلم، مسلسلها را کنار بگذارید و میدان را به قلمها و به علمها و به دانشها واگذار کنید. بشر تا در سایۀ مسلسل و توپ و تانک می خواهد ادامۀ حیات بدهد، نمی تواند انسان باشد، نمی تواند به مقاصد انسانی برسد. آن وقتی مردم به مقاصد اسلامی و انسانی می رسند و به کمال دانش و علم می رسند که قلمها بر مسلسلها غلبه کند، و دانشها در بین بشر به آنجا برسد که مسلسلها را کنار بگذارد، و میدان، میدان قلم باشد، میدان علم باشد.” (صحیفه امام، جلد ۱۳، صفحه ۴۴۷)
همین بیان، به تنهایی کافی است برای این که ببینیم از کجا به کجا رسیده ایم! حزب اتحاد ملت ایران اسلامی در چارچوب رویکردها و برنامههای اساسی خود برای پیشبرد «آموزش و پرورش عدالت محور و آیندهنگر» و «توسعۀ علمی بر پایه خوداتکایی دانشگاه و آزادی آکادمیک» اصلاحات زیر را برای ارتقای نقش و مشارکت معلمان مدارس و استادان دانشگاهها در توسعه همه جانبه کشور ضروری میداند:
۱) توسعۀ عدالت آموزشی، ایجاد فرصتهای برابر برای همه معلمان، رفع همه جانبۀ موانع تحصیلی در مناطق محروم به ویژه در شرایط فعلی بیماری همه گیر که موجب شده بسیاری از دانش آموزان به دلیل عدم برخورداری از تلفن همراه و شبکه اینترنت مناسب از گردونه آموزش خارج شوند.
٢) توجه به بحرانهای مخربی که به دنبال تعطیلی مدارس بر جسم و روان دانش آموزان وارد آمده و ضرورت برنامه ریزی مناسب برای واکسیناسیون معلمان و دانش آموزان و افتتاح مدارس در سال تحصیلی جدید.
۳) فراهم آوردن زمینه مشارکت گسترده مدنی و مؤثر معلمان از طریق تشکیل سازمان نظام معلمان
۴) تحول نظام اقتصادی آموزش و پرورش با بهرهگیری بهینه از قابلیتها و منابع ملی
۵) ارتقای انگیزه و مسؤولیت حرفهای معلمان و مدیران با تکیه بر حرمت، حقوق، منزلت اجتماعی، توانمندسازی و ارتقای وضعیت معیشتی آنان و رفع تبعیض در نظام پرداختهای دولتی
۶) ممانعت از دخالت نهادهای غیرمرتبط در آموزش و پرورش که زمینه آسیب های شدید در حوزه های علمی و آموزشی را منجر شده است.
۷) صندوق ذخیره فرهنگیان در سالهای اخیر مورد توجه معلمان بوده است. خوشبختانه در دولت تدبیر و امید، دوره تلاطم و رکود آن پشت سر گذاشته و به ثبات و سودآوری رسیده است. اما هنوز مطالباتی چون اصلاح اساسنامه، محاسبه ارزش مالکانه، افزایش نظارت نظاممند فرهنگیان بر عملکرد این موسسه پابرجاست. نظارتی که حق اعضای آن است و میتواند به تضمین مالکیت واقعی و کامل اعضا بر این بنگاه بزرگ اقتصادی منجر شود و امید به کمک معیشت این عزیزان در دوره بازنشستگیشان باشد. اموال صندوق ذخیره فرهنگیان باید کاملا محاسبه شده و تعلق همه داراییهای آن به اعضا تضمین شود و از دستاندازی هر نهاد دیگری از جمله دولتها در امان بماند.
۸) پذیرش ضرورت خوداتکایی و استقلال دانشگاه در سه زمینه آکادمیک، اداری_تشکیلاتی و مالی و ایجاد امنیت سیاسی، علمی، فرهنگی و صنفی برای اعضای هیئت علمی و محققان دانشگاهی و دانشجویان
۹) حفظ سرمایه علمی کشور در دانشگاهها و پیشبرد سیاست گردش مغزها به جای فرار مغزها
۱۰) تدوین و اجرای منشور حقوقی استادان و محققان دانشگاهها
۱۱) سازماندهی گسترش کمی آموزش عالی بر پایه دانشگاه آیندهنگر، پویا و ضامن کیفیت
۱۲) ترمیم وضعیت مالی و حقوقی استادان و محققان و رفع دغدغههای معیشتی
حزب اتحاد ملت ایران اسلامی بر این باور است که ادامه روند تبعیض آمیز علیه کارگران و سایر گروههای اجتماعی به حاشیه رانده شده، جامعه را به تخاصم و شکاف دامنهدار اجتماعی خواهد کشاند و کیان جامعه را متزلزل خواهد کرد. برای آبادانی ایران سربلندمان و حفظ عزت و شأن انسانی شهروندان کشور عزیزمان، فرصتهای زیادی باقی نیست. باید با همدلی و همبستگی به کاهش نابرابریهای اجتماعی بپردازیم و هرگونه ستم بر علیه گروهها و طبقات اجتماعی را امحاء کنیم. بر این مبنا، بخشی از مطالبات کارگران زحمتکش که ضرورت توجه به آنها در شرایط سخت اقتصادی امروز جامعه، بیش از پیش احساس می شود، به شرح زیر قابل دسته بندی است:
حزب اتحاد ملت ایران اسلامی با استقبال از نظر رهبری در خصوص حمایت از کارگران پیشنهاد میکند ساز و کار اجرایی برای پوشش سراسری بیمه اجتماعی برای کلیه شهروندان به ویژه کارگران در دستور کار دولت و حاکمیت قرار گیرد.
نقش کارگران به عنوان یکی از عناصر اصلی تنظیم روابط کار میان کارگر، کارآفرین و دولت بیش از پیش و به شکل سازمانیافته و نهادمند دیده شود.
افزایش حقوق سالانه کارگران باید متناسب با تورم و با موافقت و همراهی نمایندگان واقعی ایشان به صورت عادلانه صورت گیرد. لازم است با توجه به همهگیری کرونا، تحریم اقتصادی و تورم کم سابقه در کشور، بستههای حمایتی از محل متناسبسازی مالیات، از طریق بانکهای اطلاعاتی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به صورت فراگیر ارائه شود.
ضروری است در سیاست موقتی سازی قراردادها که بیثباتی و ناامنی شغلی برای کارگران ایجاد کرده بازنگری عاجل شود.
خصوصیسازیهای بیضابطه که علاوه بر زیان به کارگران، به اهدافی چون افزایش تولید و بهرهوری هم منجر نشده است، میبایست جبران شوند و در مسیری هدایت گردند که از ماحصل آن، منافع تمام اقشار از جمله کارگران به شکلی بهینه تامین شود.
قوانین و الزامات ایمنی محیط کار باید به روز شوند و با نظارت دقیق به اجرا در آیند.
ایران اسلامی زمانی عزتمند خواهد بود و توان چانهزنی در سطح بینالمللی را خواهد داشت که کلیه شهروندان از مواهب متعلق به این سرزمین بهرهمند شوند و ایران را از آن خود بدانند. با انحصارگرایی و نادیده گرفتن گروههای مختلف اجتماعی، ظرفیتهای داخلی فرتوت و انسجام اجتماعی آسیب جدی خواهد دید. به امید فردایی بهتر برای ایران عزیزمان.