رقابت لاریجانی و یاران بهار بر سر بهارستان
گپ و گفت صمیمانه و البته طولانی یاران احمدینژاد با پایداریها در جلسات و برنامههای اخیر خبری چنین تصوری را ایجاد میکند که آنان دوباره در کنار هم قرار میگیرند. واقعیتی که احمدینژاد هفتهها قبلتر رمز گونه در تعبیر آن به حامیانش گفته بود: «خوب است که منتظر بهار باشید.»
دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی همه جریانها و طیفهای سیاسی را به تکاپو انداخته و نمایندگان مجلس به عنوان مدافعان کرسی بهارستان از این حیثمستثنا نیستند. نمایندگانی که به زعم صاحب نظران و تحلیلگران مجلس شورای اسلامی در انتخابات آتی با ریزش قابل توجهی رو به رو خواهند شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، ریزشی که اکنون وکلای مردم و مشخصا دور اولیها را بر آن داشته تا رایزنی با جریانهای سیاسی و البته رایزنی با صاحب قدرتهای بهارستان را در دستور کار خود قرار دهند. راهی که بیشک دو منزل پیش روی آنها نخواهد گذاشت؛ فراکسیون رهروان یا جریانهای نزدیک به قدرت.
فراکسیون رهروان که از انتخابات دوره قبلی مجلس کلید زده شد و توانست اکثریت مجلس را جذب کند، پس از رسیدن علی لاریجانی، مرد اول فراکسیون به ریاست مجلس امور مجلس را در دست خود گرفت تا قدرت اول صحن علنی بهارستان باشد. قدرتی که بر خلاف تصور جریانهای سیاسی وقت در حالی به چنین جایگاهی دست یافت که بر اساس تجربه پارلمانهای گذشته انتظار میرفت تا قدرت اصلی صحن از آن جریان حامی دولت یعنی پایداریها یا حداقل نزدیک به آن یعنی اصولگرایان نزدیک به حداد عادل باشد. اما آنچه در این دوره از مجلس رقم خورد حضور حداقلی پایداریها در صحن و در کنار آن شکست چندباره حداد عادل در دوئل تن به تن با لاریجانی بر سر ریاست مجلس بود تا ساختار دوره نهم مجلس شورای اسلامی به یک دو قطبی اکثریت مجلس و جریانهای نزدیک به قدرت باشد.
اکنون با نزدیک شدن فصل انتخابات مجلس شورای اسلامی فارغ از تحرکات و تکاپوهای خارج از بهارستان، نمایندگان مجلس در کنار رایزنی با جریانهای سیاسی، مشورت با بزرگان مجلس را در دستور کار قرار داداند تا راه بلد مناسبی در روزهای پر تب و تاب پیش رو داشته باشند. از یک طرف فراکسیون رهروان به سبب عضویت قریب به ۶۰ نماینده دوره اولی و از طرف دیگر پایداریها به سبب اتخاذ سیاستهای تندروانه درصدد نوعی چیدمان برای تمدید سکونت در بهارستان هستند. این درحالی است که گفته میشود طیف نزدیک به علی لاریجانی بنا بر آن دارند تا تجربه نسبتا موفق فراکسیونی خود را به یک حزب سیاسی بسط بدهند که با توجه به صدور مجوز حزب پایداریها یک رقابت حزبی درون مجلسی جدید را به راه خواهد انداخت.
کاظم جلالی رییس فراکسیون رهروان که پیشتر چنین هدفی را دورتر و نزدیک به روزهای انتخابات مجلس شورای اسلامی خوانده بود در اشاره با امکان کامیابی این جریان چنین گفته بود که «اگرچه فراکسیون رهروان به سبب ساختار فراکسیون تعصب رای را در درون خود جای نداده ولی طبعا زمانی که این ساختار ماهیت حزبی پیدا کند با یک وحدت نسبتا قویتر از گذشته رو به رو خواهد شد که کامیابی در تصمیمات و تحرکات را پیش از پیش تقویت خواهد کرد.»
آنچه که درباره حزب لاریجانی مسلم است زاویه آنان با جریان موسوم به پایداری هاست که در تصدیق آن میتوان به سابقه روابط پایداریها با علی لاریجانی در صحن علنی به ویژه در سال پایانی ریاست دولت احمدینژاد و البته دوران ریاست جمهوری حسن روحانی اشاره کرد. اختلاف دیدگاهی که نمایندگان را مجاب میکند تا بین جریانهای تندرو و حزب لاریجانی یک انتخاب داشته باشند. انتخابی که هنوز به صورت علنی در محافل مطرح نشده یا حداقل طرفین سعی بر آن دارند تا درباره آن حرفی نزنند.
محمدرضا باهنر نایب رییس مجلس شورای اسلامی که در توصیف پایداریها امید به آن دارد تا آنان سیاستهای تندروانه خود را تعدیل خواهند کرد در گفتوگوی کوتاهی با ایلنا در واکنش به حزب لاریجانی در انتخابات آتی مجلس این چنین میگوید: «هنوز از تشکیل چنین حزبی اطلاعی ندارم و اصلا بگذارید این چنین بپرسم که اصلا اقای لاریجانی بنای تشکیل حزب دارند یا نه؟» او در پاسخ به این سوال که حضور شما در هیات رییسه مجلس و همچنین سابقه شما در فعالیتهای حزبی این فرض را ایجاد کرده که با شما مشورتی درباره حزب آقای لاریجانی صورت بگیرد یا حداقل مطلع از آن باشید، تاکید کرد: «شاید منظور شما فراکسیون رهروان باشد وگرنه بنده اطلاعی درباره حزب ایشان ندارم.»
در جبهه مقابل نیز پایداریها هم چنان حرکت خود را با چراغ خاموش دنبال میکنند. از یک طرف قرابت دوباره آنان با احمدینژاد و از طرف دیگر خطر انشعاب درونی پایداریها به جریان قم و تهران تحلیل گران سیاسی را بر آن داشته است که در توصیف تحرکات سیاسی این جریان با تکیه بر موافقت اخیر وزارت کشور با صدور مجوز فعالیت حزبی برای یاران آیت الله مصباح به این جمله بسنده کنند که «پایداریها از همین حالا فعالترین جریان برای ورود به انتخابات آتی مجلس هستند».
محمدعلی رامین و حمیدرضا حاج بابایی اگرچه در گفتوگوی چند کلمهای و کوتاه با ایلنا قرابت مجدد احمدینژاد و پایداریها و اخباری چون گردهمایی مستمر یاران احمدینژاد را تایید نکردند و اظهار داشتند که «فقط شخص اقای احمدینژاد توان پاسخ گویی به این سوالات را دارند چون تصمیم اصلی با ایشان است». با این وجود گپ و گفت صمیمانه و البته طولانی یاران احمدینژاد با پایداریها در جلسات و برنامههای اخیر خبری چنین تصوری را ایجاد میکند که آنان دوباره در کنار هم قرار میگیرند. واقعیتی که احمدینژاد هفتهها قبلتر رمز گونه در تعبیر آن به حامیانش گفته بود: «خوب است که منتظر بهار باشید.»