ازدواج در سنین کم و معایب آن

به گزارش ایلنا، دست کم سن ازدواج تعیین شده در قانون در بسیاری از حوزه‌های قضایی ۱۸ سال است، به ویژه در خصوص دختران؛ و چه بسا بعضاً قرار داشتن درسن ۱۸ سالگی هم شامل قانون ذکر شده میشود.

عموماً عبارت «کودک همسری» در خصوص کودکان دختری بکار میرود که با مردان بزرگ سال بخاطر اجبار حاصل از سنت‌های قومی یا مشکلات اقتصادی خانواده، ازدواج میکنند.

حوزه‌های قضایی متعددی ازدواج زودهنگام را با رضایت والدین یا در مورد‌های خاصی مانند بارداری نوجوانان جایز میدانند. قانون‌های سن رضایت (سنی که در آن صلاحیت فرد، بطور معمول دختران، به رضایت برای روابط جنسی مورد قبول قانون است) به منظور مراقبت از کودکان در برابر قرار گرفتن در معرض بهرهکشی جنسی و همچنین قاچاق کودکان هم وضع شدهاند و تا حدودی به ازدواج کودکان هم مرتبطاند.

ازدواج در کودکی بر پسران و دختران تأثیرات منفی می‌گذارد. اگرچه قریب به اتفاق آن‌هایی که آسیب می‌بینند دختراناند. بیش‌تر ایشان وضعیت اقتصادی- اجتماعی ضعیفی دارند.

برخی معایب ازدواج در سن کم

- بی تجربگی: به نظر من تقریبا اغلب دختران نوجوان (بازم جسارت نباشه اما) به علت این که هنوز به رشد ذهنی، عاطفی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و... نرسیدهاند، بسیاری از مهارت‌های لازم برای رسیدن به یک زندگی موفق و پیروز را کسب نکردهاند.

- مداخله اطرافیان: در این مورد هم نظر من این است که هنگامی که سن همسر کم باشد، می‌تواند مداخله خانواده طرف بیش‌تر باشد یا به اصطلاح خودشان میخواهند راهنمایی کنند، ولی در برخی از اوقات مداخله محض است.

- ترک تحصیل و افت تحصیلی: تقریبا تمام زوج‌هایی که میشناسم، که همسر محصل دارند متأسفانه میتوان گفت: تنها یک درصد اجازه ادامه تحصیل به همسرشون دادند یا خودشون تحصیل رو ادامه دادن دلایل ترک تحصیل رو دقیق نمیدونم، ولی از نظر من بر اساس تجربه‌ای که برایم پیش آمده میتواند مشغولیت‌های کاری و مسئولیت‌های زندگی از دلایلش باشد.

- یاس و ناامیدی پسران: از مشکلاتی که برای پسرانی که در سن پایین ازدواج میکنند، یاس و ناامیدی است برای این که آن‌ها پس از چند وقتی در جمع دوست‌های و همسالان مجرد خود قرار می‌گیرند فکر میکنند شرایط‌های زندگی مجردی را با ازدواج از دست دادهاند و این حس بر آنان غلبه میکند. 

- پشیمانی پسران: یکی دیگر از مشکلاتی که با ازدواج در سن کم برای اشخاص به خصوص مردان بوجود می‌آید پشیمانی از ازدواج و انتخاب همسر و نارضایتی از اوست برای این که این چنین اشخاص در سنین نوجوانی هنوز به ثبات عاطفی لازم نرسیدهاند و در انتخاب خود عاقلانه تصمیم نگرفتهاند. 

آن‌ها پس از گذشت چند سال از زندگی مشترک خود میگویند:من آن هنگام تجربه کافی نداشتم، ولی اکنون به علت تغییر دیدگاه‌ها و رشد فکری سلیقهام عوض شده و توقعات دیگری از همسرم دارم.

- بارداری زود هنگام و مشکلات پس از آن: در خانواده‌های ایرانی رواج است که بعد ازگذشت ۶ ماه از ازدواج دختر باید باردار شود و اگر نه حرف‌های بی اساسی در مورد وی به راه می‌افتد، زمانی که سن ازدواج کم باشد زوجین تحمل گوش دادن این نوع حرف‌ها را ندارند و تصمیم می‌گیرند به سرعت بچه دار شوند.

ولی به علت این که دختر نوجوان آمادگی جسمانی لازم را برای بارداری ندارد در زمان بارداری با مشکلاتی رو به رو میشود همچنین باید زایمانش در تحت مراقبت‌های لازم انجام گیرد و احتمال مرده زایی یا عقب ماندگی ذهنی فرزندان وی زیاد است.

شرایط ۳ گانه برای ازدواج کودکان

در حال حاضر با ۳ شرط میتوان دختران و پسران زیر ۱۳ و ۱۵ سال را آماده ازدواج دانست. امری که از دید صاحبنظران غیرمنطقی و خلاف واقع است. این سه شرط عبارتند از:

۱- اجازه، ولی کودک 

۲- رعایت مصلحت کودک

۳- تشخیص دادگاه؛ که در واقع در سال ۱۳۸۱ قانونگذار به نوعی به قانون ۱۳۱۳ بازگشته و دامنه شمول استثنایی موجود در آن هنگام در خصوص ازدواج کودکان را وسیع‌تر کرده است. از سال ۱۳۸۱ تا به حال ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی بدون تغییر مانده و این در حالی است که جامعه جوان ایران در یک دهه قبل ناظر بر تغییرات قابل ملاحظه‌ای بوده است و هنوز تناقض‌های عجیب بالا رفتن تدریجی سن ازدواج را تجربه میکند.

با این وجود ماده ۱۰۴۱ هنوز حکم می‌راند و قربانی می‌گیرد. بچه‌ها قربانیان ماده ۱۰۴۱ هستند که طی سه شرط فوق ذکر شد. پدر اجازه میدهد و بچه را آماده ازدواج می‌داند. همچنین دادگاه با رعایت مصلحت کودک میتواند حکم ازدواج بچه را صادر کند. حال سؤال اینجاست کدام یک مصلحت میتواند کودک تازه بالغ شده را تبدیل به نوعروسی کند که هنوز بچگی نکرده و باید از زمان بچگی وارد مرحله زناشویی شود؟

منبع: پارسینه