پرورا ؛ هتل نازی‌ها با ده هزار اتاق/تصاویر

پرورا روی گستره‌ای از یک خلیج بین مناطق ساشنیتز و بینز قرار گرفته که با نام Prorer Wiek شناخته می‌شود و دریاچه‌ی Großer Jasmunder Bodden را از دریای بالتیک جدا می‌کند. این مجموعه از 8 ساختمان مشابه هم تشکیل شده که به طول 4.5 کیلومتر در مجاورت ساحل امتداد یافته‌اند و به زحمت 150 متر تا دریا فاصله دارند. 9000 کارگر در طول 3 سال این پروژه را به اتمام رساندند، پروژه‌ای که در سال 1936 آغاز شد و نازی‌ها برنامه‌های بلند مدت بیشتری نیز برای ساخت چهار تفرجگاه مشابه داشتند که شامل سینما، سالن فستیوال و استخر می‌شد.

نقشه‌های هیتلر برای پرورا بسیار جاه‌طلبانه بودند. او یک تفرجگاه ساحلی بزرگ با 20 هزار تخت می‌خواست، در واقع بزرگترین در نوع خودش که تا آن زمان وجود داشت. تمامی اتاق‌ها باید رو به دریا می‌بودند و راهروها و فضاهای تاسیساتی در سمت دیگر ساختمان قرار گرفته بود. هر اتاق 5 در 2.5 متری دارای 2 تخت، یک کمد و یک روشویی بود. توالت‌ها و دوش‌های عمومی در هر طبقه وجود داشتند. در میانه‌ی این مجموعه نیز ساختمان بزرگی وجود داشت که می‌توانست در زمان جنگ به بیمارستان صحرایی تبدیل شود.

جنگ، حتی قبل از اینکه این ساختمان تکمیل شود اتفاق افتاد و اولویت‌های هیتلر تغییر کرد. او کارگران ساختمانی را به محل ساخت تسلیحات جنگی فرستاد. در زمان بمبگذاری‌های متفقین، بسیاری از مردمان هامبورگ در یکی از این بلوک‌های ساختمانی پناه گرفتند و بعدها نیز پناهجویان شرق آلمان در آنجا ساکن شدند. تا پایان جنگ، این ساختمان‌ها محل اسکان خدمه‌ی کمکی خانم برای Luftwaffe بودند. بعد از جنگ، پرورا به عنوان یک مرکز نظامی برای نیروهای شرق آلمان مورد استفاده قرار گرفت. پس از اتحاد مجدد دو آلمان در سال 1990، بخش‌هایی از این ساختمان‌ها برای مدرسه‌ی تکنیکال Bundeswehr در نظر گرفته شد و در نهایت نیز به محل اسکان پناهجویان بالکانی تبدیل گشت.

امروز، بخش اعظم این مکان به طور کامل خالی از سکنه است غیر از چند بلوک که تغییر کاربری داده‌اند. در سال 2011، یکی از بلوک‌ها به هاستلی 400 تخته برای جوانان تبدیل شد و جز برنامه‌های دیگر این بوده که مجموعه به تفرجگاهی مدرن با 300 تخت به همراه زمین تنیس و استخر و مرکز خرید تبدیل شود.