الهه کولایی:
اصلاحات تنها راه مدیریت شهر تهران است
سرانجام محمدعلی نجفی شهردار تهران شد و آقای محمد باقر قالیباف بعد از دوازده سال، کلید هدایت شهر تهران را به نجفی، سیاست مدار کهنه کار سپرد.
در بحبوحه انتخاب شهرداری تهران، نامزدی الهه کولایی بسیار پر سرو صدا بود. زیرا وجود یک زن در میان مردان برای هدایت تهران، بسیار جالب توجه بود.
ایشان که تقریبا تا آخرین مراحل برای انتخاب شهرداری تهران عقب نکشیدند، اما سرانجام از ادامه راه انصراف داده و راه را برای نجفی هموارتر کرد.
به همین منظور خبرنگار جهان اقتصاد با ایشان مصاحبهای داشته که به سوالهایی که در ذهن بسیاری از مردم از جمله علت شرکت کردن ایشان در انتخابات شهرداری تهران و چرایی انصرافشان از انتخابات سوال کنیم.
چرا شما در انتخابات شهرداری تهران ثبت نام کردید؟
بنده برای شرکت در انتخابات شهرداری تهران یک هدف نهایی داشتم و آن شهردار شدن بود. برای اینکه بتوانم نظام مدیریت شهر تهران را متحول کنم و معتقد هستم که باید نگاه جدید بر مدیریت شهری حاکم شود و انسان، محور این تلاش ها قرار گیرد. در این میان عدالت حلقه مفقوده است.
او افزود: زمانی که از مدیریت شهری صحبت میکنیم، منظورمان فقط ساخت تونل و ساختمان نیست. در مدیریت شهری ملاحظات اجتماعی انسانها باید در جایگاه خودش قرار بگیرد و این مختص به آقای قالیباف نبوده و دهها سال است که نظام مدیریتی کشور ما با غفلت از انسانها در حوزههای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی با اشکال مواجه بوده است.
الهه کولایی گفت: باید گفت غفلت از علوم انسانی و اجتماعی در کشور نهادینه شده و افراد از همه حوزهها به خودشان اجازه میدهند که در این زمینه دخالت کنند و در عرصه مدیریتی جامعه ورود تخصصی داشته باشند که البته این نکته را هم باید اضافه کرد که در جای خودش پسندیده و قابل تقدیر است.
من از این فرصت استفاده کردم که با نامزد شدن خود به سایر تصمیم گیرندگان و مدیران این غفلت را گوشزد کنم.
امیدوارم که موضوع علوم اجتماعی و انسانی در حل و فصل مسائل شهری جایگاه خودش رو پیدا کند و نگاه نرم افزاری مدیریت شهری به جای سخت افزاری حاکم شود .
باید غفلت از دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی که در مدیریت شهر تهران پایان داده شود و بحرانها و مشکلاتی که شهر تهران با آن دست و پنجه نرم میکند به پایان برسد. در واقع من به عنوان یک دانشگاهی فکر کردم موقعیت مناسبی است که وارد این عرصه شوم. اگر توانستم شهردار تهران شوم که به اهدافم رسیدهام و اگر هم موفق نشدم حداقل بتوانم این بحثها را در موقعیتهای مناسب مطرح کنم.
نوشتن برنامه برای مدیریت شهر تهران چه مدت طول کشید؟
در واقع نوشتن برنامه برای تهران مدت زیادی طول نکشید. زیرا من سالها درسهای توسعه و توسعه نیافتگی را در دانشگاه تدریس کردهام و به مسائل و مشکلات شهرها که در واقع در مناطق توسعه نیافته قرار دارند، کاملا آگاه هستم.
او افزود: به همین علت من روی یک عامل تاکید زیادی داشتم و آن نابرابری رشد کرده از اقتصاد سیاسی شهر تهران است که اهمیت کلاننگری در مدیریت تهران را ضروری میدانم. در واقع بسیاری از مشکلات شهر تهران و جامعه ما ناشی از بیتوجهی به همین اقتصاد سیاسی است که در تهران شکل گرفته این بیعدالتیها بحرانهای امنیتی و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی را به دنبال خود خواهد داشت. بنابراین من در مطالعاتم یک نگاه کلان به مدیریت شهر تهران داشتم. حوزه مطالعاتی من کاملا مرتبط با آثار و عوارض و دشواریهای موجود در حوزه توسعه نیافته بوده است.
او در ادامه گفت: من به عنوان یک شهروند ساکن تهران با مشکلات موجود در آن زندگی کردم. من در زعفرانیه، شهرک غرب و.. زندگی کردم ولی با مسائل جنوب تهران و مسائل حوزههای کمتر توسعه یافته تهران از دوران مجلس ایجاد ارتباط کردم و طبیعتا دغدغهها و نگرانیهای من در این حوزهها شدت پیدا کرده است.
چرا تصمیم به انصراف گرفتید؟ شاید عده زیادی از زنان انتظار داشتند که تا آخر در این رقابت حضور خود را ادامه میدادید.
در آستانه رای گیری شواهد حاکی از آن بود که بعید است بتوانم در انتخابات موفق شوم. قول و قرارهای گذاشته شده بر اساس نگرش احزاب بود و از آنجایی که مورد حمایت احزاب نبودم بعید میدانستم که بتوانم اکثریت نظرات را به خود جلب کنم.
این موضوع طبیعی است، زیرا احزاب نمایندههای خودشان را داشتند و در آن زمان هدف من حاصل شده بود. بسیار خوشحال هستم که موفق به یک جریان وحدت اثرگذار شدم و هم توانسته بودم ایدههای خودم را مطرح کنم. یکی از اهداف مهم دیگر من این بود که قصد داشتم به کمک تقویت و انسجام جریان اصلاحات بیایم و در نهایت موضوعیتی نداشت که در مرحله رایگیری حضور داشته باشم.
به نظر شما مدیران آینده شهرداری از ایدههای شما استفاده میکنند و آیا شما اصراری دارید که از نظرات شما استفاده شود یا فقط در همین حدی که گفتید برای شما کافی است؟
من عضو شورای عالی انتخاباتی اصلاح طلبان هستم و در واقع ارتباط نزدیکی با جریان اصلاحات و فعالان حوزه اصلاح طلبی دارم و باور دارم این مسیر بهترین گزینه را برای تامین خواستهها و مطالبات مردم ایران میتواند ارائه کند. این تنها یک گزینه از گزینههای موجود است و قطعا راه و روش ای گوناگونی برای پیشبرد جریان اطلاحات و کمک به جریان اصلاح طلبی در مسیر تامین خواستهها و مطالبات مردم وجود دارد که از آنها در جهت موفقیت در این برنامهها چشم پوشی نخواهم کرد.
به نظر شما، هر شخصی بعد از آقای قالیباف میتواند دوازده سال گذشته را دگرگون کند؟
همان طور که اشاره کردم، من با آگاهی از آثار و عوارض توسعه نیافتگی که در طول زمان میتواند قابل تغییر باشد آشنا هستم و به نظر من با برنامههای سنجیده میتوان آنها را کنترل و کاهش داد.در واقع با چنین نگاهی تصور میکنم که آقای نجفی با مجموعهای از بحرانها و مشکلات مواجه است که باید برای حل و فصل آنها به نفع مردم تلاش کرد و چارهای مناسب را به کار گرفت، به ویژه آنکه در بدنه کارشناسی شهرداری و دانشگاهها و مراکز پژوهشی با یک ذخیره بسیار ارزشمند انسانی برخوردار هستیم و پیش از این هم نشان دادهایم که توان پاسخگویی به این نیازها و حل و فصل مشکلات را داریم.
به نظر شما، اولویت برای حل بحران در مدیریت آقای نجفی در شهر تهران چیست؟
تغییر نگاه باعث میشود که نگاه و رویکرد مدیریتی به شهر تغییر کند و همین باعث میشود تا در رفتار هم تاثیرگذار باشد. بعد از آن میتوان مدعی بود که مسئله آلودگی هوا و زمین، مشکلاتی ترافیکی، هوشمند شدن شهر، استفاده از زنان و جوانان و استفاده از مراکز پژوهشی هم به تبع آن عوض میشود.
معتقدم که نگاه انسانی باید مبتنی بر حقوق مردم و حقوق شهورندی در شهر حاکم و اجرا شود نه اینکه شهر اختصاص به منافع چند فرد یا گروه خاص باشد.
شما به مدیریت آقای قالیباف به عنوان سکان دار شهر تهران در این دوازده سال چه نمرهای میدهید؟
ایشان فعالیت تلاش بسیاری کردند و بدون شک زحمات بسیاری کشیدند ولی به نظر من نمره خوبی نمیگیرند. ما اگر فقط به منطقه بیست و دو نگاه کنیم، نتیجهای جز خشک کردن ششهای شهر تهران را نخواهیم دید و فکر میکنم یک نگاه مبتنی بر حفظ محیط زیست و شرایط زندگی قابل تحمل برای مردم تهران را باید اساس کار خودمان قرار دهیم اما اگر ساخت و ساز ها و ساختن ملک و یا بزرگراه و تونل را ملاک قرار دهیم ایشان کارهای قابل توجهی انجام دادند.
چون عنصر منافع مو مصالح مردم در یک رویکرد همه جانبه حاکم نبود به نظرم متاسفانه نتیجهای که ایشان در نظر داشتند حاصل نشد و به متاسفانه باید بگویم که ایشان نمره قبولی نمیگیرند.