توسعه رگ‌های مهندسی‌شده برای مطالعه بیشتر پیری زودرس
محققان در دانشگاه دوک به منظور مطالعه بیشتر در مورد چگونگی مبارزه با "پروجریا"، موفق به توسعه رگ‌های خونی کوچکی شدند که عملکردی همانند رگ‌های خونی بیماران مبتلا به پروجریا یا "پیری زودرس" دارند.
"پیری زودرس یا پروجریا" (Progeria) که همچنین با عنوان سندرم هاچینسون-گیلفورد پروگریا و سندرم هاچینسون-گیلفورد نیز شناخته می‌شود، یک وضعیت بسیار نادر ژنتیکی است که در آن علائم و نشانه‌های پیری و کهولت در سنین بسیار کم تجلی می‌کند و به طور چشمگیری سیستم قلبی و عروقی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
میزان بروز این اختلال بسیار کم است و با توجه به اینکه تعداد موارد بروز این اختلال ۱ مورد در ۸ میلیون نفر است، می‌توان آن را جزو اختلالات بسیار نادر ژنتیکی به شمار آورد. افرادی که با سندرم پیری زودرس متولد می‌شوند، معمولاً تنها حدود ۱۳ سال عمر می‌کنند، هر چند بسیاری از موارد این نشانگان نیز شناسایی شده‌اند که عمرشان به اواخر سنین نوجوانی و حتی اوایل بیست سالگی نیز رسیده است و در عین حال افراد نادری از مبتلایان به این سندرم نیز بوده‌اند که حتی تا حدود ۴۰ سالگی نیز زیسته‌اند.
این رگ‌های خونی کوچک که تنها از سلول‌های عضلانی صاف تشکیل می‌شوند، به یک دستگاه میکرو فلوئیدیک متصل شده که می‌تواند محیطی را که عروق در آن قرار دارد، تغییر داده و برای ارائه داروهای مختلف یا سایر درمان‌ها آماده کند.
محققان امیدوارند که به زودی بتوانند از "سلول‌های لایه درون رگی" (endothelial cells) در عروق مهندسی زیستی خود استفاده کرده و به ساخت هر چه طبیعی‌تر آنها کمک کنند.
سلول‌های اندوتلیال، لایه داخلی سیستم قلبی و عروقی و ساختار سیستم لنفاوی را تشکیل می‌دهند. این سلول‌ها لایه داخلی رگ‌های خونی، عروق لنفاوی و اندام‌ها از جمله مغز، ریه‌ها، پوست و قلب را شکل می‌دهند. سلول‌های اندوتلیال مسئول ایجاد رگ ها و یا عروق خونی جدید هستند. آنها همچنین حرکت ماکرومولکول‌ها، گازها و مایعات را بین خون و بافت‌های اطراف تنظیم می‌کنند و به تنظیم فشار خون نیز کمک می‌کنند.
محققان امیدوارند که در آینده بتوانند نمونه‌های بافتی را از بیماران فردی گرفته و این رگ‌های خونی را از سلول‌های نمونه بسازند؛ این رگ‌ها می‌توانند برای آزمایش درمان‌های مختلف و یافتن بهترین درمان مثمرثمر واقع شوند.
منبع: ایسنا
