آغاز راه برای دولت پر تجربه و پرتوان

سعید تقی پور در روزنامه جهان اقتصاد نوشت: انتخابات ریاست جمهوری این دوره از جهات متعددی با دوره‌های پیشین متفاوت است و ویژگی‌هایی دارد که هرکدام به نوبه خود دارای ارزش کافی برای بحث و بررسی و نقد و موشکافی است. اما آن‌چه در این نوشتار کوتاه قصد دارم به آن بپردازم یک ویژگی است و آن ترکیب توانایی‌ها و دانش و تجربه‌ای است که با نگاه دقیق به کیفیت آرای مردم و مرور دوباره مباحث مطرح شده در فصل مبارزات و مناظره‌های انتخاباتی مطرح شده است، باید مورد توجه قرار بگیرد.

نامزدهای انتخاباتی شعارها و وعده‌هایی را مطرح کردند که بخشی از آن‌ها را مردم با شناخت خود از نامزدها ارزیابی کردند و پذیرفتند و بخش دیگری را هم با همین ابزار و شناختی که از نامزدها و سوابق آنان داشتند نپذیرفتند و بالاخره در روز رأی گیری تصمیمی را گرفتند که نتیجه آن اعتماد دوباره به دکتر حسن روحانی برای تکیل دولت دوازدهم بود. اتفاقی که به طور رسمی از امروز و روز شنبه شکل اجرایی به خود می‌گیرد.

اما به احتمال زیاد دکتر حسن روحانی همان‌طور که در دوره پیشین عمل کرد، در این دوره هم فرصت را از دست نخواهد داد و وزیران پیشنهادی خود برای تشکیل کابینه را در همان روز انجام مراسم تحلیف به رییس مجلس شورای اسلامی ارائه خواهد کرد تا پیش از ورود به ماه شهریور بتواند دولت خود را به طور رسمی تشکیل دهد و به فعالیت جاری خود بپردازد.

در چند هفته اخیر بازار گمانه‌زنی‌ها و پیش‌بینی‌ها در فضای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی داغ بود و چند دسته همواره به گرمی این بازار می‌افزودند. اول کسانی که برای اشخاص مطلوب از نظر خودشان برای تصدی وزارت‌خانه‌ها و مسئولیت‌های کلیدی دولت تلاش می کردند که می توان به آنان حق دارد تا برای معرفی چهره‌های توانمند تلاش کنند تا دولت قوی‌تری داشته‌باشیم.

دسته دیگر اشخاص مرتبط با احزاب، جمعیت‌ها و گروه‌ها بودند که تلاش آن‌ها برای جا انداختن گزینه‌های مطرح و یا حتی مطرح کردن گزینه‌های مطلوب خودشان هم تا حدی قابل تحمل و توجیه است.

اما دسته دیگری هم در مسیر تخریب تعدادی از دولت‌مردان فعلی گام برداشتند تا شاید بتوانند آنان را از ورود به کابینه باز دارند. این دسته از فعالان رسانه و شبکه‌های اجتماعی راه را به اشتباه رفته‌اند زیرا اگر حتی این فرض را بپذیرییم که کسانی کارنامه مناسبی نداشته اند حق این است که در چنین مواردی ایراد ها را به نحوی به رییس جمهور منتقل کنیم و از او بخواهیم تا در انتخاب خویش دقت بیشتری به عمل آورد تا پس از چهار سال تلاش در شرایط تحریم‌ها و تحویل گرفتن دولتی که هنوز داستان‌های باورنکردنی و ناگفته زیادی در باره آن وجود دارد برای مسئولانی را که این بار سنگین را به دوش کشیده اند و ممکن است در این تلاش همگانی ایرادی هم وجود داشته باشد جای قدردانی و انتقاد را باهم اشتباه نگیریم.

 درپایان می توان گفت از دکتر حسن روحانی انتظار می رود دولتی با نشاط و شاداب، با تجربه و پرتوان، توان‌مند و با ارارده را به مجلس شورای اسلامی معرفی کند و از مجلس هم اتتظار می‌رود با همدلی و هم‌راهی وزیران پیشنهادی را به وزارت‌خانه‌های خودشان راهی کند و با این ترتیب دولتی مقتدر  با اراده داشته باشیم که بتوانیم در پایان دوره درباره توسعه همه‌جانبه کشور از آن گزارش مطلوب‌مان را دریافت کنیم.