علا میرمحمد صادقی:
ستاد دیه از اتاق بازرگانی شکل گرفت/هنوز سهام سیمان دارم
وی در بیان فلسفه شکل گیری این ستاد، به حضور مرحوم لاجوردی به عنوان مسئول زندانها اشاره می کند که روزی وی در اتاق بازرگانی خواستار کمک به زندانیانی شد که هیچ تقصیر یا جرم عمدی ندارند ولی طی حادثه ای به زندان افتاده اند و قانون هم اجازه نمی دهد تا قبل از پرداخت دیه از زندان آزاد شوند.
حاج آقا علاء یا همان علاء الدین میر محمد صادقی یکی از چهره های مبارز و شاخص بازار تهران به شمار می آید. وی در دسته بازاریانی قرار می گیرد که شهرتش بیشتر به اقتصاد و امور خیریه گره خورده است. حاج آقا علاء یکی از سرشناس ترین بازاریان ایرانی و معتبرترین صنعتگران و فعالان معدن کشور به شمار می رود. وی به همراه برادر مرحوم خود یعنی بهاءالدین میر محمد صادقی در تاسیس مهمترین کارخانه های صنعتی سیمان و گچ ایران، نقشی تعیین کننده داشته است. اگرچه حاج آقا علاء سال ها سیاست ورزی و فعالیت اقتصادی را تجربه کرده است، اما طی سال ها فعالیت اقتصادی خود صدها نفر را به کار گماشته است. وی در گفت و گو با بورس امروز عنوان کرده است: فعالیت من در هلدینگ اخوان صادقی که به همراه مرحوم برادرم آنرا ایجاد کردیم، توسعه یافته است. در این میان سیمان مازندران سمنان جزء اولین کارخانجات ما محسوب می شود، که اقدام به راه اندازی آن کردیم. در این میان هم مرحوم اخوی و هم خود من اعتقاد داشتیم که در کنار کارهای اقتصادی باید کارهای فرهنگی هم انجام شود تا سطح جامعه بهتر از این باشد که هست. بر این اساس به موازات کارهای اقتصادی و فعالیت های فرهنگی، کارهای خیریه هم انجام می دهیم.
علاء الدین میر محمد صادقی همچنین به عضویت در هیات امنای ستاد دیه هم اشاره می کند که این ستاد با فعالیتش تلاش کرده است تا به کمک قوه قضائیه آید.
ستاد دیه یک گام بلند از سوی اتاق بازرگانی
وی در بیان فلسفه شکل گیری این ستاد، به حضور مرحوم لاجوردی به عنوان مسئول زندانها اشاره می کند که روزی وی در اتاق بازرگانی خواستار کمک به زندانیانی شد که هیچ تقصیر یا جرم عمدی ندارند ولی طی حادثه ای به زندان افتاده اند و قانون هم اجازه نمی دهد تا قبل از پرداخت دیه از زندان آزاد شوند.
به موجب اظهارات مرحوم لاجوردی بود که وی و جمعی از اعضای اتاق بازرگانی مبلغی را جمع آوری کردند تا نخستین گام برای شکل گیری این ستاد مردمی باشد. به ترتیبی که این ستاد در ادامه فعالیت های خود، به دایر کردن شعباتی در تمامی شهرستانها مبادرت ورزید و از زمان تاسیس تاکنون موفق شده تا بیش از 105 هزار نفر از زندانیان غیر عمد را آزاد کند.
اما این تاجر کارکشته تاکید می کند که ستاد دیه هزینه افرادی را که به واسطه رقم های کم و جزئی گرفتار شده اند را پرداخت می کند. در واقع رقم های بزرگ در ستاد دیه مورد قبول واقع نمی شود.
نگاه تاجر به اقتصاد کشور
در این میان حاج آقا علاء با توجه به همکاری های خیریه بی شمارش، به مشکلات موجود در عرصه اقتصادی اشاره می کند و با استناد به فعالیت های اقتصادی خود در سال های قبل و بعد از انقلاب، عنوان می کند که در حال حاضر در عرصه اقتصادی کشور مشکل داریم، این مشکلات تنها با تولید و صادرات می تواند برطرف شود. گرفتاری های اقتصاد مانند رکود و کمبود نقدینگی کارخانجات تولیدی ما را با مشکل مواجه کرده است. به طوری که کارخانجات در تأمین مواد اولیه و هزینه های آن، توان مالی ندارند و مجبورند از بانک ها وام بگیرند. در این میان تسهیلات و وام هایی که ارایه می شود نرخ هایشان بسیار بالاست و تولید را مقرون به صرفه نمی سازد. بر این اساس است که علاء الدین میر محمد صادقی از جمیع این مسایل به عنوان عاملی نام می برد که سبب شده تا اگر کسی هنوز درگیر تولید نشده است تمایلی برای ورود به تولید نداشته باشد.
راهکاری برای حل مشکل اقتصادی
به گزارش بورس امروز؛ این تاجر سرشناس راه برون رفت از این مشکل را اعطای وام با نرخ بهره خیلی بسیار پایین به کارخانجات و بخش تولید عنوان و تصریح می کند: ضرورت دارد که دولت بخشی از نقدینگی های ضروری کارخانجات را حتی بدون بهره در اختیار آنها قرار دهد تا برای ایجاد صنایع جدید و یا ادامه کار یا صنایعی که از قبل بوده اند، تشویقی باشد.
اقتصاد ایران قبل و بعد انقلاب
اما حاج آقا علاء رکود فعلی حاکم بر عرصه اقتصادی را در کشور بی سابقه نمی داند و با توجه به تجربه چندین ساله اش در عرصه اقتصادی، عنوان می کند: اینکه رکود حاکم بر اقتصاد در این 2 تا 3 سال اخیر منحصر به فرد بوده و هیچ زمانی ما این رکود را نداشته ایم، درست نیست. اگر وضعیت فعلی را با دوره های قبل مقایسه کنیم این مساله به خوبی اثبات می شود. با توجه به سابقه حضورم در بازار در زمان دکتر امینی یعنی بعد از دکتر مصدق، باید اشاره ای داشته باشم به آن دوران که در آن زمان نیز رکود فراگیری ایجاد شد. به طوری که در ابتدا بعضی از کالاها را خریدیم و تولید کردیم اما بعد از مدتی مجبور شدیم تا آنها را با یک زیان بفروش رسانیم. در واقع چندین مرحله اتفاق افتاد که به سرمایه گذاری در کاری پرداختیم اما بعد از مدتی آن را با یک زیان واگذار کردیم.
این عضو اتاق بازرگانی راه برون رفت از رکود آن دوران را اینگونه توضییح می دهد: برای مردم امکان خرید فراهم شد. الان هم صحبت هایی هست مبنی بر اینکه برای افزایش قدرت خرید مردم به آنها کارت اعتباری دهند. اما این کارت های اعتباری با نرخ های 18% به مردم ارایه می شود. بر این اساس عاقلانه نیست که با وام های 18 درصدی هزینه ی زندگی مردم تامین شود. دولت تا حدودی امکانات دارد که به واسطه آنها می تواند قدرت خرید مردم را افزایش دهد. چراکه در حال حاضر تقاضاهای خرید بالاست، منتهی مردم از اینکه زیر بار قرض بروند اجتناب دارند، مگر قرضی که بهره ای نداشته باشد یا بهره ی آن خیلی کم باشد. با افزایش قدرت خرید مردم رکود به تدریج پایین تر می آید. کما اینکه در همان زمان تقریباً 50 سال پیش نیز از این روش استفاده کردند. قدرت خرید مردم را افزایش دادند تا اقتصاد از رکود خارج شد. به عنوان مثال کارهای ساختمانی در آن زمان متوقف شده بود و یا اگر کسی زمینی داشت خریداری برای آن وجود نداشت؛ بر این اساس وام های بسیار ارزان قیمت به مردم دادند، پس از آن بود که مردم به تدریج بدهی های خود را هم پرداخت کردند.
رابطه تاجر و بورس
بورس امروز در ادامه گزارش خود می افزاید: اما با وی با توجه به حوزه فعالیتش در بخش های مختلف اقتصادی و به عنوان یک تاجر، در مورد سرمایه گذاری در بازار سرمایه می گوید: بورس از ضروریت های بخش اقتصادی کشور است. و خیلی خوب است که افراد سرمایه های خود را به بورس بیاورند. در واقع اگر مردم نمی خواهند به طور مستقیم در تولید وارد شوند، می توانند با سرمایه گذاری در بنگاه ها و شرکت های تولیدی، آنها را در تامین نقدینگی خود یاری دهند.
اما به اعتقاد وی؛ هنوز به آن صورتی که انتظار می رود بورس فراگیر نیست که همه ی مردم به آن اعتماد کنند و سرمایه شان را در این کار بگذارند. از سوی دیگر هم اینطور نیست که همه حتما در بورس ضرر کنند.
حاج آقا علاء درخصوص سرمایه گذاری خود در بازار سرمایه نیز می گوید: شاید در تعدادی از شرکتهای بورسی سهام خیلی جزئی داریم. در واقع بیشتر در سهام شرکتهای سیمانی وارد شده ایم. زمانی که مرحوم سالور رئیس فارس خوزستان بود به عنوان اولین کسی که صنعت سیمان را در کشور رواج داد (حدود 5 کارخانه سیمان داشت) ما را خیلی تشویق می کرد مقداری سهام سیمان را خریداری کنیم. در حال حاضر نیز در بعضی از کارخانجات سیمانی سهامی داریم.
صنعت جذاب سیمانی
وی در خصوص میزان سرمایه اولیه خود برای ورود به سهام سیمانی می گوید: مهندس سالور به ما 10 میلیون سهام فارس خوزستان را فروخت، منتهی با توجه به اینکه ما توان پرداخت 10 میلیون تومان پول را نداشتیم قرار شد که این مبلغ را به صورت اقساط پرداخت کنیم. در واقع در سال 1345، زمانی که هنوز بورسی در کشور تشکیل نشده بود ایشان ما را در سهام فارس خوزستان شریک کرد و با این خرید موفق شدیم که در هیات مدیره شرکت سیمان فارس خوزستان وارد شویم. اما بعد از انقلاب هم سرمایه گذاری در بورس داشتیم اما این سرمایه گذاری چندان نبود. بیشتر سعی داشتیم در بخش تولید باشیم. بر این اساس اگر گاهی سهامی داشتیم می فروختیم و سهام دیگری را می خریدیم.
اما وی در میان صنایع بورسی پتروشیمی ها و زمانی فولادی ها را برای سرمایه گذاری جذاب می دانست.
بورس امروز می افزاید: باز با این حال وی معتقد است که اگر بورس را رونق دهیم، می توان سپرده ها را از بانک ها به سمت بورس آورد. خیلی ها در بانک ها سپرده گذاری کرده اند. رقمی که در بانکها سپرده گذاری شده بی سابقه است. حتی نسبت به برخی کشورها بالاتر است و این یک فاجعه محسوب می شود. لذا اگر این پول ها به بورس برگردد یعنی در تولید وارد شود، شاهد ایجاد رونق خواهیم بود و از رکود خارج می شویم. سرمایه گذاری با تسهیلات با نرخ های بالا ریسک بسیار بزرگی است.
بانک و تاجر و نگرانی
موسس اولین موسسات قرض الحسنه نسبت به وجود بحران در صنعت بانکداری ابزار نگرانی می کند و می گوید که خدا کند دچار این بحران بانکی نشویم. چرا که این بحران باعث بروز مشکلات دیگری در اقتصاد می شود. لذا به نظر من دولت باید بسیار مراقب باشد که مردم یک دفعه برای دریافت پول های خود به بانک ها هجوم نیاورند.
وی مشکل بانک ها را در ابتدا تسهیل در صدور مجوز تاسیس بانک های خصوصی عنوان می کند که به گونه ای که به رغم وجود سخت گیری های زیاد برای خصوصی شدن بانک ها، پس از مدتی ایجاد بانک های خصوصی چنان باب شد که هر کسی تقاضای مجوز می کرد و با چند روز معطلی قادر به دریافت آن مجوز بود.
علاء الدین میر محمد صادقی که این موضوع را برای یک کشور بسیار زیان آور تلقی می کرد، از بالا بودن تعداد بانک های موجود در کشور را ابراز نگرانی کرد که بایستی تعدادی از آنها با هم ادغام شوند. در این میان اگر سرمایه بانکها را رقم بزرگتری در نظر گرفته شود خود به خود چند بانک با هم ادغام خواهند شد تا به سرمایه و سقف مورد نیاز دست یابد.
منبع:بورس امروز