بدترین سلاح‌های تاریخ(عکس)

به گزارش ایلنا، شماری از آنها به قدری عجیب و غریب هستند که قطعا طراحشان را فردی دیوانه تصور خواهید کرد! دسته‌ای دیگر نیز توسط ملل مختلف در زمان جنگ‌های گوناگون بنابر ضرورت و نیاز آن دوران ساخته شده‌اند. البته هنوز هم می‌توانید بعضی از این سلاح‌ها را در انواع مدرن‌تر آنها مشاهده کنید که با وجود تغییراتی جزئی‌تر در طراحی و تلاش برای افزایش کارایی، کاربرد چندانی ندارند. در ادامه نگاهی به بدترین سلاح‌های تولید شده در تاریخ خواهیم داشت.

Cochran Turret Revolver

رولور نوعی سلاح کمری بوده که دارای خانه‌هایی برای قرارگرفتن فشنگ است. با ظهور هفت تیرهای ساخت شرکت آمریکایی کلت در اوایل دهه 1830، تعدادی از تولید کنندگان اسلحه تصمیم به توسعه نسخه‌های منحصر به فرد خود از این سلاح کمری گرفتند. یکی از عجیب‌ترین هفت تیرهایی که تحت تاثیر این رقابت تولید شد، برج متحرک نام داشت. این برجک یک دیسک دوار با چندین سوراخ بوده که همچون محفظه‌ای برای جای گذاری پودر و توپ عمل می‌کند. برای آتش توپ بعدی، باید دیسک را از سوراخ خالی در جهت سوراخ دیگری که پر است، چرخاند. اما آنچه که نام این سلاح را در شمار بدترین اسلحه‌های تولید شده قرار می‌دهد، توانایی بسیار ضعیف آن در نشانه گیری و شلیک دقیق است. در نتیجه به هیچ عنوان قادر به برآورده سازی انتظارات مردم زمان خود نبود.

Chauchat

سربازان در جنگ جهانی اول نیازمند مسلسلی قدرتمند، سبک وزن و با قابلیت حمل آسان برای پیروزی در میدان نبرد بودند. از بخت بد نیروهای فرانسوی، تیرباری که در اختیار آنها قرار گرفت، Chauchat نام داشت. مواد به کار رفته در ساخت این سلاح به اندازه‌ای بی‌کیفیت بود که امکان هیچگونه تعویض قطعات وجود نداشت. علاوه بر این، تیربار به راحتی مسدود می‌شد، دمای آن به سرعت بالا می‌رفت و هدف گیری دقیق به هیچ عنوان میسر نبود. نیروهایی که این سلاح را در اختیار داشتند، اغلب آن را رها کرده و استفاده از هر وسیله دیگری به جای آن را ترجیح می‌دادند.

2 mm Kolibri

مورد بعدی این لیست، یک تپانچه  کوچک است که گلوگه‌ای با طول حدود نیم اینچ شلیک می‌کند. Kolibri که آلمانی‌ها به آن “مرغ مگس خوار” می‌گویند، در سال 1914 توسط یک ساعت ساز اتریشی تحت عنوان اسلحه‌ای کاملا مخفی برای حفاظت 100 درصدی فرد از خودش، ساخته شد. در عمل این تپانچه به قدری کوچک بود که امکان استفاده و شلیک با آن تقریبا غیر ممکن می‌شد. از طرفی اگر هم موفق به فعال سازی سلاح بشوید، در بهترین حالت تنها قادر به هدفگیری پا خواهید بود! گلوله فاقد هرگونه چرخش بود و از نظر سرعت و کارایی نیز بسیار ضعیف به حساب می‌آمد. این سلاح هم اکنون تبدیل به یک سرگرمی برای کلکسیونرها  شده است.

Davy Crockett

در تلاش برای ساخت سلاحی که قابلیت‌های متفاوتی داشته باشد، آمریکا طرحی را وارد مرحله نهایی تولید کرد که “دیوی کراکت” نام داشت. استفاده از این اسلحه بسیار دشوار بود و بیشتر اوقات نیز با دچار خطا می‌شد. با این وجود ارتش آمریکا بیش از 2000 دیوی کراکت تولید کرد و آن را از سال 1961 تا 1971 به کار گرفت.

Nambu Type 94 Pistol

اگر چه این سلاح، تپانچه محبوب نظامیان ژاپنی بوده، اما با مشکلات مهمی در طراحی داشت. برای مثال بارگذاری مجدد سلاح روندی بسیار دشوار است، قطعات ظریف آن در صورت جداسازی ممکن است به راحتی بشکنند و از همه بدتر احتمال شلیک خود به خودی بدون کشیدن ماشه بسیار زیاد است. از این رو قرار گرفتن نام Nambu Type 94 در لیست بدترین سلاح‌های ساخته شده در طول تاریخ، کاملا منطقی خواهد بود.

Northover Projector

اکنون نوبت یه یک توپ ضد تانک می‌رسد که از این مورد نیز به عنوان بدترین سلاح‌های تاریخ یاد می‌شود. توپ ضد تانک سلاحی با هدف نابود ساختن خودروهای زره پوش است. این ضد تانک به دستور وینستون چرچیل؛ سیاست‌مدار بریتانیایی ساخته شد و قادر به شلیک موشکی دو اینچی بود. اما به دلیل مشکلات عمده‌ای که این سلاح داشت از جمله استفاده دشوار و امکان آسیب‌رسانی به فردی که با آن کار می‌کرد، Northover هیچ گاه نتوانست یک سلاح جنگی موفق باشد. علاوه بر اینها، سلاح بسیار سنگین بود و حمل و نقل آن با سختی زیادی صورت می‌گرفت. حدود 18000 هزار Northover تولید شد اما هیچ کدام از آنها در طول جنگ‌های مختلف حتی یک شلیک هم نکردند.

Duck Foot Pistol

این سلاح را قطعا می توان غیر عملی ترین اسلحه گرمی که تاکنون ساخته شده است به حساب آورد! Duck Foot Pistol که در حقیقت یک تپانچه با چندین لوله است، از نقصی آشکار رنج می‌برد. هیچ کدام یک از چهار لوله این تپانچه با کالیبر 0.45، نمی‌توانند دقیقا به هدف مورد نظر شلیک کنند. همانند بسیاری از تفنگ‌های دیگر با این طراحی (تفنگ‌هایی که دارای تعداد زیادی لوله برای شلیک بود) مورد مذکور نیز کاربرد چندانی نداشت و در حال حاضر تنها به عنوان قطعه‌ای موزه‌ای وجود دارد.

Nock Volley Gun

چه چیزی بهتر از تفنگی که هفت بار شلیک می‌کند و یا هفت لوله‌ای که همزمان شلیک خواهند کرد؟ این یک تئوری است که برای ساخت “ناک” مد نظر قرار داده شده است؛ تفنگی عظیم که توسط نیروی دریایی سلطنتی در روزهای اولیه جنگ‌های ناپلئون استفاده شد. قرار بود تفنگ در محدوده نزدیک نیروهای دشمن را هدف قرار دهد به این امید که شلیک همزمان از 7 لوله آن، آسیب وسیعی را به آنها وارد کند. اما در عمل نشانه‌گیری با ناک تقریبا غیرممکن بود و از طرفی عقب کشیدن نیز به اندازه دشوار بود که جراحت زیادی را به تیرانداز وارد می‌کرد. از این رو ناک به سرعت کنار گذاشته شده و چند دهه بعد در فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی به حیات خود ادامه داد.

Puckle Gun

به احتمال زیاد اولین اسلحه اتوماتیک جهان در سال 1718 توسط جیمر پاکل، وکیل و مخترع انگلیسی تحت عنوان ” Puckle Gun” ساخته شد. اساس این اسلحه، یک هفت تیر بزرگ نصب شده بر سه پایه و هدف آن ساکت کردن مردم خشمگین بومی بود.! با این حال، پاکل بد دست، بی‌دقت و سلاحی کاملا نامناسب برای جنگ در زمان خود به حساب می‌آید. عجیب‌ترین نکته در مورد این هفت تیر، قابلیت آن برای شلیک گلوله‌های مربعی شکل بوده است. دلیل استفاده از گلوله‌های مربعی شکل هم تصور قدرت تخریبی بالا تر آنهاست اما این گلوله‌ها درست مانند خود اسلحه، فاقد هرگونه قابلیت دقیق شلیک به هدف هستند و از این مجموعه نیز به عنوان یک سلاح شکست خورده عجیب و غریب در تاریخ یاد می‌شود.

Glisenti Model 1910

این اسلحه کمری ایتالیایی که در دوران جنگ جهانی اول تولید شد، با هدف ارتقای هفت تیرهای مورد استفاده توسط افسران نظامی وارد میدان رقابت با سایر هفت تیرها شد. اما نتوانست به هیچ کدام از اهدافش دست یابد. برای مثال تنها قادر به شلیک گلوله ضعیف 7.65 میلیمتری بود در حالی که نظامیان سلاح‌های 9 میلیمتری را ترجیح می‌دادند. زمانی که گلوله‌های بزرگ‌تر داخل Glisenti قرار داده و شلیک می‌شد، تمام اجزای آن به دلیل مواد نامرغوب به کار رفته در روند ساخت، از هم می‌پاشید.

Krummlauf

در این مورد به سراغ یکی از بدترین سلاح‌های تاریخ خواهیم رفت که به سادگی می‌توانست کاربر خود را از بین ببرد! همین یک دلیل نیز برای توقف استفاده از چنین سلاح عجیب و غریب و ناموفقی کافی به نظر می‌رسد. از طرفی تنها پس از چند صد دور، لوله‌ها مسدود می‌شد و امکان استفاده مجدد از Krummlauf وجود نداشت. این اسلحه به دلیل معایب خطرسازی که داشت هیچگاه به صورت گسترده به خدمت گرفته نشد.

Gyrojet

این اسلحه راه حلی در جست و جوی یک مشکل بود! Gyrojet متعلق به خانواده‌ای از هفت تیرها و تفنگ‌های سبک است که در اوایل دهه 1960 تولید شد. اسلحه گلوله‌ای شلیک نمی‌کند بلکه به جای آن، موشک‌هایی کوچک شلیک می‌کند که از نظر تئوری پس از آتش، سرعت آنها افزایش می‌یابد. اما در عمل با وجود وزن سبک، اسلحه به راحتی خراب می‌شود، هدف گیری دقیق ندارد و بارگذاری سریع آن غیر ممکن است. از این رو پس از ساخت تنها 1000 Gyrojet، تولید آن متوقف شد. تعدادی از این اسلحه‌ها در ویتنام مورد استفاده قرار گرفت و بعد از آن در انواع فیلم‌های جاسوسی ظاهر شدند.

Arsenal AF2011-A1

اگر چه این مورد ممکن است فقط شبیه دروغ روز اول آوریل به نظر برسد، اما یک اسلحه گرم واقعی است. Arsenal AF2011-A1 در واقع دو هفت تیر مدل 1911 است که با هدف افزایش قدرت و کارایی با یکدیگر ترکیب شده‌‍اند. اما این سلاح که در سال 2015 معرفی شد، هیچ امتیازی نسبت به سایر سلاح‌های مشابه خود نداشت به علاوه آن که معایب متعددی همچون استفاده دشوار، شلیک غیر ممکن، دقت ضعیف و قیمت بالا نیز در کارنامه خود به همراه داشت. از این رو اصلا نتوانست به عنوان سلاحی موفق به خدمت گرفته شود.

Grossflammenwerfer

این شعله افکن دو نفره توسط آلمان در جنگ جهانی اول به کار گفته شد. زمانی که نخستین بار در ماه ژوئیه سال 1915 مورد استفاده قرار گرفت، نسبتا موثر بود اما پس از آشکار شدن نقاط ضعف آن به دست نیروهای فرانسوی و بریتانیایی، تبدیل به سلاحی مرده شد. تنها یک ضربه کوچک می‌توانست منجر به انفجار مخزن گاز این شعله افکن شود و هر دو اپراتور آن را به کشتن دهد. به همین دلیل به سرعت با انواع سبک‌تر و در عین حال ایمن‌تر جایگزین شد.

“Ring of Fire” Guns

این نوع از تپانچه‌ها که تحت عنوان “حلقه  آتش” شناخته می‌شوند، بسیار شکننده و ارزان قیمت بوده و به منظور حمل پنهانی ساخته شدند. اما هدف گیری پر خطا و تخلیه تصادفی، آنها را از میدان رقابت به در کرد. با توجه به پرونده‌های حقوقی مختلف و محدودیت‌های قانونی جدید، تولید این اسلحه‌ها کاملا متوقف شد.

Ross Rifle

این تفنگ که در سال 1903 در کانادا طراحی شد و توسعه یافت، برای تیراندازی به هدف و شکار سلاحی مناسب بود اما به هیچ عنوان برای نبردهای نزدیک و رو در رو کارایی نداشت و سبب وارد آمدن جراحات جبران ناپذیری به فردی که با تفنگ کار می‌کرد، می‌شد. از این رو استفاده از آن کنار گذاشته شد.

FP-45 Liberator

تئوری که ساخت این سلاح را توضیح می‌داد بسیار اصیل بود. هدف از طراحی FP-45 Liberator، تولید تپانچه‌ای ارزان قیمت با قدرت زیاد برای حمله به نیروهای دشمن، کشتن آنها و دست یابی به اسلحه‌های بهتری که ممکن بود در اختیارشان باشد، به شمار می‌رفت. اما در عمل به سختی بارگذاری مجدد می‌شد و دقت پایین آن، فرد را از ادامه کار با FP-45 Liberator، پشیمان می‌ساخت. از این رو هیچ گزارشی مرتبط با استفاده از این اسلحه در جنگ‌های واقعی در دست نیست.

CZ-38

CZ-38 تپانچه ای است که توسط جمهوری چک در سال 1938 تولید شد. اما هیچ گاه به طور گسترده به خدمت گرفته نشد چرا که اصلا سلاح مناسبی نبود! اگر چه باز کردن و بارگذاری مجدد آن بسیار راحت بود، اما سنگینی بیش از حدش، کار با آن را توسط پیاده نظام بسیار دشوار می‌ساخت. این اسلحه پس از ساخت عمدتا در اختیار پلیس و نیروهای خط دوم قرار داده شد اما درست پس از اتمام جنگ، ادامه تولید آنها نیز متوقف شد.

LeMat Revolver

مورد بعدی از بدترین سلاح‌های تولید شده در طول تاریخ، هفت تیری تحت عنوان LeMat است که به منظور استفاده در جنگ داخلی ساخته شد. اما فاکتورهای متعددی سبب شدند که این سلاح به صورت گسترده به خدمت گرفته نشود. از جمله این فاکتورها می‌توان به هزینه بالای تولید، به کار گیری آلومینیوم غیر استاندارد، دقت پایین و بار گذاری مجدد دشوار اشاره کرد. مجموعا 2900 نمونه از LeMat تولید شد.

Boys Anti-Tank Rifle

این تفنگ ضد تانک در شروع جنگ جهانی دوم کمی موثر واقع شد اما بیش از 35 پوند وزن داشت و اغلب کسانی که با آن کار می‌کردند، دچار جراحات شدید در قسمت بازوها و شانه‌های خود می‌شدند. به همین دلیل پس از آن که تانک‌های بزرگ‌تر وارد میدان‌های جنگ شدند، تولید این دسته تفنگ‌ها نیز متوقف شد.

 منبع: مجله تصویری سلاح