غلبه عقلانیت حاکم مجلس بر نگاه جناحی برخی نمایندگان

به گزارش ایلنا، علی شکوهی در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت:

استیضاح وزرا از سوی نمایندگان مجلس یک حق قانونی و ابزاری برای اعمال نظارت است. هر گاه نمایندگان مجلس به درستی از این ابزار استفاده کردند، قدرت مجلس را در برابر قانون‌شکنان و متخلفان نشان دادند. نمونه موفق آن در گذشته استیضاح وزیر اسبق راه و شهرسازی (بهبهانی) بود. در عین حال اگر خدای ناکرده از این ابزار به غلط استفاده شود یا انگیزه‌های سیاسی و مخالفت با دولت بر انگیزه تامین مصالح ملی بچربد، قطعا کشور ضرر می‌کند و موقعیت نمایندگان مجلس هم آسیب خواهد دید.

اکنون جمعی از نمایندگان سراغ وزیر راه و شهرسازی رفته و با وجود مخالفت غالب نمایندگان مجلس با این اقدام، استیضاح دکتر آخوندی را به جریان انداختند. این امر در حالی است که به شهادت بسیاری از نمایندگان مجلس، وزیر کنونی راه و شهرسازی از پرکارترین وزرای دولت است و متناسب با امکانات و اعتباراتی که در اختیار وی قرار گرفت، در مجموع موفق عمل کرده است. به گفته بسیاری از نمایندگان، این استیضاح جنبه کارشناسانه و فنی ندارد زیرا توانایی علمی و اجرایی وزیر کنونی و معاونانش موجب شد تا بحران به ارث رسیده از دوره قبل در این حوزه کاهش یابد و بسیاری از کارهای ناتمام قبلی به اتمام برسد. به همین دلیل است که نهادهای کارشناسی مانند «جامعه مهندسان شهرساز» و «اتحادیه معماری مرمت شهرسازی ایران» و «انجمن صنفی کارفرمایی پیمانکاران و شرکت‌های ساختمانی» و ده‌ها تشکل دیگر با این استیضاح مخالفند و این اقدام را فاقد پشتوانه کارشناسی و تخصصی می‌دانند.

البته باید اعتراف کرد که بخش عمده و اصلی نمایندگانی که از ابتدا طرفدار استیضاح دکتر آخوندی بودند، اکنون امضای خود را پس گرفته‌اند و از جمله دلایل آنان این است که استیضاح نباید رنگ سیاسی به خود بگیرد. آنان غالبا در همین مرحله و با توضیحات ارایه شده از سوی وزیر و معاونانش قانع شده‌اند. بخشی هم به این نتیجه رسیده‌اند که اینک زمان مناسبی برای استیضاح وزیر راه و شهرسازی نیست و پیامدهای منفی آن قطعا بیشتر از دستاوردهای آن خواهد شد؛ دقیقا همان نکته‌ای که سال‌ها قبل در پیام رهبری به رییس مجلس وقت مورد توجه قرار گرفته بود.

در اواخر کار دولت هشتم (خاتمی) نمایندگان مجلس هفتم تصمیم به استیضاح وزیر آموزش و پرورش (حاجی) گرفتند اما مقام معظم رهبری با این اقدام مخالف بودند و با نوشتن نامه‌ای به رییس مجلس (حدادعادل) صراحتا مخالفت خود را بیان کردند. منطق و محتوای آن نامه هنوز هم موضوعیت دارد. ایشان بر دو نکته تاکید کردند:

 ۱- «مجلس شورای اسلامی دوره هفتم بحمدلله موفق شده است جهت‌گیری درست فعالیت خود را با ملاحظه نیازهای کشور انتخاب کند. ترجیح مطالبات عمومی و اساسی مردم بر انگیزه‌ها و گرایش‌های دیگر، شاخصه مهمی در این جهت‌گیری است که به توفیق الهی مجلس تاکنون به آن دست یافته و همچنان باید بر آن پای بفشارد».

 ۲- «در شرایط کنونی که ماه‌های آخر ماموریت خطیر دولت در حال سپری شدن است، استیضاح وزیران هیچ سودی برای کشور و دستگاه‌های مسوول ندارد و متقابلا زیان‌های محتمل آن بسیار و خطرات آن هشدار‌دهنده است».

به نظر می‌رسد که هر دو مساله در وضعیت کنونی ما هم صدق می‌کند. یعنی اولا نمایندگان مجلس کنونی در فعالیت خود نشان داده‌اند که انگیزه‌های سیاسی و حزبی و جناحی برای آنان اصل نیست و حتی مسائل بخشی و مطالبات محلی و بومی را بر مطالبات عمومی ترجیح نمی‌دهند و ثانیا نباید راضی ‌شوند که در چند ماه مانده به پایان عمر دولت و در آستانه شروع سفرهای وسیع مردم در ایام نوروز، یکی از پرکارترین وزرای کابینه دکتر روحانی در معرض استیضاح قرار بگیرد و خدای ناکرده زیان‌های محتمل زیادی از این طریق متوجه کشور شود.

یقین داریم عقلانیت حاکم بر اکثریت نمایندگان مجلس و تکیه آنان بر مبانی کارشناسانه بر میل برخی از نمایندگان در برجسته کردن رویکرد سیاسی و خطی و شاخصه‌های غیرفنی غلبه می‌کند و آخوندی با اعتماد بیشتر نمایندگان همچنان فرصت خدمت به مردم و تحقق اهداف دولت را خواهد داشت.