رسانه ملی! قصه‌های قشنگ بگو
صدا و سیما باید شجاع باشد. از همه گونه طیف و سلیقه دعوت کند. اجازه دهد هرکسی هر قصه‌ای دارد تعریف کند.
به گزارش ایلنا، روزنامه آفتاب یزد نوشت . صدا و سیما به عنوان یکی از مستقل‌ترین و بی‌طرف‌ترین نهادهای رسانه‌ای در جهان باید با شجاعت وصف ناشدنی عمل کند.
مثلا وقتی در باره ساختمان پلاسکو برنامه کارشناسی می‌گذارد. کارشناسانی را در میزگردها دعوت نکنند که برخی فکر کنند فلانی کارشناس است یا وکیل فلان نهاد؟! این درست نیست که کارشناسان بیایند به جای آسیب شناسی فقط جار بزنند: فلان نهاد قصوری ندارد یا منزه العیوب است، پس به قول یکی ازاعضای شورای شهر: کی مقصر است ؟ به قول قدیمی‌ها چاره‌ای نمی‌ماند جز پاسخ دهیم: عمه من!
صدا و سیما باید شجاع باشد. از همه گونه طیف و سلیقه دعوت کند. اجازه دهد هرکسی هر قصه‌ای دارد تعریف کند.
خود صدا و سیما هم قصه بگوید: قصه‌های قشنگ و باورپذیر بگوید. صدا و سیما باید متنوع و با شور و نشاط و رنگارنگ باشد البته نه اینکه زبانم لال مثل برنامه موسیقایی رنگارنگ قدیم باشد اما به قول قدیمی‌ها از همه رنگ، حتی شهر فرنگ باشد!
قدیم یک وسیله چهار گوش فلزی از زمان مظفرالدین شاه وارد شد، سه محفظه استوانه‌ای داشت با قرار دادن سر در مقابل این محفظه‌ها عکس‌های متنوعی از همه جای دنیا در آن نشان داده می‌شد که به آن شهر فرنگ می‌گفتند.
اما آنچه که صاحب دستگاه می‌خواست نشان بیننده می‌داد. بچه بودم به صاحب یکی از این شهرفرنگ‌ها گفتم عکس بازار وکیل شیراز را نشانم بده گفت فقط عکس باغ قوام را نشانم داد.
این رسانه ملی هم به نوعی نواده آن دستگاه شهر فرنگ است. مردم توقع دارند تصاویر متنوع را ببینند.
وقتی شورای شهری‌ها گفتند: رسانه ملی فقط از یک طیف خاص برنامه نشان می‌دهد یا شهرام ناظری می‌گوید: "من 37 سال است از صدا و سیما محرومم" یاد زینت الملوک افتادم که فقط با قوم‌های خودش ( فامیل خود) حشر و نشر داشت.
رسانه ملی همانطور که دست برخی افراد را در رسانه ملی باز گذاشته، پای برخی را هم به رسانه ملی بکشاند. حضور در رسانه ملی حق مسلم ماست. رسانه ملی در برابر سلایق جامعه مثل مدیران ژاپنی سر تعظیم فرود آورد، شجاع باشد. هرچند برای رسانه ملی رویکرد به سلایق مردم سخت‌تر از به دل آتش زدن آتش نشان‌هاست؟
شب خوش!